Psychotherapie en psychedelica kunnen je hersenen transformeren

Disclaimer: de standpunten en meningen in dit artikel zijn die van de auteurs en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs het officiële beleid of standpunt van het Chemical Collective of aanverwante partijen.

Inleiding

Het menselijk brein past zich voortdurend aan en verandert als gevolg van de situaties die het tegenkomt. Dit heet neuroplasticiteit. Dit proces kost tijd en langdurige inspanning als je nieuwe, andere neurale paden wilt veranderen, versterken en instellen. We zijn allemaal volledig afhankelijk van het vermogen van de hersenen om zichzelf opnieuw te bedraden om te herstellen van hersenletsel, geestelijke gezondheidsproblemen aan te pakken of zelfs gewoon slechte gewoonten en gedragspatronen te veranderen. Nu de psychedelische renaissance in volle gang is, hebben verschillende onderzoeken aangetoond dat talrijke psychedelica het potentieel hebben om het vermogen van de hersenen om te veranderen te ontsluiten en te katalyseren. Het is wild om te denken dat stoffen als LSD, psilocybine en ayahuasca, ooit stevig ondergronds en tegencultuur, in feite de sleutel zouden kunnen zijn om de neuroplasticiteit een boost te geven. Dit opwindende vooruitzicht geeft mensen die lijden nieuwe hoop dat er een (relatief) neveneffectvrije manier bestaat om hun problemen, zo niet op te lossen, dan wel dramatisch te verbeteren.

Het is bewezen dat psychedelica, in combinatie met zorgvuldig samengestelde, individueel gerichte psychotherapie, langdurige psychologische voordelen bevorderen. Deze voordelen bestaan ​​ook buiten de therapeutische context, wat enigszins verklaart hoe deze stoffen een integraal onderdeel zijn geworden van rituelen en religieuze ceremonies over de hele wereld. Maar het is vooral wanneer ze zorgvuldig worden toegediend in combinatie met psychotherapie dat hun ware (en veilige) potentieel kan worden benut. Veel klinische onderzoeken hebben al aangetoond dat zelfs een enkele dosis van een psychedelicum een ​​dramatische impact op de psyche kan hebben. Een korte reeks begeleide psychedelische sessies in overleg met een deskundige therapeut kan resulteren in aanzienlijke verbeteringen van de symptomen, waarbij deze effecten maanden of zelfs jaren aanhouden. Dit vermogen van deze stoffen om de neuroplasticiteit van onze hersenen een boost te geven, heeft ertoe geleid dat wetenschappers psychedelica omschrijven als: psychoplastogenen Dit zijn verbindingen die snel een periode van verhoogde neuroplasticiteit stimuleren en langdurige gunstige veranderingen in de hersenfunctie mogelijk maken.

De belofte van psychedelisch ondersteunde therapie

Psychedelisch-ondersteunde therapie is precies zoals we hierboven hebben beschreven. Een therapiekuur bij een vertrouwde professional in combinatie met zorgvuldig toegediende psychedelica. Het potentieel van deze therapie maakt gebruik van het vermogen van psychedelica om diepgaande en ongelooflijk betekenisvolle, zelfs transcendente ervaringen op te wekken. De intensiteit en openheid van deze ervaringen is precies wat leidt tot de overeenkomstige en langdurige psychologische voordelen. Deze tijdelijke toestand van drastisch toegenomen plasticiteit kan individuen in staat stellen vaste gedragspatronen of destructieve gedachtelussen te doorbreken en het doorbreken van oude en de vorming van nieuwe neurale paden te bevorderen. Dit kan ons vermogen om moeilijke emoties en herinneringen op een constructieve manier te verwerken enorm vergroten

Onderzoek heeft al met enige zekerheid aangetoond dat psychedelische therapie bijzonder effectief kan zijn bij de behandeling van aandoeningen die vaak resistent zijn tegen conventionele behandelingen, zoals:

– Behandelingsresistente depressie

– Posttraumatische stressstoornis (PTSS)

– Angst rond het levenseinde bij terminale ziekte

– Verslaving aan stoffen zoals alcohol, tabak en opioïden

De therapeutische effecten van psychedelica komen voort uit hun vermogen om de psychologische flexibiliteit te vergroten, introspectie en zelfonderzoek te bevorderen dat niet mogelijk is in een niet-veranderde staat, en een gevoel van verbondenheid en betekenis te bevorderen. Door deze ervaringen te integreren met de begeleiding van een getrainde therapeut, heeft een snel groeiend aantal mensen al aanzienlijke vooruitgang geboekt op hun pad naar geestelijke gezondheidszorg en deze verbeteringen in hun welzijn op de lange termijn gehandhaafd.

