Uitdagingen in psychedelische geneeskunde – Deel 2: Ethische en wetenschappelijke hindernissen

Disclaimer: de standpunten en meningen in dit artikel zijn die van de auteurs en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs het officiële beleid of standpunt van het Chemical Collective of aanverwante partijen.

Introduction

Voordat u begint, raad ik u aan het volgende te bekijken: PART ONE

De laatste jaren is er een hernieuwde belangstelling voor psychedelische stoffen als mogelijke behandelingen voor psychische stoornissen. Dit heeft natuurlijk veel opwinding en controverse veroorzaakt. Hoewel vroeg onderzoek suggereert dat psychedelica zoals MDMA, psilocybine en LSD transformatief kunnen zijn voor aandoeningen zoals depressie, angst en posttraumatische stressstoornis (PTSS), hebben recente ontwikkelingen aanzienlijke ethische en wetenschappelijke uitdagingen binnen het veld benadrukt. In mijn vorige artikel besprak ik het geval van Lykos Therapeutics en de afwijzing door de FDA van hun MDMA-ondersteunde psychotherapie. Dit dient als een centraal punt voor het onderzoeken van deze kwesties, waar we hier op voortbouwen. Ik raad u aan artikel één te lezen voordat u verdergaat met dit stuk.

Zoals we hebben besproken, kan de wellnesscultuur een obsessie met genezing bevorderen die contraproductief kan worden. De ijver rondom psychedelisch onderzoek kan onbedoeld kritieke fouten in de methodologie over het hoofd zien en op dezelfde manier tot contraproductieve resultaten leiden. Een overmatige focus op het bereiken van doorbraken kan niet alleen bevestigingsbias veroorzaken, maar ook actieve vermijding van waargenomen negatieve resultaten - parallel aan de valkuilen die soms worden gezien bij persoonlijke wellness-activiteiten. Dit belemmert echte vooruitgang en verergert in sommige gevallen juist de problemen die ze proberen op te lossen.

De vervaging van persoonlijke en professionele grenzen

Een van de meest potentieel zorgwekkende aspecten van psychedelisch onderzoek is de overlap tussen de persoonlijke ervaringen van onderzoekers met deze stoffen en hun professionele rollen. Zoals met Timothy Leary en anderen tijdens de eerste psychedelische renaissance van de jaren 60 en 70, moedigt de cultuur binnen de gemeenschap therapeuten en onderzoekers vaak aan om zelf psychedelische ervaringen te ondergaan. Dit is naar verluidt een manier om hun empathie te vergroten en hun begrip voor patiënten en de ervaringen zelf te vergroten. Hoewel dit op het eerste gezicht misschien gunstig lijkt, kan het aanzienlijke ethische dilemma's met zich meebrengen.

Sommige onderzoekers pleiten bijvoorbeeld openlijk voor het therapeutische potentieel van psychedelica op basis van hun ogenschijnlijk transformerende persoonlijke ervaringen. Dit neemt alle onpartijdigheid weg van elke studie die ze proberen uit te voeren. De kruising van persoonlijke overtuiging en professionele praktijk kan leiden tot onbewuste vooroordelen, die van invloed zijn op het ontwerp van de studie, de interpretatie van gegevens en de behandeling van ongewenste voorvallen.

Het risico hier is een weerspiegeling van het perfectionisme dat we zien in de wellnesscultuur, waar het meedogenloze nastreven van een vermeende ideale staat van zijn mensen blind kan maken voor mogelijke tekortkomingen en ethische missers.

Bovendien kan deze persoonlijke investering in een substantie of ervaring een omgeving creëren waarin kritische controle wordt verminderd. Onderzoekers kunnen defensief worden wanneer ze worden geconfronteerd met legitieme kritiek. Vanwege hun positieve gevoelens ten opzichte van een bepaalde substantie, kunnen deze legitieme kritiek kan worden gezien als persoonlijke aanvallen in plaats van kansen voor verbetering. Dit kan een open dialoog onderdrukken en de vooruitgang van kennis in het veld belemmeren.

Perfectionisme en vooringenomenheid van onderzoekers

De drang om psychedelica als vlekkeloze oplossingen te presenteren, kan een perfectionistische mindset kweken onder onderzoekers en clinici. Dit perfectionisme kan zich op verschillende manieren manifesteren:

1. Selectieve rapportage: Er kan zijn een neiging om positieve uitkomsten te benadrukken terwijl negatieve resultaten en nadelige effecten worden gebagatelliseerd of genegeerd. Dit vertekent de wetenschappelijke literatuur en creëert onrealistische verwachtingen.
2. Weerstand tegen kritiek:Onderzoekers kunnen terechte kritiek op hun methodologieën of bevindingen afdoen als een bedreiging voor hun missie in plaats van een kans voor groei.
3. Overbelasting:In een poging om alle mogelijke toepassingen van psychedelica te onderzoeken, kunnen onderzoekers hun middelen schaars maken, wat kan leiden tot slecht ontworpen onderzoeken en onvoldoende toezicht.

