Psychedelische stereotypen en stigma's uitpakken

Disclaimer: de standpunten en meningen in dit artikel zijn die van de auteurs en weerspiegelen niet noodzakelijk het officiële beleid of standpunt van Chemical Collective of enige gelieerde partij.

Introductie

Of je het nu leuk vindt of niet, iemand zijn die psychedelica onderzoekt, komt met een label. Decennia lang vormen verhalen over hippies die trippen op paddo's of over zure en gewelddadige mensen op PCP of zelfs verhalen als psychedelica een toegangspoort tot harddrugs. 

Het hebben van patronen van middelengebruik als onderdeel van de culturele identiteit is niet noodzakelijkerwijs een slechte zaak – denk aan de Ieren die Guinness of hoogwaardige hasj drinken in Marokko. Voor het grootste deel zijn dit gevierde kenmerken van een cultuur. 

Andere voorbeelden zijn onder meer de inheemse Mazteken in Mexico die psilocybine-paddenstoelen gebruiken in Mexico of de Shipibo-Conibo-paddenstoelen. ayahuasqeros in Peru worden nu gezien als autoriteiten op het gebied van het gebruik van psychedelica. 

Toch is het ook geen geheim dat stereotypen schadelijk en beperkend kunnen zijn. Stereotypen zijn vaak te simplistisch. Er gebeuren ook veranderingen en oude veronderstellingen zijn mogelijk niet langer van toepassing. 

In dit artikel zoomen we in op enkele stereotypen van psychedelische subculturen die verband houden met psychedelica en onderzoeken we welke invloed deze op je trip kunnen hebben.

Stereotypen en aannames over drugsgebruik uit de wereld helpen

Een stereotype is een algemeen of wellicht overdreven vereenvoudigd beeld, meestal van een groep mensen. De wereld van psychedelica zit er vol mee.

Sommige stereotypen zijn bevooroordeeld, terwijl andere een kern van waarheid bevatten. Over het algemeen wordt bijvoorbeeld gedacht dat ravers van extase houden. En dit is niet zomaar een veronderstelling – a kleine enquête [1] van de bezoekers buiten kantooruren bevestigde dat 85% al ​​eerder ecstasy had gebruikt. 

Het feit dat dit stereotype zowel eenvoudig als vaak waar is, hoeft niet noodzakelijkerwijs een probleem te zijn. Weten dat extase op raves aanwezig is, kan helpen bij het beperken van de schade. Maar dat is niet het enige verhaal dat wordt verteld.

Extase en raves gaan hand in hand.

Ten eerste is ecstasy of MDMA illegaal. Het gebruik ervan koppelt crimineel gedrag aan de ravecultuur. Er kunnen allerlei aannames volgen. Je zou een vooroordeel kunnen ontwikkelen tegenover mensen die bereid zijn de wet te overtreden door raves bij te wonen en middelen te gebruiken. Zijn ze roekeloos? Of gewoonweg niet op de hoogte van de risico's? Speelt verslaving een rol? Wat zegt dat over een persoon? 

Het konijnenhol is diep. Zelfs als een stereotype eenvoudig en zelfs waar lijkt, creëren we allerlei verhalen over wat dat betekent. Deze kunnen positief of negatief zijn zonder enige manier om te weten of dergelijke aannames waar zijn. Het punt is dat stereotypen, waar of niet waar, veel in zich hebben, wat van invloed is op de manier waarop onze cultuur mensen behandelt die dergelijke middelen gebruiken.

Stereotypen over psychedelisch gebruik en waarom ze ertoe doen

Het verbod heeft ongetwijfeld een rol gespeeld bij het ontstaan ​​van stereotypen. Sinds de jaren zeventig kregen velen in de Verenigde Staten een televisiereclame te zien waarin een ei in een koekenpan werd getoond, waarbij de verteller op dramatische wijze verkondigde: “Dit zijn jouw hersenen aan de drugs!"

