Wat is innerlijke helende intelligentie precies?

Disclaimer: de standpunten en meningen in dit artikel zijn die van de auteurs en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs het officiële beleid of standpunt van het Chemical Collective of aanverwante partijen.

Introductie

'Inner healing intelligence' is een term afgeleid van Stan Grof die vaak wordt gebruikt in de context van MDMA- en psychedelische therapie. (Het centrale idee achter de term dateert echter zeker van vóór Grof.) De MAPS-handleiding voor MDMA-ondersteunde psychotherapie bij de behandeling van posttraumatische stressstoornis (2015) – geschreven door Michael Mithoefer – hecht groot belang aan het concept. Bovendien is dit benadrukt in klinische onderzoeken naar MDMA-therapie en psilocybine-therapie.

Maar terwijl veel psychedelische artsen, onderzoekers en voorstanders het idee van innerlijke helende intelligentie propageren, hebben andere stemmen in de ruimte er twijfels en kritiek over geuit. Sommigen noemen het 'pseudowetenschappelijk' en een geloofsartikel. Dit zou problematisch kunnen zijn als de FDA handleidingen voor psychedelische therapie goedkeurt die verwijzen naar innerlijke helende intelligentie (wat gemakkelijk zou kunnen gebeuren omdat de FDA geen expertise heeft als het om therapie gaat). Innerlijke helende intelligentie en soortgelijke termen hebben al hun intrede gedaan ontwerpregels voor Colorado's Natural Medicine Act, die facilitators in staat stelt toezicht te houden op psychedelische sessies.

Het is belangrijk om precies af te bakenen waar dit concept naar verwijst, het bewijs ervoor (of het gebrek daaraan), en welke voordelen en risico's kunnen voortvloeien uit het vertrouwen erop bij de behandeling van geestelijke gezondheidsproblemen. Deze discussie is essentieel vaardigheden handleidingen en richtlijnen worden gecodificeerd als wet- en regelgeving.

Hoe 'Innerlijke helende intelligentie' doorgaans wordt gedefinieerd

De MAPS-handleiding voor MDMA-therapie voor PTSS gebruikt enkele analogieën om het idee uit te drukken van een aangeboren innerlijk genezend vermogen, dat ook wel een soort 'intelligentie' wordt genoemd:

“Zaden willen een plant worden; het is de natuurlijke manier”, en “Een boom groeit altijd naar de zon toe; het is de natuurlijke helling van de boom.”

Er mag worden aangenomen dat bij iemand die een trauma heeft opgelopen, de natuurlijke drang naar groei en genezing geblokkeerd is (door onaangepaste afweermechanismen, die helpen bij het omgaan met de situatie, maar niet bij de uiteindelijke genezing). MDMA en psychedelica daarentegen zouden iemand voorbij deze coping-mechanismen brengen en een therapeutische confrontatie met het worteltrauma mogelijk maken. 

In door MAPS gesponsorde MDMA-therapieonderzoeken wordt patiënten verteld dat ze erop moeten vertrouwen dat de innerlijke genezende intelligentie de weg zal wijzen tijdens periodes van vastlopen en moeilijkheden tijdens de psychedelische sessie. Ze worden verder aangemoedigd om te vertrouwen op de ‘wijsheid’ en ‘timing’ van deze innerlijke intelligentie. Therapeuten moeten ook deze 'intelligentie' respecteren die in de psyche en het lichaam van de deelnemer aanwezig is.

Centraal in dit concept staat de overtuiging dat deze intelligentie, in combinatie met het medicijn, “alle ervaringen voortbrengt die nodig zijn voor genezing en groei, zodat alles wat zich voordoet wordt gezien als onderdeel van het genezingsproces”, aldus de MAPS-handleiding. staten. Er wordt rekening gehouden met innerlijke helende intelligentie

“Veel betrouwbaarder dan alles wat jij of wij van tevoren met ons rationele verstand zouden kunnen bedenken.”