Dit is vergelijkbaar met hoe mensen die geobsedeerd zijn door persoonlijke genezing zichzelf kunnen uitputten door elke mogelijke wellnessmodaliteit na te streven - meditatie, yoga, diëten, retraites - zonder tijd te nemen voor rust en reflectie. Het nastreven wordt contraproductief, verergert uiteindelijk stress en ontevredenheid en voedt de vicieuze cirkel.

Ethische schendingen en patiëntveiligheid

De beschuldigingen van onethisch gedrag binnen de klinische proeven van Lykos, waaronder ongepast gedrag door een niet-gelicentieerde therapeut, benadrukken kwetsbaarheden die ontstaan ​​wanneer grenzen niet strikt worden gehandhaafd. Bij psychedelische therapie komen patiënten vaak in veranderde bewustzijnstoestanden terecht. Dit vergroot hun suggestibiliteit en kwetsbaarheid. Dit betekent dat het handhaven van duidelijke professionele grenzen tussen patiënten en onderzoekers van het grootste belang is. Alle problemen met betrekking tot het misbruik van of de manipulatie van deze verhoogde suggestibiliteit schaden niet alleen patiënten, maar ondermijnen ook het publieke vertrouwen in psychedelisch onderzoek.

Op dezelfde manier als de wellnessindustrie krijgt psychedelisch onderzoek kritiek vanwege bevooroordeelde experimenten, onbevoegde beoefenaars en uitbuiting. Het belang van het recht in de ogen kijken en publiekelijk confronteren van deze ethische misstappen kan niet worden onderschat. Zonder strenge ethische normen kan de belofte van deze therapieën worden overschaduwd door incidenten die meer kwaad dan goed doen.

Bovendien is de normalisatie van bepaalde praktijken binnen de gemeenschap, zoals het gebruik van “koesterende aanraking” of het aanmoedigen van nauwe persoonlijke banden tussen therapeut en patiënt—kan professionele grenzen doen vervagen. Hoewel deze praktijken goed bedoeld kunnen zijn, vergroten ze het risico op grensoverschrijdingen en moeten ze zorgvuldig worden gereguleerd.

Overmatige zelffocus en het verwaarlozen van gezamenlijke inspanningen

Een veelvoorkomende valkuil in zowel wellnesscultuur als psychedelisch onderzoek is overmatige zelffocus. Bij wellness-activiteiten kan dit leiden tot isolatie en verwaarlozing van sociale relaties, die cruciaal zijn voor het welzijn. Op dezelfde manier kan bij psychedelisch onderzoek een te grote nadruk op individuele projecten of theorieën de samenwerking en het delen van kennis belemmeren.

Deze egocentrische benadering kan resulteren in:

• Duplicatie van inspanning:Onderzoekers die in silo's werken, kunnen onbewust onderzoeken herhalen, waardoor kostbare middelen worden verspild.
• Competitieve omgeving:Als de nadruk ligt op persoonlijke prestaties in plaats van collectieve vooruitgang, kan dat leiden tot concurrentie in plaats van samenwerking, waardoor de algehele vooruitgang wordt afgeremd.
• Gebrek aan peer-review:Het vermijden van externe input kan leiden tot ongecontroleerde vooroordelen en methodologische fouten.

Als het gemeenschappelijke aspect van wetenschappelijk onderzoek wordt verwaarloosd, loopt het vakgebied het risico te stagneren of zelfs te stranden vanwege de voortdurende fouten en de bijbehorende effecten op de rechtmatigheid, financiering, etc. Samenwerking en open communicatie zijn essentieel om meer inzicht te krijgen en effectieve behandelingen te ontwikkelen.