Moleculaire en cellulaire mechanismen van psychedelische neuroplasticiteit

Klassieke psychedelica zoals LSD en psilocybine creëren hun effecten via verschillende belangrijke moleculaire mechanismen:

1. Bevordering van de expressie van genen gerelateerd aan synaptische plasticiteit: Het is aangetoond dat psychedelica de expressie van psychedelica vergroten van de hersenen afgeleide neurotrofe factor (BDNF). Dit resulteert in de stimulatie van vroege genen, die een cruciale rol spelen bij zowel het creëren van neurale verbindingen als het vastleggen van deze nieuwe verbindingen voor de lange termijn.
2. Stimuleren van de groei van synapsen en dendrieten: Deze kleine structuren zijn nodig om communicatie tussen neuronen mogelijk te maken. Hun groei en de structuur van hun organisatie staan ​​centraal in het proces van neuroplasticiteit. Het is gebleken dat psychedelica de ontwikkeling van deze structuren bevorderen en de neurale connectiviteit verbeteren.
3. Verbetering van de kracht van langetermijnpotentiatie (LTP): LTP is een sleutelelement van leren en geheugen. Dit proces is betrokken bij het versterken van synaptische verbindingen als reactie op herhaalde stimulatie. Sommige onderzoeken suggereren dat psychedelica de kracht van LTP kunnen vergroten. Dit kan het coderen van nieuwe informatie en ervaringen vergemakkelijken.

De specifieke effecten van psychedelica op neurogenese (de creatie van volledig nieuwe neuronen) lijken minder duidelijk te zijn; bepaalde verbindingen zoals DMT hebben meer belofte getoond in het stimuleren van dit proces. In meerdere onderzoeken bij mensen zijn verhoogde bloedspiegels van BDNF waargenomen na de consumptie van psychedelica. Dit is nog steeds een heel nieuw onderzoeksgebied en daarom zijn de resultaten uiteraard inconsistent. Dit is mogelijk te wijten aan de beperkingen van het gebruik van BDNF als biomarker. Neuroimaging-onderzoeken kunnen directer visueel bewijs leveren, waarbij meerdere onderzoeken veranderende patronen van hersenconnectiviteit aan het licht brengen nadat psychedelica zijn toegediend. Dit zijn de veranderingen die de door psychedelica veroorzaakte neuroplasticiteit nauwkeurig illustreren.

De rol van serotoninereceptoren

Psychedelica beïnvloeden de neuroplasticiteit voornamelijk door hun interactie met de hersenen 5-HT2A-serotoninereceptor. Deze receptor bevordert de afgifte van glutamaat, de belangrijkste prikkelende neurotransmitter van de hersenen. Het is aangetoond dat psychedelica dit mechanisme activeren. De resulterende golf van glutamaat stimuleert een golf van plasticiteitsgerelateerde signaalgebeurtenissen. Dit omvat de afgifte van BDNF en andere bekende regulatoren van synaptische groei.

Interessant is dat bepaalde psychedelica zoals DMT ook de neurogenese kunnen versterken via andere receptoren, zoals de sigma-1-receptor. Dit laat ons zien dat alle psychedelica in deze context de moeite waard zijn om te onderzoeken. Omdat verschillende psychedelica specifieke effecten en eigenschappen kunnen hebben die de neuroplasticiteit op unieke manieren kunnen beïnvloeden – misschien gunstig voor verschillende mensen, met unieke behoeften.

Specifiek begrijpen welke receptoren en signaalroutes betrokken zijn bij neuroplasticiteit, en welke worden beïnvloed door psychedelische verbindingen, is cruciaal voor het benutten van hun therapeutische potentieel. Door deze receptoren selectief te targeten, zullen onderzoekers meer individuele en op maat gemaakte benaderingen kunnen ontwikkelen om de neuroplasticiteit te verbeteren. Verschillende hersenen zullen verschillende bestanddelen en verschillende problemen hebben.

Hersengebieden die worden beïnvloed door psychedelische neuroplasticiteit

De krachtigste veranderingen die door psychedelica worden bevorderd, vinden plaats in specifieke delen van de hersenen. Zoals we hebben besproken, ligt het belangrijkste activeringsgebied van psychedelica op de 5-HT2A-receptoren. Het spreekt dus voor zich dat hersengebieden met een hoge dichtheid aan 5-HT2A-receptoren waarschijnlijk het zwaarst getroffen zullen worden. Als gevolg hiervan is de prefrontale cortex de belangrijkste focus van veel onderzoek geweest. De prefrontale cortex speelt een centrale rol bij de controle van aandacht, remming, emotie en leren.

Dierstudies hebben consequent aangetoond dat psychedelica:

– Verbeter de expressie van plasticiteitsgerelateerde genen in de prefrontale cortex.

– Verhoog de synaptische dichtheid en bevorder de dendritische groei in deze regio.

– Verbeter de functionele connectiviteit tussen de prefrontale cortex en andere hersengebieden.

