Psychedelisch gebruik leidt mensen soms tot nihilisme

Disclaimer: de standpunten en meningen in dit artikel zijn die van de auteurs en weerspiegelen niet noodzakelijk het officiële beleid of standpunt van Chemical Collective of enige gelieerde partij.

Introductie

Vanwege het therapeutische potentieel van psychedelische drugs wordt vaak aangenomen dat trippen mensen kan helpen hun nihilistische en depressieve wereldbeelden los te laten. En dit gebeurt bij velen, met gevoelens van existentiële vreugde en ja-zeggen tegen de wereld de psychedelische toestand overheersen – en deze gevoelens van optimisme en levensbevestiging kunnen overgaan in een nuchter leven en iemands nieuwe perspectief worden. Iemands bestaan ​​kan het gevoel hebben zwanger te zijn van betekenis en waarde, in plaats van ervan ontdaan te zijn. Patric Plesa en Rotem Petranker hebben in een artikel gepleit voor Grenzen in de psychologie dat:

“Een integraal onderdeel van de opwinding rond de heropleving van psychedelica is een reactie op een betekenis- en vervreemdingscrisis die samenhangt met de toenemende angst en depressie. Door de afwezigheid van betekenis te kaderen als neonihilisme, een hedendaags correlaat van het 19e-eeuwse fenomeen met unieke kenmerken die aanwezig zijn in een neoliberale culturele context, onderzoeken we of psychedelica in combinatie met groepstherapie antwoorden kunnen bieden op moderne ervaringen van zinloosheid.”

Maar psychedelica zijn niet altijd anti-nihilistisch. Zowel negatieve als positieve trips kunnen ertoe leiden dat gebruikers zich nihilistisch voelen, wat een bron van voortdurend leed kan worden. Dit is een risico van psychedelica dat niet genoeg wordt besproken. 

De nihilistische reis

Niet alle reizen zijn vol liefde, licht, waarden en betekenis. Sommige reizen kunnen nihilistisch van aard zijn. Dit zijn het soort ervaringen waarbij alle betekenis verdwijnt, of waarbij er een perceptie ontstaat van de inherente zinloosheid van het universum. Dit kan koud en somber aanvoelen en gevoelens van paniek en wanhoop veroorzaken. De 'ultieme realiteit' of het basisniveau van de realiteit waar men zich aan heeft gewaagd, kan aanvoelen als een eeuwig niets; een oneindige leegte. Een nihilistische ervaring als deze kan worden gezien als inzicht in de aard van de werkelijkheid, en kan inderdaad een bron van oprecht inzicht zijn – doel van de persoon (geestonafhankelijke) waarden en betekenis bestaan ​​misschien toch niet. Dit staat bekend als kosmisch nihilisme omdat het nihilisme is vanuit het perspectief van het universum.

Kosmisch nihilisme is echter niet noodzakelijk aards nihilisme: een overtuiging dat het menselijk leven op deze planeet zinloos is. Natuurlijk kan het adopteren van kosmisch nihilisme leiden tot aards nihilisme (als er geen objectieve waarde bestaat, op welke solide basis kan ik dan een bepaalde waarde onderschrijven?).

Elke gekozen waarde kan volkomen willekeurig en ongegrond lijken.

Maar dit is een filosofisch standpunt dat verdedigd moet worden, en niet een kwestie van logische noodzaak. Veel filosofen verdedigen theorieën over betekenis en moraliteit zonder te verwijzen naar kosmische of goddelijke waarden.

Aan de andere kant kan een nihilistische psychedelische ervaring de overtuiging inhouden dat het menselijk leven zelf zinloos en zinloos is, en als hieraan sterk wordt vastgehouden als de ervaring voorbij is, dan zou dit psychedelisch geïnspireerd nihilisme zijn. Vanwege het levensverbeterende potentieel van psychedelica lijkt dit misschien een verrassende mogelijkheid, maar er zijn er veel rekeningen van mensen die psychedelica vinden inspireerde of versterkte hun nihilistische opvattingen. (Hier is het de moeite waard om het idee van psychedelica te vermelden niet-specifieke versterkers van bewustzijn; degenen die al nihilistische opvattingen hebben, kunnen merken dat psychedelica deze tijdens de ervaring versterken, hoewel dit niet altijd het geval is; psychedelica kunnen ook nihilisme en filosofisch pessimisme oplossen of uitdagen.)