Voor sommigen waren deze campagnes angstaanjagend en impactvol. Voor anderen lachwekkend of zelfs nieuwsgierigheid naar de verboden vrucht. Maar tegenwoordig is het veel complexer geworden dan ‘drugs zijn slecht’. We hebben toegang tot enorme hoeveelheden media en informatie, wat betekent dat we veel verschillende standpunten en subculturen moeten begrijpen.

Enkele voorbeelden zijn: 

• Wet en regelgeving – Het illegaal houden van psychedelica uit de wens om mensen te beschermen tegen schade, verslaving of georganiseerde misdaad.
• Onderzoek en behandeling – Psychedelica toon belofte voor het behandelen van geestelijke gezondheid en het ontsluiten van diepere vragen over bewustzijn.
• Cognitieve vrijheid – Geloven in een onvervreemdbaar recht iemands bewustzijn te veranderen.
• Sociale Rechtvaardigheid – Mensen vinden het leuk carl hert terugdringen tegen bevooroordeelde wetten, die zich op oneerlijke wijze richten op mensen van kleur.
• Recreatief gebruik – Het gebruik van psychedelica en andere drugs voor plezier en feest
• Bevrijding en bewustzijnsverruiming - Terence Mckenna riep mensen op om te struikelen als onderdeel van een poging om onderdrukking te weerstaan ​​en taal, cultuur en bewustzijn te ontwikkelen.
• Spirituele ontwikkeling – Psychedelica zien als toegangspunt tot ego dood, mystieke ervaringen of hogere kennis en wijsheid.

En al deze generalisaties zijn van belang en beïnvloeden het drugsbeleid, wie toegang krijgt tot middelen, onderzoek mag doen en uiteindelijk de plaats van psychedelica in de samenleving zal bepalen. Maar dit zijn niet alleen standpunten op hoog niveau over systemische kwesties.

Onderzoek in set en setting hints kunnen de percepties van culturen en individuen over psychedelica de effecten beïnvloeden. Je kunt stellen dat bestaande stereotypen, al dan niet bewust, van invloed zijn op elke reis die we maken. 

Met deze kennis biedt de huidige psychedelische renaissance echter een kans om nieuwe associaties met psychedelica te creëren. Bestaande ideeën over psychedelica beïnvloeden waarschijnlijk onze motivatie om psychedelica te gebruiken. 

Het identificeren en overwegen van de invloed van stereotypen kan helpen onze individuele ervaringen te begrijpen. 

Laten we, met dat in gedachten, eens inzoomen op enkele bijzonder beroemde psychedelische stereotypen.

Psychedelica, Sjamanisme & Magie

We zijn al lange tijd bezig met het stereotyperen van middelengebruikers. De mensen die praktiseren wat wij grofweg ‘sjamanisme’ noemen, zijn waarschijnlijk het oudst bekende voorbeeld. 

Landgebonden tradities van het nemen van psychoactieve plantengeneesmiddelen of het gebruik van muziek en dans om een ​​veranderde toestand binnen te gaan, bestaan ​​over de hele wereld. Deze tradities, zoals rituelen die een zorgvuldig geplande set en setting creëren, hebben nog steeds invloed op psychedelica gebruik vandaag.

De sjamaan heeft ook een lange geschiedenis als negatief stereotype in de westerse cultuur. Een enigszins recent voorbeeld is de aankomst van de Spanjaarden in Midden- en Zuid-Amerika. Het gebruik van veel psychedelische planten door de lokale Azteken, Inca's en verschillende stammen werd onmiddellijk in verband gebracht met 'de duivel', met sterke pogingen om deze uit te roeien.

Azteken gebruikten veel verschillende psychedelica.

Koloniale priesters die de gebeurtenissen vastlegden, gingen ervan uit dat traditionele mensen die planten gebruikten voor genezing en waarzeggerij, zich andere werelden en geesten verbeeldden. Claims over genezing of spirituele kennis werden grotendeels afgewezen. Toch blijven er zelfs vandaag de dag nog steeds verhalen bestaan ​​over wonderbaarlijke genezingservaringen of reizen buiten het lichaam. 

