Zou het wijdverbreide gebruik van psychedelica de klimaatcrisis helpen oplossen?

Inleiding

Het is gebruikelijk om psychedelica te associëren met milieuactivisme. In de populaire verbeelding worden psychedelicagebruikers gezien als boomknuffelende hippies en Gaia-aanbidders. Maar naast deze stereotypen is er ook onderzoek dat de verbanden tussen psychedelicagebruik en verbinding met de natuur ondersteunt, wat ertoe heeft geleid dat sommigen beweren dat psychedelica kunnen ons helpen de klimaatcrisis op te lossen. Psychedelica kunnen het bewustzijn van mensen over de aarde als een onderling verbonden systeem katalyseren en daarmee hun bezorgdheid voor het milieu vergroten. Dit zou op zijn beurt het soort activisme, stemkeuzes, politieke actie en pro-milieugedrag kunnen aanmoedigen dat nodig is om ons weg te houden van de allerergste klimaatscenario's.

Aan de andere kant kan het in de psychedelische cultuur, en misschien zelfs binnen het veld van de psychedelische wetenschap, als vanzelfsprekend worden beschouwd dat psychedelica op natuurlijke wijze het ecologische bewustzijn van mensen verhogen. Hoewel dit effect misschien alledaags is, is het niet universeel. Bovendien negeert deze aanname een andere alledaagse manier om psychedelica te conceptualiseren – als 'niet-specifieke versterkers'. Ze kunnen allerlei houdingen versterken. Ze doen dat niet nodig een positieve houding ten opzichte van het milieu bevorderen.

Ik wil graag dieper ingaan op het onderzoek naar psychedelica en milieuoverwegingen, wat een bespreking zou moeten omvatten van de factoren die de link tussen de twee beïnvloeden. Zoals we zullen zien, kan de kwaliteit van de psychedelische ervaring de houding ten opzichte van het milieu versterken, maar andere factoren beïnvloeden of dit effect plaatsvindt.

Het vermogen van psychedelica om onze verbinding met de natuur te versterken

Als je persoonlijke ervaringen hebt gehad met psychedelica, of zelfs alleen maar verslagen hebt gelezen van hun meest intense effecten, is het niet moeilijk om je voor te stellen waarom het verliezen van je gevoel van eigenwaarde en het samensmelten met de bredere omgeving zou leiden tot bezorgdheid over de omgeving. Dit effect – bekend als ego-ontbinding, ego-dood of de unitaire ervaring – kan versterken wat bekend staat als verbondenheid met de natuur, of hoe nauw u verbonden bent met – of zich identificeert met – de natuurlijke wereld. Na een mystieke ervaring met een diep gevoel van onderlinge verbondenheid, kunt u achterblijven met de overtuiging dat u onafscheidelijk bent van de natuur.

Onderzoekers hebben ontdekt dat psychedelica kunnen versterk de verbondenheid met de natuur, wat overeenkomt met eerdere onderzoeken naar het vermogen van psychedelica om de verbondenheid in het algemeen vergroten, niet alleen in relatie tot de natuurlijke wereld. Een onderzoeker die zich op deze verbanden richt, is Dr. Sam Gandy. In een Medium bericht gepubliceerd in 2019, stelde hij voor dat we psychedelica kunnen zien als biofilie-versterkende middelen; met andere woorden, ze kunnen onze genegenheid voor de natuur vergroten. Deze visie werd ondersteund door een 2023 studie waar Gandy bij betrokken was. Deze enquête vond het volgende:

Deelnemers die een reeds bestaande relatie met de natuur beschreven, meldden dat psychedelica hun verbinding met de natuur herstelden en versterkten. Degenen die aangaven geen eerder gevestigde verbinding met de natuur te hebben, beschreven psychedelica als helpend om een ​​band met de natuurlijke wereld te creëren. Aan beide lagen rapportages van transpersoonlijke ervaringen ten grondslag, waarvan 'onderlinge verbondenheid' het vaakst werd gelinkt aan veranderingen in houdingen en gedragingen. Deelnemers werd ook gevraagd om te reflecteren op eerdere psychedelische ervaringen die in de natuur plaatsvonden en meldden een reeks voordelen van de natuurlijke omgeving.

Zijn psychedelica inherent biofilie-versterkende middelen?

Ondanks veelbelovende resultaten zoals hierboven, kunnen we ons nog steeds afvragen of psychedelica inherent biofilie-versterkende middelen zijn. In zijn boek Dieper leren met psychedelicaDavid J. Blacker – hoogleraar filosofie van het onderwijs en rechtswetenschappen aan de Universiteit van Delaware – schrijft:

Ik betoog dat psychedelica, in de woorden van [Stan] Grof, “niet-specifieke versterkers” zijn – dat wil zeggen dat ze in wezen veranderlijk zijn en ongrijpbaar voor een bepaalde werking. telos of vastheid van doel, hoewel hun intieme directieve kracht iemand ertoe kan verleiden anders te denken. In tegenstelling tot wat een heersende hippievolkswijsheid lijkt te zijn, zijn psychedelica niet inherent milieubewust of Gaia-georiënteerd, liefdevol en politiek progressief, oppositioneel of tegencultureel, spiritueel helend of emotioneel weldadig. Ze kunnen zeker die dingen zijn bij specifieke gelegenheden voor bepaalde individuen (en ik heb die manifestaties persoonlijk ervaren). Maar ze kunnen dat ook niet zijn.

