Pamięci: Ann Shulgin

Zastrzeżenie: Poglądy i opinie wyrażone w tym artykule są poglądami autorów i niekoniecznie odzwierciedlają oficjalną politykę lub stanowisko Chemical Collective lub powiązanych stron.

9 lipca 2022 roku świat stracił jedną z wielkich postaci ruchu psychedelicznego: Ann Shulgin, która zmarła w wieku 91 lat. Wraz ze swoim zmarłym mężem i chemikiem Alexandrem („Sashą”) Shulginem była pionierem w stosowaniu psychodelików w psychoterapii i współautor dwóch przełomowych książek o psychodelikach: PiHKAL (1990) lub Fenetylaminy, które znałem i kochałem, oraz TiHKAL (1997) lub Tryptaminy, które znałem i kochałem. 

Historia osobista Anny

Ann urodziła się jako Laura Ann Gotlieb 22 marca 1931 roku w Wellington w Nowej Zelandii w rodzinie amerykańskiego dyplomaty i nowozelandzkiej matki. Dorastała w różnych częściach świata (m.in. we Włoszech, na Kubie i Kanadzie), ale po przejściu na emeryturę jej ojca rodzina ostatecznie osiedliła się w San Francisco. Ann była profesjonalnie wyszkoloną artystką, przez całe życie rysowała i malowała. Pracowała również jako transkrypcja medyczna w dużym kompleksie szpitalnym w San Francisco przed rozpoczęciem studiów nad psychodelikami.

W 1978 poznała Sashę, która odkryła i zsyntetyzowała ponad 230 związków psychoaktywnych. To był ten sam rok, w którym Sasha została wprowadzona do MDMA. Para wzięła ślub 7 lipca 1981 r. na podwórku ich domu (znanego jako „Farma”) w Lafayette w Kalifornii, około 22 mil na wschód od San Francisco. Tam też Sasha miał swoje laboratorium, a ich dom przez dziesięciolecia służył jako miejsce spotkań uczniów, nauczycieli i osób pracujących z psychodelikami. 

Ann była świecką terapeutką; nie miała formalnego wykształcenia ani kwalifikacji. Ale jak jej córka Wendy Tucker powiedziany, „zawsze była tą, z którą ludzie rozmawiali i zawsze czułeś, że możesz się przed nią otworzyć”. Ann miała wrodzone zdolności i umiejętności podczas pracy z ludźmi, wykorzystując związki takie jak MDMA i 2C-B w warunkach terapeutycznych (kiedy były jeszcze legalne), a w swoich pismach podkreślała korzyści płynące z analizowania tych doświadczeń z perspektywy jungowskiej.

„On był naukowcem, a ja psychologiem” – powiedziała Ann o swoim partnerstwie z mężem w wywiadzie dla The Associated Press w 2014 roku. Miała szczególne umiejętności w wykonywaniu pracy w cieniu z klientami, co odnosi się do odkrywania części siebie, które tłumisz i ukrywasz, w tym traumy lub aspektów twojej osobowości, które uważasz za nie do przyjęcia. Psychodeliki z pewnością mogą być jednym ze sposobów tworzenia widocznego materiału psychologicznego, który został pozostawiony w ciemności. Jak zauważyła Ann na Kongresie Wizjonerów Kobiet w 2019 r.: „Bez względu na to, co motywuje cię do skubania grzybów lub picia herbaty ayahuasca, prędzej czy później spotkasz się ze smokiem i demonami w swojej duszy”.

Jeśli nie uczynimy tego nieświadomego materiału świadomym i nie zintegrujemy go z naszym poczuciem jaźni, „może wybuchnąć nagle w momencie nieświadomości”, jak stwierdził Jung, omawiając swoją koncepcję „Cienia”. Kiedy jesteśmy zdenerwowani, źli lub pod presją, wybuch ignorowanego Cienia może wiązać się z atakowaniem innych, popełnianiem godnych ubolewania działań lub projekcją (dostrzeganie naszych odrzuconych cech u innych ludzi). 