In sommige opzichten kan dit aspect van iemands psyche worden geconceptualiseerd als een 'innerlijke therapeut' of een wijze kracht wiens doel het is mentale wonden te genezen. Shannon Clare, in een artikel uit 2018 voor het MAPS Bulletin: schrijft:

Verschillende denkparadigma’s zouden deze concepten op verschillende manieren verwoorden; sommige verwijzen misschien naar Geest, waarheid, eenheid, en er zijn veel andere termen die een soortgelijke betekenis kunnen hebben en ook daadwerkelijk hebben. Ik hoorde een deelnemer het ooit de ‘innerlijke kampioen’ noemen, toen ze in aanraking kwam met wat zij ervoer als de destructieve tegenhanger ervan, de innerlijke criticus. In dit schrijven gebruik ik de uitdrukking ‘innerlijke helende intelligentie’ en soortgelijke termen als innerlijke genezer, diep weten, aangeboren wijsheid. Als je aansluit bij het concept van een intrinsiek vermogen om te genezen en jezelf te laten groeien, moedig ik je aan om een ​​andere naam te overwegen die je leuk vindt.

Innerlijke helende intelligentie kan daarom verschillende namen aannemen, afhankelijk van iemands reeds bestaande overtuigingen en culturele achtergrond. Op deze manier is het geen concept met een duidelijke definitie, en nodigt het uit om je af te vragen wat er precies wordt bedoeld als mensen termen als 'intelligentie', 'genezing', 'wijsheid' en 'weten' gebruiken. Mensen zullen verschillende ideeën hebben over hoe ‘weten’ en ‘genezen’ eruit zien binnen de context van een psychedelische sessie. Ondanks mogelijke vaagheid worden MDMA-therapeuten in de gaten gehouden om te zien in hoeverre zij zich houden aan het concept van innerlijke genezende intelligentie.

Ondersteuning voor het concept van innerlijke helende intelligentie

Zoals Clare hierboven opmerkt, kunnen mensen die psychedelica gebruiken verwijzen naar zoiets als een 'innerlijke intelligentie' als ze MDMA of een psychedelicum gebruiken (hoewel dit vaak kan worden gezien als een buitenste genezende aanwezigheid, intelligentie, geest of entiteit). Eén proefpersoon in een klinische proef met psilocybinetherapie voor depressie zei, “Het is bijna alsof je, wanneer je de capsules inneemt, het is alsof je je eigen psychotherapeut in dienst neemt.” Misschien kunnen we innerlijke helende intelligentie dus het gevoel van 'je eigen therapeut worden' noemen.

Naast subjectieve verhalen zouden we ons ook kunnen wenden tot conceptuele raamwerken die het idee van innerlijke helende intelligentie ondersteunen. Een voorbeeld hiervan is cliëntgerichte therapie. Cliëntgerichte (of persoonsgerichte) therapie, ontwikkeld door Carl Rogers in het begin van de jaren veertig, is gebaseerd op het idee dat mensen intrinsiek gedreven zijn in de richting van, en het vermogen hebben tot, zelfgenezing, groei en positief psychologisch functioneren. Rogers noemde dit de ‘actualiserende tendens’. Hierdoor wordt aangenomen dat de cliënt, en niet de therapeut, de expert in zijn leven is en daarom geeft hij leiding aan de algemene richting van de therapie. De cliëntgerichte therapeut moet een niet-directieve benadering hanteren – een benadering die de uitdrukking vergemakkelijkt van het aangeboren vermogen van de cliënt om te genezen en te groeien. 