Daarentegen zijn de effecten van psychedelica op de hippocampus veel minder uitgesproken. De hippocampus is een ander deel van de hersenen dat essentieel is voor leren en geheugen. In deze regio is er echter een hogere verhouding remmende stoffen 5-HT1A-receptoren samen met de 5-HT2A-receptoren die de effecten van psychedelica op zijn minst enigszins kunnen tenietdoen.

Vroeg bewijs suggereert ook dat psychedelica de neuroplasticiteit op andere gebieden kunnen versterken. Er is echter meer onderzoek nodig om de omvang en betekenis van deze veranderingen volledig te begrijpen.

Het identificeren van de specifieke hersengebieden en netwerken die het krachtigst worden beïnvloed door psychedelica is van cruciaal belang. Het is het middel waarmee we gerichte therapieën voor specifieke individuen zullen ontwikkelen.

Dosering en het concept van microdosering

Dosering is uiteraard een kritische factor. Verschillende doses zullen de niveaus van neuroplastische effecten drastisch veranderen. Dierstudies suggereren dat hogere doses zullen resulteren in een groter potentieel voor plasticiteit. Het blijft daarom onduidelijk of microdoses (zeer lage doses bedoeld om hallucinerende effecten te voorkomen) voldoende zijn om de neuroplasticiteit significant te bevorderen.

Sommige onderzoeken bij mensen hebben aangetoond dat zelfs sub-hallucinogene doses LSD de BDNF-waarden kunnen verhogen. Dit vergroot de mogelijkheid om niet-psychoactieve therapieën te gebruiken.

De potentiële voordelen van microdosering zijn onder meer:

– Verbeterde stemming en cognitieve functie

– Verbeterde creativiteit en productiviteit

– Verminderde angst en stress

Voor alle duidelijkheid: de veiligheid en werkzaamheid van microdosering op de lange termijn blijven grotendeels onbekend, en er is meer onderzoek nodig om te begrijpen hoe specifieke doses de effecten veranderen. Echter, er zijn talloze rekeningen van individuen vinden groot succes met deze consumptiemethode – ongeacht of dit in een klinische setting is.

Hoewel hoge doses psychedelica diepgaandere en duurzamere neuroplastische veranderingen teweeg kunnen brengen, brengen ze ook het risico met zich mee van een moeilijke of zelfs traumatische ervaring. Het vinden van de balans tussen veiligheid en effectiviteit is cruciaal en zal van persoon tot persoon verschillen. Het vergroten van ons begrip van hoe deze chemicaliën precies werken, is van cruciaal belang om ze als therapeutische hulpmiddelen te kunnen gebruiken.

Tijdlijn van psychedelische neuroplasticiteit

Hoe lang het duurt voordat de effecten optreden en hoe lang ze aanhouden na een ervaring zijn een andere belangrijke overweging. Recente onderzoeken hebben aangetoond dat veranderingen in genexpressie zeer snel kunnen optreden, dat wil zeggen binnen een paar uur na consumptie. Bij knaagdieren is de stimulatie van plasticiteitsgerelateerde genen waargenomen, een uur na behandeling met LSD of psilocybine.

Men denkt dat deze initiële moleculaire veranderingen de weg vrijmaken voor blijvende verandering. Voorafgaand aan de structurele en functionele veranderingen in de hersenen als geheel. Verhoogde synaptische dichtheid en dendritische groei volgen waarschijnlijk in de dagen en weken na consumptie van psychedelica. De exacte duur van de plasticiteit zelf blijft onzeker; sommige onderzoeken bij dieren hebben aanhoudende moleculaire en structurele veranderingen gedocumenteerd meer dan een maand na de behandeling.

Bij mensen zijn de therapeutische effecten van psychedelische behandelingen vaak aanwezig 6-12 maanden volhouden, als het niet langer is. Dit suggereert dat de neuroplastische veranderingen veroorzaakt door psychedelica relatief stabiel en langdurig kunnen zijn.

Het begrijpen van de tijdlijn van psychedelische neuroplasticiteit zal essentieel zijn voor het optimaliseren van behandelprotocollen en het maximaliseren van therapeutische resultaten op de lange termijn.

Implicaties voor behandeling in de geestelijke gezondheidszorg

Het vermogen van psychedelica om de neuroplasticiteit te vergroten heeft diepgaande gevolgen voor de geestelijke gezondheidszorg als geheel. De huidige behandelingen die beschikbaar zijn voor de meeste psychische problemen kunnen extreem pijnlijke of gevaarlijke bijwerkingen veroorzaken. Psychedelica behoren tot de minst gevaarlijke stoffen waarvan we ons bewust zijn. Daarom kan hun vermogen om de herbedrading van neurale circuits die betrokken zijn bij stemming, beloning en cognitie te vergemakkelijken, een krachtig hulpmiddel bieden om rigide en negatieve denk- en gedragspatronen te overwinnen. Er wordt aangenomen dat deze vaste patronen de onderliggende oorzaak of het gevolg zijn van veel psychische stoornissen.