Eksperymentujący na sobie

In PiHKAL i TiHKALAnn i jej mąż opracowali systematyczny sposób oceniania efektów różnych leków psychoaktywnych, znany jako Skala Oceny Shulgina (lub „ilościowa skala siły działania”), ze słownictwem opisującym wizualne, słuchowe, fizyczne, emocjonalne i umysłowe działanie leku. efekty. Najbardziej intensywnym doświadczeniem na Skali Shulgina jest „PLUS CZTERY” lub „++++”, czyli:

„Rzadki i cenny stan transcendentalny, który został nazwany „doświadczeniem szczytowym”, „doświadczeniem religijnym”, „boską przemianą”, „stanem samadhi” i wieloma innymi nazwami w innych kulturach. Nie jest powiązany z +1, +2 i +3 pomiaru intensywności leku. To stan błogości, a mistyka uczestnictwa, połączenie zarówno z wewnętrznymi, jak i zewnętrznymi wszechświatami, które pojawiło się po zażyciu psychodelicznego narkotyku, ale które niekoniecznie jest powtarzalne po zażyciu tego samego narkotyku. Gdyby kiedykolwiek odkryto lek (lub technikę lub proces), który konsekwentnie dawałby doznanie plus cztery u wszystkich ludzi, można sobie wyobrazić, że zasygnalizowałby ostateczną ewolucję i być może koniec ludzkiego eksperymentu”.

Para eksperymentowała z samymi związkami psychodelicznymi i entaktogennymi. Sasha najpierw je przetestuje, a jeśli wszystko pójdzie dobrze, zaniesie je do Ann; potem podzieliliby się nimi z małą grupą zaufanych przyjaciół i kolegów badaczy, aby spróbowali i zrecenzowali.

Wiele z tych substancji było nowych, takich jak związki 2C-x, ale niektóre były klasycznymi, naturalnie występującymi psychodelikami, takimi jak meskalina i DMT. Shulgini odnotowali efekty osiągane przy różnych dawkach. W PiHKALAnn napisała również o swoim pierwszym doświadczeniu psychodelicznym w wieku 20 lat:

„Widziałem, jak coś formuje się w powietrzu, nieco powyżej poziomu mojej głowy. Pomyślałem, że znajduje się może kilka stóp ode mnie, a potem zdałem sobie sprawę, że w ogóle nie mogę go zlokalizować w kosmosie. To był poruszający się spiralny otwór, tam w górze, w chłodnym powietrzu, i wiedziałem, że jest to brama na drugą stronę egzystencji, że mogę przez nią przejść, jeśli chcę skończyć z tym szczególnym życiem, którym żyję, i że nie było w tym nic groźnego ani groźnego; w rzeczywistości był całkowicie przyjazny. Wiedziałem też, że nie mam zamiaru przez to przechodzić, ponieważ wciąż było wiele, co chciałem zrobić w moim życiu i zamierzałem żyć wystarczająco długo, aby to wszystko zrobić. Urocze spiralne drzwi nie przywoływały; to było po prostu rzeczowe”.

Uznani wydawcy myśleli, że PiHKAL było zbyt kontrowersyjne, aby je opublikować, więc Shulgini założyli własny wydawnictwo Transform Press, aby upublicznić pracę. Chcieli podzielić się swoimi doświadczeniami i wiedzą ze światem. Niestety książka przyciągnęła uwagę organów ścigania (w końcu zawierała relacje o produkcji nielegalnych narkotyków) i zbadano laboratorium Sashy na podwórku. Doprowadziło to do wielu zakłóceń i niepokoju, kończących się wysokimi grzywnami, ale nic poważniejszego niż to. 