Het concept kan een manier zijn, misschien in metaforische zin, om een ​​Rogeriaans perspectief op genezing samen te vatten. Het kan niet zo zijn dat iemand een letterlijk onderscheidende 'intelligentie' heeft – zoals een wijze homunculus of een genezende persoonlijkheid – die in hem of haar aanwezig is en erop wacht om tot actie te worden opgeroepen. Bovendien verwijst innerlijke helende intelligentie mogelijk niet naar een specifiek intrinsiek genezingsmechanisme. In plaats daarvan zou het kunnen staan ​​voor het Rogeriaanse idee van een algemeen aangeboren vermogen tot zelfgenezing. Net zoals er verschillende mechanismen betrokken zijn bij het zichzelf genezen van het lichaam na ziekte of letsel, kunnen er ook verschillende psychologische mechanismen zijn die mensen helpen herstellen van trauma en leed.

De neiging om te verwijzen naar innerlijke genezende intelligentie bij MDMA- en psychedelische therapieën heeft ertoe geleid dat de term is opgenomen in overheidsrichtlijnen over legale psychedelische facilitatie. In november 2022 keurden de kiezers in Colorado het voorstel goed Wet natuurgeneeskunde (of Proposition 122), dat de toegang tot bepaalde psychedelische planten of schimmels legaliseert voor mensen van 21 jaar of ouder op een locatie die is gecreëerd voor een psychedelische sessie onder toezicht van een door de staat erkende facilitator. De wet decriminaliseert ook persoonlijk gebruik van natuurlijke psychedelica voor mensen ouder dan 21 jaar. Toezichthouders zullen vanaf 30 september 2024 beginnen met het accepteren van aanvragen voor licentieverlening.

Dé ontwerpregels want deze wetgeving, gepresenteerd door het Department for Regulatory Agencies (DORA), bevat vermeldingen van innerlijke genezende intelligentie en soortgelijke termen. Als het wordt goedgekeurd, kan van genezingscentra en psychedelische facilitators worden verwacht dat ze dit conceptuele raamwerk zullen volgen. (Deze ontwerpregels zullen worden onderworpen aan aanvullende beoordeling, inclusief betrokkenheid van belanghebbenden en publiek commentaar, voordat ze worden afgerond. De eerste DORA-bijeenkomst voor belanghebbendenbetrokkenheid werd gehouden op Maart 8.)

In de vereiste voorbereidingssessies waarbij een facilitator en een cliënt betrokken zijn, moet er voorafgaand aan de doseringssessies bijvoorbeeld een ‘bespreking plaatsvinden van het concept van het vertrouwen op innerlijke leiding, wat een discussie kan omvatten over onderwerpen als innerlijke helende intelligentie, innerlijk genie, het zelf, Wijze geest, ziel of geest.” Sommigen zouden de vermeldingen van 'ziel' en 'geest' kunnen bekritiseren als zijnde in strijd met de scheiding van kerk en staat.

Maar misschien is het idee van een innerlijke genezende intelligentie legitiem en nuttig, zolang het in metaforische zin wordt gebruikt in psychotherapie (al dan niet met psychedelische middelen).

Is innerlijke helende intelligentie een pseudowetenschappelijk concept?

Je zou kunnen stellen dat de MAPS-behandelingshandleiding de innerlijke helende intelligentie personifieert als bewust, en deze voorziet van persoonlijke eigenschappen zoals betrouwbaarheid, stiptheid, behulpzaamheid en wijsheid. (Veel van de volgende informatie is ontleend aan a voordruk geschreven door Sasha Sisko.) Mithoefer heeft erkend dat de innerlijke genezende intelligentie misschien klinkt “een beetje New Agey of woo-woo” en "onwetenschappelijk", het is niettemin “gebaseerd op de werkelijkheid”.

Op de Psychedelics Today-podcast presenteert presentator Kyle Buller gevraagd Mithoefer om innerlijke genezende intelligentie te definiëren, en hij gaf toe dat de term 'innerlijke genezer' 'een beetje een antropomorfisering' is, die niet 'perfect' is. Hij vindt 'innerlijk genezende intelligentie' beter, maar “mensen kunnen blijven hangen in 'wat bedoel je met intelligentie?'” 'Innerlijk genezend vermogen', zegt hij, verdient daarom de voorkeur. 