Spirituele noodsituaties

Het gebruik van psychedelica kan ook leiden tot: geestelijke noodsituatie: een term bedacht door Stanislav en Christina Grof, die betekent wanneer een betekenisbreuk veroorzaakt door een spirituele ervaring overweldigend en onbeheersbaar wordt. A spirituele opkomst, ook door hen bedacht, is wanneer deze ineenstorting van vertrouwde betekenissen en waarden tot positieve resultaten leidt: grotere vrijheid van persoonlijke keuzes; een kans om anders te zijn, te denken en te handelen, vanuit een plaats met andere waarden. Maar als er geen sprake is van een spirituele opkomst, kan men zich gedestabiliseerd voelen. Je kunt het gevoel hebben dat je identiteit, waarden, betekenis, doel en overtuigingen nu leeg zijn, wat kan leiden tot angst, depressie, ontkoppeling van anderen en een gebrek aan motivatie. 

Maar spirituele noodsituaties zijn niet permanent (ook al voelen ze dat op dat moment misschien wel zo).

De schrijver Jules Evans schreef bijvoorbeeld een stuk voor Psyche over hoe set, setting en integratie nuttig zijn bij het omgaan met een spirituele noodsituatie, dit zijn factoren die essentieel waren voor het herstel van zijn eigen spirituele noodsituatie na een ayahuasca-retraite. Set is de houding die je aanneemt ten opzichte van wat je ervaart (Evans beveelt het stoïcijnse perspectief aan). Je moet er ook voor zorgen dat je in een vreedzame, ondersteunende en niet-oordelende omgeving verkeert wanneer je deze crisistoestand doormaakt, aangezien deze menselijke verbinding en liefde je zullen helpen je geest tot rust te brengen, en enige integratie kan ook nodig zijn (als de crisistoestand houdt verband met onopgeloste persoonlijke problemen). 

Nihilisme na diepgaand positieve psychedelische ervaringen

Ironisch genoeg kunnen de meest extatische psychedelische ervaringen ertoe leiden dat gebruikers (in een nuchter leven) slechter af zijn dan vóór de trip. Ik ben verhalen tegengekomen van mensen die zich maandenlang zeer gedestabiliseerd voelden na hun ervaring met 5-MeO-DMT (ook wel Bufo, na de pad Incilius alvarius, voorheen genoemd Bufo alvarius).

Dit is misschien wel de krachtigste psychedelische ervaring die je kunt hebben.

Rick Strassman heeft dat bijvoorbeeld gedaan wees erop een onderzoek waaruit blijkt dat 70% van de 5-MeO-DMT-gebruikers flashbacks meldde na een retraite. 

Eén persoon (die anoniem blijft) zei in een groepschat dat het drie tot vier maanden duurde voordat hij zich weer zichzelf voelde. Hun ervaring was heel mooi en onuitsprekelijk, waarbij het voelde alsof ze naar de bron van alles gingen, waar hun identiteit verenigd was met de totaliteit van het bestaan. Na de ervaring voelden ze zich een paar weken geweldig, alsof ze herboren waren: ze waren meer verbonden met hun fysieke lichaam, met de activiteiten die ze deden, en met de natuur. Maar later veranderden de dingen. Ze wilden niets van het leven omdat niets te vergelijken was met hun 3-MeO-DMT-ervaring in dit leven. Alles voelde zinloos. De carrière, hobby's en tijd met vrienden waar ze voorheen van genoten, waren niet langer leuk. Ze hebben hier een paar maanden mee geworsteld en zijn nu niet meer op die plek, maar ze vragen zich wel af of iemand klaar kan zijn voor zo'n ervaring en of het uiteindelijk het leiden van een mensenleven moeilijker maakt.

