Dissociatieven

Er wordt aangenomen dat ze werken door signalen van de bewuste geest naar delen van het centrale zenuwstelsel te verstoren of te blokkeren, vandaar de gevoelens van ontkoppeling tussen lichaam en geest die vaak worden ervaren bij onderzoek met dissociatieve middelen.

De meeste dissociatieve middelen die tegenwoordig op de RC-markt worden verkocht, bevinden zich in de chemische klasse arylcyclohexylamines, die zijn samengesteld uit een amine-eenheid en een aromatische ring bevestigd aan een cyclohexaanring. Dissociatieve middelen in andere klassen zijn momenteel in ontwikkeling - specifiek voor de Duitse markt - maar of ze geschikt zijn voor onderzoek moet nog blijken.

Dissociatieve middelen variëren in de mate van sedatie versus stimulatie die ze bij de gebruiker veroorzaken. 2-FDCK (subjectief het RC dat dissociatief is voor ketamine - een algemeen algemeen verdovingsmiddel), bijvoorbeeld, is algemeen bekend dat het een sterk kalmerend effect heeft, vooral bij hogere doses, vermoedelijk omdat het voornamelijk werkt als een antagonist van NMDA-receptoren.

Aan de andere kant van het spectrum wordt algemeen aangenomen dat DMXE - bekend om zijn stimulerende en euforie-inducerende eigenschappen - niet alleen werkt als een NMDA-antagonist, maar ook als een serotonineheropnameremmer (SRI). Van andere dissociatieve middelen, zoals PCP, is aangetoond dat ze de niveaus van dopamine in de prefrontale cortex bij ratten verhogen. In wezen zijn de farmacologische effecten van dissociatieve middelen zowel gevarieerd als complex, dus houd hier rekening mee wanneer u er onderzoek mee doet!

Bij zeer hoge doses (wat een "hoge dosis" is, hangt duidelijk af van de individuele chemische stof), ervaren gebruikers vaak wat wordt aangeduid als een "[vul hier dissociatieve naam in]-gaatje". Dit wordt over het algemeen gekenmerkt door een totaal verlies van controle over motorische vaardigheden, een volledig gevoel van ontkoppeling van zichzelf – dwz ego-dood – en leidt vaak tot uittredingen. Sommige gebruikers vinden deze ervaring verontrustend, terwijl voor anderen het bereiken van het "gat" het belangrijkste doel van hun onderzoek is.