Dus hoewel de personificatie van dit vermogen misschien niet accuraat of op bewijs gebaseerd is, beweert Mithoefer dat de psyche het vermogen heeft zichzelf te genezen, zolang obstakels worden weggenomen en gunstige omstandigheden voor genezing worden gecreëerd. Hij vergelijkt dit met immunotherapie voor kanker:

Het idee [is] dat we alleen maar blokkades stimuleren en verwijderen voor het eigen vermogen van de persoon om dit te genezen, dus ik denk dat het heel duidelijk is dat hetzelfde in de psyche bestaat.

Maar hij gaat verder met te stellen dat hoewel “dit het beste is wat we kunnen doen in termen van begripsmodellen”, het “net zo reëel is als de wondgenezing of de immunotherapie, [het is] gewoon dat we het niet begrijpen… de geest net zoals wij dat doen met het immuunsysteem”. Ann Mithoefer, de vrouw van Michael en mede-onderzoeker van MAPS MDMA-therapie, zei op de podcast dat "PTSD... een obstakel is voor die natuurlijke [genezing]".

We moeten echter niet vergeten dat deelnemers aan klinische onderzoeken een suggestiebaarheid- en betekenisversterkend medicijn. Naast deze effecten kan 'set' (de verwachtingen die je hebt als je in een veranderde toestand terechtkomt) de uitkomst van de ervaring beïnvloeden. Als u klaar bent om toegang te krijgen tot uw 'innerlijke genezer', kan dit, naast een grotere suggestiebaarheid en betekenis, allemaal helpen om een ​​gevoelde ervaring van een innerlijke genezende intelligentie aan te moedigen – een wijze interne aanwezigheid die de genezing doet.

Dus terwijl hij een Irak-oorlogsveteraan is in een MAPS MDMA-proces bepaald “Het voelt bijna alsof de innerlijke genezer of de MDMA is als een meid die de voorjaarsschoonmaak doet”, we moeten ons ervan bewust zijn dat zulke deelnemers voorbereid zijn met concepten als innerlijke genezer. Als proefpersonen en cliënten in gefaciliteerde sessies niet worden verteld over concepten als innerlijke helende intelligentie, zou het gevoel van toegang tot een innerlijke genezer tijdens sessies minder gebruikelijk kunnen worden.

Devenot noemt MAPS' benadering van MDMA-therapie ' “een vorm van op geloof gebaseerde genezing”, omdat therapeuten te horen krijgen dat ze moeten 'vertrouwen' dat moeilijke emoties productief zijn en op het 'beste moment' naar boven komen, volgens de wijsheid van de innerlijke genezer. Verder zij stelt dat terwijl het definiëren van 'innerlijke helende intelligentie' als het aangeboren vermogen van een persoon om te genezen “analoog klinkt aan het vermogen van het lichaam om beschadigd weefsel te genezen, de innerlijke genezende intelligentie een Grofiaans concept is dat genezing toeschrijft aan “gewoonlijk verborgen spirituele dimensies van het bestaan””.

Volgens critici zijn de zelfherstellende mechanismen van de psyche niet gevalideerd. Het ontbreken van een wetenschappelijke basis ervoor zou daarom het geloof erin tot een geloofsartikel maken. En dit zou een overtuiging zijn waar proefpersonen en cliënten in psychedelische therapie gevraagd wordt hun 'vertrouwen' (of vertrouwen) in te stellen. Eén deelnemer aan het MAPS MDMA-therapieonderzoek ('Mel'), die suïcidaliteit ervoer na haar deelname aan het onderzoek, merkte op [12:55] dat behandelsessies verschillende discussies over de

“het vermogen van het lichaam om zichzelf te genezen”

eraan toevoegend dat haar werd verteld te geloven in de kracht van haar ‘innerlijke genezer’. Ze voelde zich gefrustreerd door de fixatie van de therapeuten op een concept dat ze maar moeilijk kon begrijpen, en ze vond deze aanbevelingen “erg vaag en niet helemaal nuttig”. Ze zei: “Ik weet niet waar mijn innerlijke genezer is”.