De uitgebreide literatuur over psychedelisch ondersteunde therapie suggereert dat deze verbindingen significante en blijvende verbeteringen kunnen teweegbrengen in een reeks aandoeningen, waaronder:

– Depressieve stoornis

– Angststoornissen, zoals gegeneraliseerde angst en sociale angst

– Posttraumatische stressstoornis (PTSS)

– Obsessief-compulsieve stoornis (OCD)

– Stoornissen in het gebruik van middelen, waaronder alcohol- en tabaksverslaving

Psychedelica kunnen krachtige subjectieve ervaringen oproepen die een gevoel van eenheid, transcendentie of emotionele catharsis bevorderen. Dit is wat kan zorgen voor een ‘reset’ die diepgewortelde neurale patronen doorbreekt en mogelijkheden creëert voor psychologische verandering.

Naarmate het onderzoek vordert, zullen psychedelica waarschijnlijk waardevolle, veilige hulpmiddelen worden om de psychologische flexibiliteit te vergroten en het vermogen tot persoonlijke groei en zelfbewustzijn uit te breiden. Het is echter belangrijk om te erkennen dat de diepgaande veranderingen in de neurale connectiviteit die door psychedelica worden veroorzaakt, ook belangrijke veiligheidsoverwegingen met zich meebrengen, wat de noodzaak van zorgvuldig gecontroleerde klinische settings en passende therapeutische ondersteuning benadrukt.

Conclusie

Het veld van psychedelisch geïnduceerde neuroplasticiteit evolueert snel. Een steeds groter aantal onderzoeken onthult hun potentieel steeds duidelijker. De kennis die we al hebben opgedaan biedt tal van potentiële mogelijkheden voor toekomstig onderzoek. Om het potentieel van deze verbindingen in een therapeutische context volledig te benutten, is het essentieel om:

4. Ontwikkel nieuwe neuroimaging-benaderingen om psychedelisch-geïnduceerde synaptische veranderingen in het menselijk brein direct te visualiseren. Het kan hierbij gaan om technieken zoals PET-beeldvorming met radioliganden die binden aan synaptische eiwitten of geavanceerde MRI-methoden die subtiele veranderingen in neurale connectiviteit kunnen detecteren.
5. Voer gedetailleerde tijdsverloopstudies uit om het begin, de piek en het voortbestaan ​​van psychedelische neuroplasticiteit in kaart te brengen. Dit vereist longitudinale beoordelingen die moleculaire, structurele en functionele metingen van de plasticiteit van de hersenen combineren met klinische resultaten.
6. Optimaliseer psychedelische therapieprotocollen, inclusief doseringsschema's, frequentie en duur van sessies, en de integratie van psychotherapeutische ondersteuning. Het identificeren van de meest effectieve en efficiënte behandelingsparameters zal van cruciaal belang zijn voor het maximaliseren van de therapeutische resultaten en het minimaliseren van de risico's.
7. Onderzoek de veiligheid en werkzaamheid op de lange termijn van door psychedelica ondersteunde therapieën, met een focus op de duurzaamheid van neuroplastische veranderingen en klinische verbeteringen. Dit vereist uitgebreide vervolgstudies die zowel de neurobiologische als de psychologische resultaten over maanden en jaren monitoren.

Het blijkt dat de hersenen snel kunnen veranderen en zich kunnen aanpassen als gevolg van intense en diepgaande ervaringen. Het ontrafelen van de mechanismen van deze verandering, veroorzaakt door psychedelica, biedt een uniek inzicht in ons aangeboren potentieel voor groei en genezing. Dit zal alleen maar dienen om meer openingen en verdere mogelijkheden voor persoonlijke transformatie te creëren.

We staan ​​op de drempel van een nieuw tijdperk in de psychedelische geneeskunde. Ze hebben het potentieel om de geestelijke gezondheidszorg volledig te transformeren en miljoenen levens enorm te verbeteren. Niet alleen dat, hun effecten zelf kunnen ons eigen begrip van onze geest als individu verdiepen. Natuurlijk staat dit vakgebied nog in de kinderschoenen, dus er valt nog veel te ontdekken, maar de toekomst van het onderzoek naar psychedelische neuroplasticiteit houdt een enorme belofte in voor het ontsluiten van het buitengewone vermogen van de hersenen om te veranderen.

David Blackbourn | Communityblogger bij Chemical Collective

David is een van onze communitybloggers hier bij Chemical Collective. Als je geïnteresseerd bent om lid te worden van ons blogteam en betaald te worden om te schrijven over onderwerpen waar je gepassioneerd over bent, neem dan contact op met David via e-mail op blog@chemical-collective.com