Zelfs vandaag de dag worden in het Amazonegebied concepten uitgevoerd die we magie zouden kunnen noemen heksen of tovenaars en worden in bepaalde kringen behoorlijk serieus genomen. De sjamanistische taal van entiteiten, geesten, andere dimensies en mysterie maakt ook deel uit van de moderne heropleving van psychedelisch gebruik. Velen trekken massaal naar de overblijfselen van inheemse culturen die tradities van plantaardige medicijnen met zich meedragen om te leren hoe ze effectief met psychedelica kunnen werken. 

Ervaren sjamanistische beoefenaars leren visioenen of gevoelens die ze ervaren met psychedelica in een context te plaatsen en verhalen over genezing en magie blijven bestaan. De oude verhalen over plantengeneeskunde die alleen verband houden met ‘de duivel’ ontrafelen zich, maar voor moderne westerlingen kan het interpreteren van psychedelica door een lens van geesten en bovennatuurlijke gebeurtenissen verwarrend zijn.

Hippies, Beatniks en LSD

Misschien wel het meest universele stereotype van psychedelische gebruikers zijn hippies. Een cultuur die voortkwam uit de drugsgebruikende tegenculturele beatniks of ‘beats’ uit de jaren vijftig van de vorige eeuw; hippie zijn was in de jaren zestig een hippe en trendy bezigheid. 

Als je tie-dye draagt, ben je vast een hippie, toch?

We kennen allemaal het hippie-stereotype. We zouden kunnen veronderstellen: 

• Lang haar
• Tie-dye en bellbottoms 
• Vervreemd, losgekoppeld
• Verbinding met de natuur
• Idealistisch 
• Open seksualiteit
• Specifieke muzieksmaak
• Interesse in oosterse spiritualiteit

Waar of niet, de ideeën blijven bestaan ​​en toen LSD een sensatie werd, raakte het verweven met de hippiecultuur.

Nu kunnen LSD en andere psychedelica zoals paddo's niet los worden gezien van de tegencultuur van die tijd. Naarmate de cultuur vorderde, veranderden hippies in een problematisch stereotype, waarbij iemand een hippie noemen in sommige kringen een denigrerende term werd. 

Er bestond zelfs een veronderstelling dat mensen die psychedelica gebruiken voorbestemd zijn om hippies te worden, wat een beetje een fobie heeft gecreëerd rond het aanraken van de stoffen, uit angst dat iemand ‘afstemt, aanzet en afhaakt’, zoals Tim Leary aangemoedigd [5] in de 60s.

Ten goede of ten kwade: hippies hebben de psychedelische beweging voor altijd beïnvloed. De muziek en kunst blijven onderdeel van de psychedelische cultuur, en gaan verder met muziekfestivals, psychedelische rock en beeldende kunst. 

Wat je gevoelens over hippies ook zijn, het lijkt erop dat hun invloed nog een tijdje onderdeel zal blijven van psychedelica. Maar voor degenen die zich er niet mee identificeren, kan het een beetje problematisch zijn. Het gebruik van LSD zorgt er niet voor dat iedereen uit de samenleving stapt, en het garandeert ook geen vrede en liefde specifieke politieke idealen

Zoals we zullen zien is de sterke connectie tussen hippies en psychedelica in de wetenschappelijke gemeenschap een reden geweest dat sommigen de studie van LSD hebben vermeden.

Gekke wetenschappers, mindcontrol en herprogrammering

Stereotypen kunnen een grote uitdaging zijn voor degenen die zich bezighouden met onderzoek. Het is jammer omdat het ook een groep is die veel macht heeft om verouderde stigma's van psychedelische gebruikers te ontrafelen.

Luisteren naar vroege psychedelische onderzoekers zoals Rick Strassman het proces uitpakken Het was moeilijk om de onderzoeksmedicijnen in een veilige en gecontroleerde omgeving te starten. Hoewel psychedelisch onderzoek steeds meer geaccepteerd wordt, melden sommige onderzoekers nog steeds dat ze door collega-wetenschappers worden uitgelachen, belachelijk gemaakt en gemeden. 

Psychedelisch onderzoek helpt het verhaal te veranderen.