Adwokat psychoterapii wspomaganej MDMA

Sasha zdobył swój przydomek, the „Ojciec chrzestny ekstazy”, po ponownym odkryciu związku MDMA i dopracowaniu sposobu syntezy leku (oczywiście przetestował produkt na sobie, aby upewnić się, że jego proces działa). Shulgini wprowadzili również MDMA jako możliwe leczenie zdrowia psychicznego. Tucker powiedział:

„To oni naciskali, aby wykonać całą pracę z PTSD z weteranami z MDMA, ponieważ widzieli, że ludzie, którzy mieli ciężką traumę, mogą naprawdę się zmienić. Byli tak odważni, aby opublikować swoje prace, ponieważ to naprawdę otworzyło drzwi i utorowało drogę do wszystkiego, co dzieje się teraz”.

Badania sponsorowany przez Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies (MAPS) wykazał, że psychoterapia wspomagana MDMA może zapewnić znaczną i długotrwałą ulgę wielu pacjentom z ciężkim, przewlekłym i opornym na leczenie PTSD. Ten zabieg jest również na drodze do zatwierdzenia przez FDA w 2023 r., co pozwoli klinicystom legalnie prowadzić terapię MDMA pacjentom z PTSD. „Straciliśmy lata i lata zdolności badawczych z powodu nastawienia i obaw związanych z psychodelikami. Ale nie bylibyśmy tam, gdzie jesteśmy, gdyby nie Ann i Sasha” – dodał Tucker.

Ann powiedziany następujące o terapeutycznej wartości doświadczenia MDMA:

„W MDMA jest coś, co pozwala na pojawienie się wiedzy o tym, co dzieje się w tobie, ale jednocześnie daje to poczucie, że nie tylko jesteś w stanie zaakceptować siebie, ale to uczucie, że Bóg a wszechświat naprawdę trzyma cię w swoich rękach z miłością. Że jesteś skarbem. Ta wiedza, ta pewność, że jesteś cały, ze swoją ciemnością, światłem, dobrem i złem. Masz nieskończoną wartość. To największy dar, jaki można otrzymać. W tym przypadku MDMA to najwspanialsza rzecz, jaka przytrafiła się światu psychoterapii”.

Terapia MDMA z pewnością jest bardzo obiecująca dla osób zmagających się z traumą, lękiem społecznym, alkoholizmem i trudnościami w relacjach, które próbowały konwencjonalnych metod leczenia z niewielkim lub zerowym sukcesem. W 2017 r. FDA udzielony Przełomowa Oznaczenie Terapii do psychoterapii wspomaganej MDMA w przypadku PTSD, co oznacza, że ​​leczenie może mieć znaczącą przewagę nad dostępnymi lekami na to schorzenie.

Według Ann terapia MDMA może pomóc pacjentom w bezkrytycznym badaniu siebie, z empatią i miłością, której potrzebuje nasz cień, aby się zintegrować.

Przyszłość psychodelików

Ann była gościem honorowym na premierze książki dla The Nature of Drugs: History, Pharmacology and Social Impact, tom. 1 – napisane przez Sashę – i zapytana, co sądzi o przyszłości psychodelików, odpowiedziała:

„Przede wszystkim zgadzam się, że wojna z narkotykami musi się skończyć. Cały nacisk na prawo musi się skończyć, nacisk powinien być położony na zastosowanie medyczne i rozwój duchowy. Prawa muszą się zmienić i musimy bardzo ciężko pracować, aby je zmienić. Jestem bardzo optymistycznie nastawiony do obecnego stanu rzeczy. Myślę, że jest dużo nadziei”.

Podczas gdy Ann już z nami nie ma, jej wysoce odkrywcze i empatyczne podejście do ludzkiej psychiki – oraz orędownictwo na rzecz terapii psychedelicznej – będzie żyć dalej, inspirując wielu do pójścia w jej ślady.

Sama Woolfe'a | Bloger społecznościowy w Chemical Collective

Sam jest jednym z naszych blogerów społeczności w Chemical Collective. Jeśli chcesz dołączyć do naszego zespołu blogerów i zarabiać na pisaniu na tematy, które Cię pasjonują, skontaktuj się z Davidem za pośrednictwem poczty elektronicznej pod adresem blog@chemical-collective.com