Deze casus benadrukt hoe de hoogten van extatische ervaringen niet alleen kunnen leiden tot ‘post-extatische blues’ (zoals gerapporteerd door sommige deelnemers aan psilocybine-retraites); het kan ook leiden tot een soort langdurige neergang die we 'post-extatisch nihilisme' kunnen noemen. In plaats van dat het normale leven simpelweg saai aanvoelt in vergelijking met een mooie, diepgaande psychedelische reis, kan het zinloos aanvoelen. Sommige mystieke psychedelische ervaringen kunnen inderdaad worden gekenmerkt door een gevoel van aankomst en eindpunt: dit is het hoogste punt en doel van de menselijke ervaring. Je kunt een niveau, een bovengrens, van vrijheid en gelukzaligheid ervaren, waarbij het voelt alsof dit de perfecte plek is om te zijn; het is een echte hemel, die voorheen misschien abstract, vaag of fantastisch aanvoelde – een eeuwige plek van geluk, uitgevonden uit angst voor de dood en afkeer van lijden. 

Van deze hoogte naar beneden komen kan lastig zijn. Als je na zo’n ervaring terugkeert naar de alledaagsheid, ongemakken, stress en moeilijkheden van het dagelijks leven, vraag je je misschien af ​​wat de zin van het menselijk leven is, aangezien zelfs de vreugden die je kunt voelen nooit te vergelijken zijn met die van een mystieke toestand. Ennui kan dan volgen. Dit wordt een integratie-uitdaging: hoe kun je zulke hoogten en diepten van de menselijke ervaring integreren in het normale leven, dat geen ononderbroken, onvervalste ervaring van gelukzaligheid is en kan zijn. Maar een dergelijke integratie is mogelijk en gebruikelijk. Extatische ervaringen kunnen het nuchtere bewustzijn inspireren, zodat iemand een (nuchtere) mate van vreugde in het mens-zijn kan vinden. Een gevoel van zinloosheid kan dan worden vervangen door dankbaarheid omdat je in dit lichaam naar de aarde bent teruggekeerd. En je kunt gaan accepteren en waarderen dat een nuchter leven geen pure gelukzaligheid mag zijn.

Is psychedelisch geïnspireerd nihilisme altijd een slechte zaak?

Octavio Paz

Psychonaut, Nobelprijswinnaar en Nietzscheaan Octavio Paz ontdekte dat hij dat was psychedelisch gebruik bevorderde een nihilistisch wereldbeeld:

De westerse houding is ongezond. Het is moreel. De moraal, de grote isolator, de grote scheider, verdeelt de mens in tweeën. Terugkeren naar de eenheid van de visie betekent lichaam, ziel en wereld met elkaar verzoenen. … [Psychedelische] [d]rugs zijn nihilistisch: ze ondermijnen alle waarden en vernietigen radicaal al onze ideeën over goed en kwaad, wat rechtvaardig en onrechtvaardig is, wat is toegestaan ​​en wat verboden is.

Zoals Paz hier betoogt, en anderen beweren, kan psychedelisch geïnspireerd nihilisme iets zijn om te omarmen en te vieren. Filosoof van psychedelica Peter Sjöstedt-Hughes verdedigt ook het nihilisme in zijn essay 'Neo-Nihilism: The Philosophy of Power', gepubliceerd in zijn boek Noumenautiek: metafysica, meta-ethiek, psychedelica (2015). Deze essay deels als inspiratie gediend voor het Marvel-personage Karnark – een superheld die overal de zwakte in kan vinden en zijn training en kracht kan gebruiken om deze te exploiteren. 

Sjöstedt-Hughes

Sjöstedt-Hughes bespreekt zijn neo-nihilisme in de context van de filosofie van Friedrich Nietzsche, die stelt dat mensen – in feite de hele kosmos – worden ondersteund door de wil tot macht. Dit betekent dat alles wat bestaat macht zoekt, waarbij de wil om te overleven de laagste graad van deze kracht is. Sjöstedt-Hughes betoogt ook, in lijn met Nietzsche: “Beweren dat het zoeken naar macht immoreel is, is het zoeken naar macht.” Zowel hij als Nietzsche verwerpen het idee van objectieve moraliteit, omdat ze geloven dat het een illusie is, waarbij eerstgenoemde zegt dat “moraliteit meer verwant is aan mode dan aan technologie”; zoals in: het is alles wat in overeenstemming is met de huidige culturele ideologie, in plaats van iets te zijn dat objectief van 'slechter' naar 'beter' evolueert. Moraliteit wordt louter voorgesteld als een systeem dat sommige mensen macht over anderen geeft. “Nihilisme, in de zin waarin het hier wordt gebruikt, betekent dat er geen objectieve moraal bestaat, geen absoluut goed of kwaad.”