Methodologische uitdagingen en het placebo-effect

Psychedelisch onderzoek kent unieke methodologische obstakels die de interpretatie van de resultaten bemoeilijken:

1. Verblindende moeilijkheden: Vanwege de merkbare effecten van psychedelica is het lastig om een ​​dubbelblind onderzoek te onderhouden. Deelnemers en onderzoekers kunnen vaak zien wie het actieve medicijn heeft gekregen versus een placebo, wat vooringenomenheid introduceert.
2. Placebo-effect en suggestibiliteit:Psychedelica kunnen de suggestibiliteit vergroten, waardoor deelnemers ontvankelijker worden voor therapeutische suggesties. Hoewel dit nuttig kan zijn als het ethisch wordt behandeld, is het zeer manipuleerbaar. Dit roept vragen op over de vraag of verbeteringen te danken zijn aan de drug zelf, of aan de therapeutische context waarin het werd toegediend.
3. Kleine monstergroottes:Regulerende beperkingen en het intensieve karakter van psychedelische therapiesessies beperken vaak de steekproefomvang, wat de statistische kracht van onderzoeken beïnvloedt.
4. Korte termijn follow-upVeel onderzoeken richten zich op directe resultaten, zonder de duurzaamheid van therapeutische effecten op de lange termijn te beoordelen.

Deze uitdagingen vereisen innovatieve onderzoeksontwerpen die mogelijke vooroordelen kunnen omzeilen die voortkomen uit eerdere ervaringen en meningen van onderzoekers. Dit vereist extreme voorzichtigheid bij het interpreteren van bevindingen. Het negeren van deze kwesties in de haast om psychedelische therapieën te valideren, om welke reden dan ook, of het nu financiële druk of zelfbedrog is, kan leiden tot overschattingen van hun doeltreffendheid en veiligheid.

Het aanpakken van verblindende uitdagingen

Om verblindingsproblemen te verminderen, hebben onderzoekers geëxperimenteerd met het gebruik van actieve placebo's: stoffen die milde psychoactieve effecten produceren zonder de therapeutische voordelen van de psychedelische stof die wordt bestudeerd. Deze aanpak is erop gericht om het voor deelnemers en onderzoekers moeilijker te maken om onderscheid te maken tussen de behandelings- en controlegroepen. Echter, zelfs actieve placebo's kunnen de diepgaande ervaringen die door psychedelica worden veroorzaakt niet volledig repliceren, dus zijn alternatieve strategieën nodig.

Sommige onderzoekers pleiten voor open-label studies die de onmogelijkheid van perfecte blindering erkennen, maar zich richten op andere methodologische sterktes, zoals robuuste controlegroepen en objectieve uitkomstmaten. Hoewel dit bias niet wegneemt, zorgt het voor transparantie en erkenning van beperkingen.

De afwijzing van conventionele behandelingen

Een onderliggend thema in zowel de wellnesscultuur als de psychedelische voorspraak is scepsis ten opzichte van conventionele medische behandelingen. Hoewel het in twijfel trekken van gevestigde praktijken innovatie kan stimuleren, wordt het problematisch wanneer het leidt tot algehele afwijzing zonder voldoende bewijs.

In de context van psychedelisch onderzoek:

• Het verwaarlozen van gevestigde therapieën: Exclusief focussen op psychedelica ten koste van andere potentiële middelen kan bestaande, op bewijs gebaseerde behandelingen negeren. Soms zijn deze behandelingen bewezen en effectief.
• Alternatief vs. complementair: Psychedelische therapieën worden soms gepresenteerd als alternatieven in plaats van aanvullingen op traditionele behandelingen. Dit kan geïntegreerde zorgbenaderingen beperken en hun effectiviteit verminderen.
• Risico op verkeerde informatie:Het overdrijven van de voordelen en het bagatelliseren van de risico's van psychedelica kan patiënten en het publiek misleiden.

Dit wantrouwen van westerse geneeskunde in de psychedelische gemeenschap en daarmee ook het veld van psychedelisch onderzoek, weerspiegelt opnieuw dat van de wellnesscultuur. Dit wantrouwen kan ertoe leiden dat individuen onbewezen en soms gevaarlijke alternatieve behandelingen nastreven.

Vermijding en spirituele omzeiling in onderzoek

Het concept van spirituele omzeiling – het gebruiken van spirituele praktijken om het confronteren van onopgeloste emotionele problemen te vermijden – is gangbaar in wellnesskringen. Een soortgelijk fenomeen kan voorkomen in psychedelisch onderzoek en therapie.

Onderzoekers en therapeuten kunnen:

• Onderliggende problemen over het hoofd zien: De nadruk ligt op het opwekken van diepgaande ervaringen zonder de onderliggende oorzaken van psychische aandoeningen aan te pakken.
• Verwaarlozing Integratie: Het niet bieden van voldoende ondersteuning aan patiënten na de ervaring om hun psychedelische ervaringen volledig te integreren in hun dagelijks leven. Dit zal de voordelen op de lange termijn beperken.
• Bevorder escapisme:Het benadrukken van de transcendentale of spirituele aspecten van psychedelica zou kunnen leiden tot het vermijden van problemen in de echte wereld.