Van de innerlijke genezer een meer op bewijzen gebaseerd concept maken

Een recente studie gepubliceerd in de Journal of Psychopharmacology – geschreven door onderzoekers van het Imperial College London – helpt om het concept van een innerlijke genezer wat meer evidence-based te maken. Bij deze studie werd één enkel subjectief beoordelingsitem – gerelateerd aan waargenomen ‘innerlijke genezende’ effecten – gecreëerd en verstrekt aan patiënten die een hoge dosis psilocybine (25 mg) of een placebo (1 mg psilocybine) kregen. Dit was onderdeel van een dubbelblinde, gerandomiseerde gecontroleerde studie met psilocybine voor depressie, waarbij psychotherapie en psilocybine werden vergeleken met psychotherapie en escitalopram (een vaak voorgeschreven antidepressivum). Degenen die de placebo kregen, bevonden zich in de escitalopramgroep.

De beoordeling van het item Innerlijke Genezer luidt als volgt: “Ik had het gevoel dat mijn lichaam/geest/hersenen zichzelf aan het genezen waren, automatisch/natuurlijk/uit zichzelf.” Dit weerspiegelt de gebruikelijke manier waarop dit intrinsieke genezingsmechanisme in de psychedelische gemeenschap wordt vormgegeven: het vermogen van de geest om toegang te krijgen tot en te mobiliseren hulpbronnen die genezing mogelijk maken, die onder normale omstandigheden vaak sluimerend zijn.

De auteurs ontdekten dat de scores van innerlijke genezers hoger waren na de hoge dosis psilocybine dan na de placebodosis. Bovendien voorspelden de innerlijke genezerscores alleen in de groep met de hoge dosis verbeteringen in de depressie twee weken na de sessie. De auteurs vergeleken het innerlijke genezingsproces met de 'heldenreis', zoals beschreven door de mytholoog Joseph Campbell. Tommaso Barba, een van de betrokken onderzoekers, bepaald op Twitter:

Dit proces zou vergelijkbaar kunnen zijn met wat in mythologische termen wordt beschreven als de ‘heldenreis’, een verhaal over strijd, crisis en uiteindelijke vernieuwing of wedergeboorte. Psilocybine zou deze reis binnen de psyche kunnen katalyseren, waarbij innerlijke uitdagingen worden geconfronteerd en overwonnen.

De studie koppelde ook innerlijke genezende effecten aan de verhoogde entropie (of stoornis) die in de hersenen wordt waargenomen na inname van psychedelica. Als Barba schreef op LinkedIn:

Op hersenniveau kan dit effect verband houden met een toename van de entropie, waardoor de activiteit van de hersenen chaotischer en minder voorspelbaar wordt. Deze entropie kan ertoe bijdragen dat starre, schadelijke denk- en gedragspatronen die verband houden met depressie, worden ontwricht.

Hoewel de resultaten voorlopig zijn, is dit onderzoek waarschijnlijk de eerste poging om het concept van de innerlijke genezer binnen het domein van de moderne psychedelische wetenschap te brengen. Max Wolff, een psychotherapeut, heeft dat wel gedaan benadrukte enkele belangrijke details en kanttekeningen over de studie. Hij merkt op:

Het item ‘innerlijke genezer’ werd toegediend na de eerste doseringssessie en had alleen betrekking op die sessie. Daarom weten we niet of deelnemers aan de escitalopram-arm *in het algemeen* minder “innerlijke genezer”-ervaringen hadden. We weten alleen van de doseringssessie. Het verschil in de beoordeling van “innerlijke genezer” tussen de psilocybine- en escitalopram-arm zou dus veel kleiner kunnen zijn geweest als het item was toegediend met betrekking tot bijvoorbeeld de hele behandeling.