In een vorige artikelIk heb echter opgemerkt dat het niet altijd duidelijk is dat psychedelica altijd als niet-specifieke versterkers van de psyche. Ze kunnen bijvoorbeeld atheïsten bekeren van het atheïsme en hen naar het geloof in God of een Hogere Macht leiden; ze kunnen de metafysische overtuigingen van mensen veranderen, door ze te verschuiven van fysiek naar niet-fysicalistische overtuigingen; en ze kunnen ook leiden tot het opgeven van een breed scala aan andere overtuigingen en houdingen. Dit alles wil zeggen dat psychedelica niet per se iemands reeds bestaande wereldbeeld versterken of versterken. Er kunnen algemene of specifieke versterkende effecten zijn die aan psychedelica kunnen worden toegeschreven. Of iemand nu atheïst is of niet, het is gebruikelijk dat psychedelica een gevoel van de 'ander' manifesteren, een entiteit die kan worden beschouwd als God, een godin, een engel, een demon, een plantengeest, een dierengeest of een ander soort (schijnbaar) transcendent wezen.

Niettemin, zelfs als we niet kunnen gelijkstellen psychedelica als niet-specifieke versterkers, hebben ze in veel omstandigheden nog steeds niet-specifieke versterkende effecten. Dit kan de context van onze houding ten opzichte van de omgeving omvatten.

Psychedelica maken mensen niet automatisch milieubewust

Psychedelische toepassingen en psychedelische gebruikers zijn divers. Hoewel 'psychedelische cultuur' gekenmerkt kan worden door milieubewuste houdingen, lijken veel mensen die psychedelica gebruiken hun milieuhoudingen en -gedragingen niet aan te passen na hun ervaringen. Dit kan om meerdere redenen zijn.

Ten eerste hebben niet alle psychedelische ervaringen ego-ontbinding, eenheid en ecologische thema's. Ten tweede betekent het niet dat er blijvende veranderingen in de houding ten opzichte van het milieu zullen optreden, zelfs als ervaringen deze kenmerken hebben. Dit kan integratie van de ervaring in iemands wereldbeeld vereisen. Ten derde kunnen mensen mystieke ervaringen met psychedelica melden, maar de manier waarop ze deze ervaringen in hun wereldbeeld opnemen, vertaalt zich niet in bezorgdheid over het milieu (beschouw het feit dat Jordan Peterson heeft meerdere ervaringen gehad met hoge doseringen psilocybine, en toch hij promoot het ontkennen van klimaatverandering).

Ten vierde lijkt de setting waarin de psychedelische ervaring de manifestatie, of mate, van verbondenheid met de natuur lijkt te beïnvloeden. Wanneer je psychedelica in een natuurlijke setting gebruikt, is het makkelijk te zien hoe dit – naast ego-oplossende effecten – kan leiden tot grotere gevoelens van verbondenheid met de natuurlijke wereld, zowel tijdens als na de ervaring. Toch nemen mensen psychedelica in verschillende settings, waaronder settings waar natuurlijke kenmerken minimaal of afwezig zijn. Het is begrijpelijk dat deze settings minder geneigd zijn om natuurverwantschap aan te moedigen.

David Dupuis, een sociaal antropoloog, heeft daagde het idee uit dat wijdverbreid gebruik van psychedelica de wereld zal veranderen, net als de schrijfster Erica Avey. "Veel mensen nemen psychedelica en vallen terug in oude gedragspatronen", aldus schrijvers Avey. Dupuis benadrukt dat "we moeten erkennen wat hen [psychedelica] uniek maakt in de grote familie van psychotrope drugs: hun significante gevoeligheid voor extrafarmacologische factoren." Deze extrafarmacologische factoren omvatten 'set' (iemands huidige mindset, overtuigingen, houdingen en wereldbeeld) en 'setting' (de omgeving en cultuur waarin de ervaring plaatsvindt, en met wie men tript). Dupuis voegt toe:

[W]e moeten niet verwachten dat breder gebruik van psychedelica mensen automatisch milieubewuster maakt. Zoals ik heb opgemerkt tijdens etnografische onderzoeken in het Peruaanse Amazonegebied in de afgelopen tien jaar, weerhoudt het regelmatige gebruik van ayahuasca sommige inheemse sjamanistische ondernemers er op geen enkele manier van om de natuurlijke gebieden die zij bezetten te exploiteren om hun economische activiteiten te bevoordelen. De ontwikkeling van sjamanistisch toerisme ging gepaard met het aanmoedigen van overtoerisme in het Amazonegebied, en de activiteiten van opvangcentra voor internationale cliënten hebben vaak geleid tot de vernietiging of overexploitatie van natuurlijke habitats. En terwijl de "sjamanistische toeristen" beweren een andere relatie met de natuur te hebben ontwikkeld dankzij deelname aan psychedelische rituelen, vertellen mijn observaties een ander verhaal. Op de lange termijn heeft hun deelname slechts een zeer zwakke impact op hun consumptiegewoonten of de productiewijzen waarin zij zich bezighouden, die soms direct, en altijd indirect, bijdragen aan de vernietiging van natuurlijke hulpbronnen. Velen van hen blijven bijvoorbeeld regelmatig vliegen om deel te nemen aan de psychedelische rituelen die worden aangeboden door de sjamanistische centra van de Peruaanse Amazone. Deze observaties laten zien dat psychedelica weliswaar kunnen leiden tot ervaringen van een grotere verbondenheid met de natuur, maar dat deze ervaringen eerder de zelfgerapporteerde verbondenheid van mensen met de natuur beïnvloeden dan dat ze leiden tot substantiële pro-milieugedragsverandering.

Veel psychonauten, hoe diepgaand hun ervaringen ook zijn, brengen nog steeds geen grote veranderingen aan in hun levensstijl die het milieu ten goede komen. Deze gedrags- of levensstijlveranderingen kunnen bestaan ​​uit recyclen, kiezen voor groenere manieren van reizen, autovrij leven, minder afval produceren, milieuvriendelijke producten kopen, een veganistisch dieet volgen, minder kinderen krijgen, vrijwilligerswerk doen voor milieuprojecten en doneren aan milieugoede doelen.

Aan de andere kant – en dit is in strijd met de observatie van Dupuis dat psychedelica geen milieuvriendelijke levensstijlkeuzes bevorderen – weten we dat Gebruik van psychedelica voorspelt milieuvriendelijk gedrag via toename van verbondenheid met de natuur. Verschillende onderzoeken hebben inderdaad aangetoond Verbondenheid met de natuur voorspelt milieuvriendelijk gedrag. Daarom kan het rationeel zijn om het gebruik van psychedelica te zien als een effectieve rol in onze pogingen om de planeet te redden. (Zoals we hieronder zullen zien, maakt vooringenomenheid in studies over natuurgerelateerdheid het plaatje echter ingewikkelder.)

We moeten voorzichtig zijn met het generaliseren van resultaten uit psychedelische studies

Dupuis verdedigt de Grofiaanse visie op psychedelica, die andere schrijvers ook hebben toegepast de interactie tussen psychedelisch gebruik en politieke wereldbeelden. Hij schrijft:

In plaats van krachtige hulpmiddelen voor sociale transformatie, lijken psychedelica dus niet-specifieke – en relatief neutrale – versterkers van bestaande culturele factoren. Deze observaties suggereren dat de effecten van psychedelica op de relatie met de natuur kunnen worden geïnterpreteerd als een weerspiegeling van de eerdere waarden van de deelnemers aan het onderzoek (vaak Euro-Amerikaanse studenten). In dit perspectief kan de vermeende impact van psychedelica op onze relatie met de natuur het product zijn van een selectiebias, die de bekende systemische bias oproept bij het uitvoeren van psychologiestudies met deelnemers uit “WEIRD” (westerse, opgeleide, geïndustrialiseerde, rijke en democratische) samenlevingen. Euro-Amerikaanse studenten, die het grootste deel van de deelnemers aan deze studies vormen, staan ​​er inderdaad om bekend een pro-milieubias te hebben als het gaat om zelfgerapporteerde meningen. Verre van een universeel wondermiddel te zijn dat in staat is om “de wereld te genezen”, weerspiegelen of versterken psychedelica mogelijk de dominante waarden van de individuen die ze gebruiken.

Het zou dus simplistisch en misleidend zijn om te zeggen dat psychedelica een vast doel of effect hebben (bijvoorbeeld milieuactivisme), en dus zou het idealistisch zijn om te denken dat hun wijdverbreide gebruik de klimaatcrisis zou oplossen. Niettemin kan de invloed van set en setting ons helpen om de potentieel van psychedelica om pro-milieu houdingen en gedragingen te promoten. Als mensen psychedelica gebruiken met een reeds bestaande bezorgdheid over de klimaatcrisis en duurzaamheid, dan kan dit helpen de houdingen te versterken die nodig zijn voor substantiële verandering.

Sam Woolf | Communityblogger bij Chemical Collective | www.samwolfe.com

Sam is een van onze communitybloggers hier bij Chemical Collective. Als je geïnteresseerd bent om lid te worden van ons blogteam en betaald te worden om te schrijven over onderwerpen waar je gepassioneerd over bent, neem dan contact op met David via e-mail op blog@chemical-collective.com