Om deze potentiële misstappen te voorkomen, is het cruciaal om uitgebreide therapeutische kaders op te nemen die integratie als een integraal onderdeel van een ervaring beschouwen – niet als een extraatje. Deze integratie kan doorlopende therapiesessies, ondersteuningsgroepen of strategieën omvatten om inzichten die tijdens een psychedelische ervaring zijn verkregen, toe te passen op het dagelijks leven.

Het belang van ethische training en professionele normen

Om ethische uitdagingen het hoofd te kunnen bieden, is het nodig om robuuste opleidingsprogramma's en professionele normen op te zetten voor iedereen die betrokken is bij psychedelisch onderzoek en therapie.

De belangrijkste componenten zijn onder meer:

• Gestandaardiseerde training: Ontwikkelen van regels en richtlijnen voor de technische aspecten van het toedienen van psychedelica. Dit moet ook ethische overwegingen, culturele competentie en veiligheid van de patiënt omvatten.
• Certificering en accreditatie: Het implementeren van certificering zorgt ervoor dat beoefenaars niet alleen zelf voldoen aan de vastgestelde normen, maar dat er ook van hen wordt verwacht dat ze dat doen. Dit is niet anders dan bij andere medische en therapeutische beroepen.
• Voortdurend onderwijs: Het stimuleren van voortdurend leren om de kennis over het laatste onderzoek, ontwikkelingen in ethische richtlijnen en best practices voor experimenten en toepassingen up-to-date te houden.

Door het vakgebied te professionaliseren kunnen we de risico's die samenhangen met onbevoegde beoefenaars en onethisch gedrag beperkenDeze aanpak vergroot ook de geloofwaardigheid en bevordert de acceptatie binnen de bredere medische gemeenschap.

Culturele gevoeligheid en inclusiviteit

Psychedelica hebben een rijke geschiedenis in inheemse culturen over de hele wereld. Een verscheidenheid aan stoffen wordt gebruikt in ceremoniële en helende praktijken. Modern onderzoek moet deze tradities respecteren en ervan leren.

• Culturele toe-eigening versus waardering:Het vermijden van misbruik van inheemse kennis en gebruiken door respectvolle samenwerking en erkenning.
• Diversiteit in onderzoek:Ervoor zorgen dat deelnemers aan het onderzoek uiteenlopende achtergronden hebben, zodat we kunnen begrijpen hoe psychedelica verschillende bevolkingsgroepen kunnen beïnvloeden.
• Wereldwijde perspectieven: Leren van internationaal onderzoek en regelgevende benaderingen om de samenwerking te vergroten en het vakgebied als geheel te verbeteren.

Door culturele gevoeligheid te omarmen, kunnen onderzoekers ethische praktijken promoten en de toepasbaarheid van hun bevindingen vergroten. Deze inclusiviteit kan ook helpen gezondheidsverschillen aan te pakken en ervoor zorgen dat de voordelen van psychedelische therapieën toegankelijk zijn voor iedereen die er baat bij zou kunnen hebben.

Samenwerken met regelgevende instanties

Constructieve betrokkenheid bij regelgevende instanties zoals de FDA is essentieel voor het op verantwoorde wijze bevorderen van psychedelisch onderzoek. Dit omvat:

• Transparantie: Openlijk delen van methodologieën, gegevens en ongewenste voorvallen om vertrouwen en geloofwaardigheid op te bouwen.
• Conformiteit: Strikt voldoen aan de wettelijke vereisten en richtlijnen om de veiligheid van de patiënt en de integriteit van de gegevens te waarborgen.
• Voorspraak:Samenwerken om regelgevende belemmeringen aan te pakken die onderzoek belemmeren, waarbij rekening wordt gehouden met de noodzaak van toezicht.

Door een coöperatieve relatie te bevorderen, kunnen onderzoekers effectiever door het regelgevingslandschap navigeren en bijdragen aan beleidsontwikkeling. Deze samenwerking kan ook helpen om innovatie in evenwicht te brengen met de noodzaak om deelnemers te beschermen.

Integratie van een holistische benadering van genezing

Genezing is veelzijdig en omvat biologische, psychologische, sociale en spirituele dimensies. Psychedelisch onderzoek moet een holistische benadering aannemen die rekening houdt met:

• Interdisciplinaire samenwerking: Samenwerking met experts uit de psychologie, psychiatrie, neurowetenschappen, sociologie en antropologie om onderzoeksperspectieven te vergelijken en contrasteren.
• Community Engagement: Patiënten, belangenorganisaties en diverse gemeenschappen betrekken bij het onderzoeksproces om relevantie en inclusiviteit te garanderen.
• Sociale gezondheidsdeterminanten aanpakken: Erkennen dat factoren zoals sociaaleconomische status, discriminatie en trauma van invloed zijn op de geestelijke gezondheid en dat deze naast individuele behandeling moeten worden aangepakt.