Het is heel goed mogelijk dat psychedelica zo’n wereldbeeld oproepen of versterken, omdat ze de betekenis van concepten op een heel fundamenteel niveau uitdagen, met grote snelheid en intensiteit. Zoals Third Wave-oprichter Paul Austin stelt in a podcast-interview met Sjöstedt-Hughes: 

Met dit idee om verder te gaan dan goed en kwaad, en louter vanuit een persoonlijke ervaring, kwam ik bij Nietzsche terecht door het gebruik van psychedelica. Ik had mijn eerste psychedelische ervaring toen ik 19 was, aan het einde van mijn tweede jaar op de universiteit. En binnen drie tot vier maanden las ik Aldus sprak Zarathoestra, Voorbij goed en kwaad, Vrolijke wetenschap. En eigenlijk waren psychedelica het ontrafelen van waar je het over had. Dit ontrafelen van al deze onderbewuste aannames over moraliteit die ik had gemaakt en die in mij waren geïndoctrineerd, en ik begon die te ontrafelen met de psychedelische ervaring, en dat leidde me naar Nietzsche.

Volgens Sjöstedt-Hughes is ‘nihilisme de sleutel tot vrijheid en macht’, in plaats van een filosofie te zijn, zoals algemeen wordt aangenomen, die je wil, motivatie en levenslust ondermijnt. Hij verduidelijkt in zijn essay dat het neo-nihilisme weliswaar objectieve waarden verwerpt, maar geen waarden verwerpt werkt. Het traditionele nihilisme ontkent vaak het bestaan ​​van de waarheid (wat zichzelf tegenspreekt omdat het een waarheidsclaim is dat de waarheid niet bestaat), en Nietzsche ontkende hetzelfde, hoewel dit een ontkenning van de objectieve moraliteit was. Neo-nihilisme accepteert bepaalde soorten waarheid en waarden. Sjöstedt-Hughes merkt een onderscheid op tussen theoretisch nihilisme en praktisch nihilisme: het eerste is de opvatting dat er geen objectieve waarden bestaan, terwijl het laatste is dat er helemaal geen waarden bestaan. Hij beweert dat “het neo-nihilisme het bestaan ​​van waarden niet verwerpt, maar alleen het bestaan ​​van objectieve waarden.” ‘Leven is immers waarderen’, omdat je voedsel kunt waarderen als je honger hebt, schoonheid, vrienden, vrede en wat dan ook in ons machtsbelang is. Nietzsche zelf promootte de waarden kracht, moed, uithoudingsvermogen, groei en vooruitgang, aangezien deze allemaal de macht vergroten. Volgens Sjöstedt-Hughes verbreekt het neo-nihilisme banden en “vernietigt het oude waarden om de creatie van nieuwe waarden mogelijk te maken.”

De psychedelische ervaring kan worden gezien als nietzscheaans of neo-nihilistisch, in de zin dat je erdoor wordt meegenomen voorbij goed en kwaad (om te verwijzen naar de titel van een van Nietzsche's werken); voorbij alle dualiteiten, in feite. Waarden lijken niet langer vast te staan. Psychedelica staan ​​al lang bekend – en worden verdedigd – vanwege hun culturele deconditionerende effecten, die de waarden van het culturele milieu waarin men zich bevindt ter discussie stellen. Dit kan ongelooflijk bevrijdend zijn, zoals Sjöstedt-Hughes in zijn essay betoogt. En voor zulke individuen is het door psychedelica geïnspireerde nihilisme geen reden tot wanhoop, maar een uitnodiging om zelf te beslissen wat hun waarden zouden moeten zijn. 