Dit is van belang vanwege de volgende observatie die hij maakt:

Maar is de ervaring van ‘innerlijke genezing’ een uniek kenmerk van psychedelische therapie vergeleken met andere behandelingen? De ervaring van ‘innerlijke genezing’ zou immers een normaal aspect kunnen zijn van elke succesvolle psychotherapie, ongeacht of er al dan niet psychedelica bij betrokken zijn.

We moeten daarom enige nuance aanbrengen als we kijken naar de correlatie tussen ervaringen van 'innerlijke genezers' en de vermindering van depressie. We kunnen niet concluderen dat dit soort ervaringen een uniek mechanisme van psychedelische therapie vormen. Ook hier kan het zijn dat de escitalopramgroep innerlijke genezingservaringen heeft gehad die verband hielden met het hele verloop van de psychotherapie, maar die niet weerspiegeld werden in de beoordeling die pas na de doseringssessie werd verzameld.

Wolff gelooft dat bewijs van hogere kwaliteit voor de rol van de innerlijke genezer in psychedelische therapie vergeleken met niet-psychedelische behandelingen verzameld zou kunnen worden door “deze ervaringen breder te beoordelen (niet alleen doseringssessies) en met betere hulpmiddelen (geen metingen met één item).” Niettemin erkent hij dat psychedelische behandelingen nog steeds op unieke manieren kunnen bijdragen aan innerlijke genezerervaringen – of 'innerlijke therapeutervaringen', zoals hij ze noemt. En dit is niet zo moeilijk voor te stellen, gezien hoe uniek de psychedelische ervaring is, in termen van visionaire, somatische, emotionele, cognitieve en spirituele aspecten. Alleen al de intensiteit en het nieuwe karakter van deze effecten kunnen daarom de innerlijke genezende effecten versterken en wijzigen.

Het verband tussen theoretische concepten en schade bij psychedelische therapie

An dit artikel Ik schreef samen met Jules Evans voor Ecstatic Integration en bevat argumenten voor en tegen het concept van een innerlijke genezer van psychedelische onderzoekers en therapeuten. Een van de zorgen die mij opviel was dat dit idee mogelijk contraproductief zou kunnen zijn: het leed bevorderen in plaats van genezen. Dit zou kunnen gebeuren door te veel te vertrouwen op dit vage (en potentieel onwetenschappelijke) concept, waardoor therapeuten de standaard therapeutische protocollen zouden negeren. Misschien zou een ernstige bijwerking worden genegeerd als deze als onderdeel van het 'innerlijke genezingsproces' zou worden beschouwd. Een ander potentieel risico is dat patiënten gaslit krijgen of door therapeuten te horen krijgen dat wat ze ook ervaren de innerlijke genezer aan het werk is, zelfs als dat voor hen niet zo voelt.

Instructies om 'de innerlijke genezer te vertrouwen' kunnen in sommige gevallen patiënten helpen, maar als het concept aan duidelijkheid en nuance ontbreekt, bestaat het risico dat het tegen de belangen en het welzijn van de patiënt wordt gebruikt. Dit is niet alleen iets waar psychedelische therapeuten rekening mee moeten houden en waar ze kritisch op moeten zijn. Overwegingen van bio-ethici en mensen bij de FDA zijn ook van belang, aangezien zij betrokken zullen zijn bij de goedkeuring van het MAPS-protocol en soortgelijke richtlijnen voor psychedelische therapie. Het is belangrijk om een ​​concept, gericht op schadebeperking, niet te laten uitgroeien tot een potentiële oorzaak van schade.

Sam Woolf | Communityblogger bij Chemical Collective | www.samwolfe.com

Sam is een van onze communitybloggers hier bij Chemical Collective. Als je geïnteresseerd bent om lid te worden van ons blogteam en betaald te worden om te schrijven over onderwerpen waar je gepassioneerd over bent, neem dan contact op met David via e-mail op blog@chemical-collective.com