Deze aanpak sluit aan bij het inzicht dat Welzijn gaat verder dan symptoomvermindering om kwaliteit van leven en sociale verbondenheid te omvatten. Door de hele persoon binnen zijn bredere context te beschouwen, kunnen psychedelische therapieën effectiever worden afgestemd en geïmplementeerd.

De rol van technologie en innovatie

Vooruitgang in de technologie biedt nieuwe mogelijkheden om psychedelisch onderzoek en therapie te verbeteren:

• Digitaal toezicht:Het gebruik van draagbare apparaten en mobiele applicaties om fysiologische en psychologische veranderingen tijdens en na de behandeling bij te houden.
• Virtual Reality (VR): VR integreren in therapiesessies om gecontroleerde omgevingen te creëren die psychedelische ervaringen kunnen versterken of simuleren zonder het gebruik van middelen.
• gegevens Analytics:Door geavanceerde analyses toe te passen om complexe datasets te interpreteren, krijgen we beter inzicht in hoe psychedelica de hersenen en het gedrag beïnvloeden.

Deze innovaties kunnen helpen een aantal methodologische uitdagingen aan te pakken, de veiligheidsbewaking te verbeteren en behandelmethoden te personaliseren.

Publieke perceptie en onderwijs

Misinformatie en stigma rondom psychedelica blijven bestaan, vaak gevoed door hun associatie met illegaal drugsgebruik en vroegere culturele bewegingen. Het publiek opleiden is cruciaal voor:

• Stigmatisering verminderen: Het bevorderen van het begrip dat psychedelica potentiële therapeutische hulpmiddelen zijn, in plaats van uitsluitend recreatieve middelen.
• Geïnformeerde besluitvorming: Het verstrekken van nauwkeurige informatie om mensen te helpen weloverwogen keuzes te maken over deelname aan onderzoek of het zoeken naar therapie.
• Beleidsondersteuning: Het creëren van publieke steun voor beleidswijzigingen die verantwoord onderzoek en toegang tot behandelingen mogelijk maken.

Onderwijsinitiatieven moeten gebaseerd zijn op bewijs en toegankelijk zijn. Ze moeten gebruikmaken van verschillende platforms om een ​​divers publiek te bereiken.

Conclusie

De ethische en wetenschappelijke uitdagingen rondom psychedelisch onderzoek zijn aanzienlijk. Ze zijn echter verre van onoverkomelijk. Rekening houdend met de reeds algemeen erkende parallellen met de valkuilen van de wellnesscultuur. Problemen zoals perfectionisme, overmatige zelffocus en vermijding kunnen we vrij eenvoudige, proactieve stappen ondernemen om deze problemen aan te pakken.

Door de nadruk te leggen op rigoureuze wetenschappelijke methoden, ethische integriteit en holistische benaderingen wordt het vakgebied sterker en wordt de geloofwaardigheid ervan vergroot. De druk van financiering mag de integriteit van experimenten niet in gevaar brengen. Samenwerking, transparantie en respect voor verschillende perspectieven zijn essentieel.

Genezing is een reis die gezamenlijke, langdurige inspanning vergt. Zowel in persoonlijk welzijn als in wetenschappelijk onderzoek leiden shortcuts onvermijdelijk tot tegenslagen. Door ons te committeren aan ethische excellentie en een uitgebreid begrip van welzijn te omarmen, kunnen we het transformatieve potentieel van psychedelica op een verantwoorde en meelevende manier ontsluiten.

Uiteindelijk is het doel niet alleen om symptomen te verlichten, maar om, zo niet te creëren, dan wel actief bij te dragen aan een gezondere, meer verbonden samenleving. Psychedelisch onderzoek, wanneer zorgvuldig uitgevoerd, biedt de belofte om potentieel levensveranderende behandelingen te bieden die zowel individuele behoeften als collectief welzijn respecteren.

David Blackbourn | Communityblogger bij Chemical Collective

David is een van onze communitybloggers hier bij Chemical Collective. Als je geïnteresseerd bent om lid te worden van ons blogteam en betaald te worden om te schrijven over onderwerpen waar je gepassioneerd over bent, neem dan contact op met David via e-mail op blog@chemical-collective.com