Je kunt nog steeds op je hoede zijn als je het standpunt inneemt dat de ultieme waarde het bevorderen van je eigen wil is in een wereld van concurrerende machten. Dit lijkt op het eerste gezicht misschien een verschrikkelijk egoïstische en inhumane houding. Niettemin gaat de wil tot macht in werkelijkheid over het beheersen van de eigen instincten en het overwinnen van obstakels en zwakheden; het gaat niet om het onderwerpen van anderen, zoals Eva Cybulska benadrukt in een artikel voor Filosofie nu. Nietzsche promootte feitelijk een nobele, sterke vorm van behulpzaamheid jegens anderen, waarbij we anderen helpen zodat ze grotere individuen kunnen worden (maar hij medelijden afgewezen omdat dit inhoudt dat je op anderen neerkijkt en hen verzwakt). Hij schrijft binnen Beyond Good and Evil (1886):

Op de voorgrond staat het gevoel van volheid, van macht die probeert te overstromen, het geluk van hoge spanning, het bewustzijn van een rijkdom die graag wil geven en schenken: de edele man helpt ook de ongelukkigen, maar niet of nauwelijks – uit medelijden, maar eerder vanuit een impuls die wordt gegenereerd door de overvloed aan macht.

Het is echter niet noodzakelijk dat men het eens is met deze opvatting van behulpzaamheid, en dat is heel goed mogelijk psychedelica om een ​​moraliteit te inspireren die gebaseerd is op mededogen in plaats van macht. En dit zou inderdaad het meest voorkomende pad kunnen zijn dat mensen volgen na psychedelisch gebruik.

Conclusie

Psychedelica kunnen soms nihilistische opvattingen inspireren of versterken, die, zoals we hebben gezien, zowel negatief als positief kunnen zijn vanuit het oogpunt van welzijn en levenstevredenheid. Er zullen verschillende individuele factoren zijn die deze totaal verschillende reacties zullen bepalen. Maar wat van cruciaal belang is, is dat er meer aandacht wordt besteed aan de waarde- en betekenisontmantelende kracht van psychedelica. Dit kan in verschillende contexten voorkomen: bij persoonlijk spiritueel gebruik, bij recreatief gebruik, tijdens retraites en in een klinische setting. En dus is het belangrijk dat individuen zich bewust zijn van de mogelijkheid dat dit gebeurt – en als dat gebeurt, hoe ze het beste kunnen reageren.

Sommige mensen kunnen (begrijpelijkerwijs) veel moeite hebben met het vinden van al hun waarden die ongegrond en leeg zijn, wat een spirituele noodsituatie of existentiële crisis kan veroorzaken. Anderen zouden intussen kunnen zien dat het uitdagen van de status quo – de waarden die ze onbewust hebben geaccepteerd vanuit de cultuur waarin ze zijn opgegroeid – een kans kan zijn om een ​​positief nihilisme te omarmen: een nihilisme dat het bestaan ​​van objectieve waarden verwerpt, maar ons aanmoedigt. om onze eigen waarden te creëren. Voor een andere psychedelische gebruiker kan zelfs dit soort nihilisme anarchistisch overkomen en vatbaar zijn voor competitief individualisme. Sommigen vinden misschien niet dat zo’n wereldbeeld nuttig is na een wereldschokkende psychedelische ervaring. De overtuiging dat 'niets ertoe doet' kan bevrijdend of verpletterend aanvoelen; het is allemaal een kwestie van perspectief.

Het zou nuttig en fascinerend zijn om te zien of onderzoekers de verbanden tussen psychedelisch gebruik en nihilistische opvattingen zouden kunnen blootleggen: of bepaalde ervaringen (bijvoorbeeld mystiek versus niet-mystiek, positief versus uitdagend) gecorreleerd zijn met toenemend nihilisme; als psychedelisch gebruik in het algemeen gecorreleerd is met minder nihilisme (ik vermoed van wel); en of psychedelisch geïnspireerd nihilisme wordt geassocieerd met lagere of hogere niveaus van mentaal welzijn, levenstevredenheid, verbinding met anderen, verbinding met de natuur, enzovoort. Er moet nog veel meer worden ontdekt over de verbanden tussen psychedelisch gebruik, wereldbeelden en geestelijke gezondheid.

Sam Woolf | Communityblogger bij Chemical Collective | www.samwolfe.com

Sam is een van onze communitybloggers hier bij Chemical Collective. Als je geïnteresseerd bent om lid te worden van ons blogteam en betaald te worden om te schrijven over onderwerpen waar je gepassioneerd over bent, neem dan contact op met David via e-mail op blog@chemical-collective.com