One onderzoek Het artikel laat een verband zien tussen hoe mensen naar onderzoek keken en de wetenschap dat degenen die het uitvoerden psychedelica gebruikten. Als een onderzoeker zou toegeven dat hij psychedelica gebruikt, zouden mensen mogelijk kunnen beschouwen dat zijn onderzoek een lagere integriteit heeft, zoals persona-bias. Uit onderzoek bleek dat als onderzoekers geassocieerd werden met de ‘psychedelische cultuur’ (denk aan bongotrums), het vertrouwen in hun onderzoek zelfs nog lager was. 

Sommigen suggereren dat de duistere experimenten met mind control door het MKULTRA-project van de CIA, waarbij LSD werd gebruikt voor hersenspoeling zonder toestemming van mensen, de associaties met psychedelisch onderzoek besmetten. Andere experimenten met het ‘herprogrammeren’ van mensen in Canada leverden ook onaangename resultaten op sommigen beweren heeft een smet achtergelaten op de reputatie van psychedelica, overheden en onderzoekers.

Maar nu psychedelisch onderzoek het inzicht vergroot dat we hebben gemist, komen er diepgaande inzichten aan het licht. Hoewel vooringenomenheid in onderzoek inderdaad een punt van zorg is, kan het stereotype van een ‘gekke wetenschapper’ of een bevooroordeelde gebruiker van middelen ervoor zorgen dat onderzoek überhaupt niet plaatsvindt. Instellingen die zich tegen dit soort vooruitgang verzetten, beperken ook de mogelijkheden van nieuwe wetten of misschien het begrip van het bewustzijn zelf dat wetenschappelijk onderzoek kan opleveren.

Moderne mythen: positieve en uitdagende ervaringen

De bovenstaande stereotypen zijn redelijk goed ingeburgerd. Maar nu psychedelica populairder worden, lijkt het duidelijk dat er nieuwe aannames opduiken. 

Veel van wat we tegenwoordig over psychedelica horen, beweegt zich in de richting van een mentaliteit van “psychedelica zijn goed!” 

Deze aanname kan voor sommigen verfrissend zijn, maar kan, net als andere generalisaties, de werking van psychedelica te simpel maken. Zeker, onderzoek  De stroom van psychedelica die depressie, angst, middelenmisbruik, PTSS, chronische pijn en andere aandoeningen verlichten, stroomt binnen. 

Er is reden voor optimisme. Maar hoewel psychedelica krachtige hulpmiddelen zijn, kunnen we ze niet als magische kogels categoriseren. 

Het zou voorbarig zijn om iedereen die psychedelica gebruikt met een eersteklas geestelijke gezondheid te stereotyperen.

Psychedelica kunnen sommige mensen helpen, maar gevaarlijk zijn voor anderen. Zelfs onder optimale omstandigheden blijven ze onvoorspelbaar. Psychedelica kunnen moeilijk, beangstigend of gevaarlijk zijn als ze verkeerd zijn verband. Daarom waren sjamanen hoog opgeleid en vond Tim Leary, die een grote bijdrage leverde aan de hippiecultuur, set en setting uit. 

Stereotypen zullen waarschijnlijk altijd blijven bestaan; het enige wat we kunnen doen is ons ervan bewust zijn en ze misschien helpen vormgeven. Als je bedenkt hoe deze ideeën naar voren komen, kan dit ook een opstapje zijn naar de voorbereiding en integratie van psychedelica. Het aanpakken van stereotypen kan mogelijkheden creëren voor een plek voor psychedelische ervaringen in een cultuur met misschien beperkte of verouderde ideeën over drugs. 

Voorlopig kunnen de stereotypen die in de psychedelische wereld bestaan ​​nog wel een lesje leren.

Patrick McConnell | Communityblogger bij Chemical Collective

Patrick is een van onze communitybloggers hier bij Chemical Collective. Als je geïnteresseerd bent om lid te worden van ons blogteam en betaald te krijgen om te schrijven over onderwerpen waar je gepassioneerd over bent, neem dan contact op met David via e-mail op blog@chemical-collective.com