Meskalina: zaniedbane narzędzie w psychoterapii

Zastrzeżenie: Poglądy i opinie wyrażone w tym artykule są poglądami autorów i niekoniecznie odzwierciedlają oficjalną politykę lub stanowisko Chemical Collective lub jakichkolwiek stowarzyszonych stron.

Główni gracze w terapeutycznym „psychedelicznym renesansie”

Istnieją klasyczne psychodeliki (psilocybina [1], LSD [2], DMT [3]) oraz nieklasyczne psychodeliki (ketamina [4], MDMA [5]), które cieszą się dużym zainteresowaniem naukowców i opinii publicznej w związku z ich potencjalnymi korzyściami dla zdrowia psychicznego. Są to substancje, które w połączeniu z psychoterapią mogą być pomocne w rozwiązywaniu lub łagodzeniu stanów takich jak zaburzenia depresyjne i lękowe, zespół stresu pourazowego (PTSD) i uzależnienia. Istnieją również inne nieklasyczne psychedeliki, którym poświęca się większą uwagę ze względu na ich zdolność do skutecznej poprawy zdrowia psychicznego ludzi, w tym 5-MeO-DMT [6] i ibogaina [7].

Pomimo "renesansu psychodelicznego" (mniej więcej w ciągu ostatniej dekady rozkwitających badań nad tymi związkami i ich korzyściami), jeden klasyczny psychedelik pozostał w tyle: meskalina. Ten związek – naturalnie występujący w kaktusach, takich jak pejotl (Lophophora williamsii), San Pedro (Echinopsis pachanoi) i pochodnia peruwiańska (Peruwiańska Echinopsis) – prawie nie zwraca uwagi w porównaniu z innymi wymienionymi psychedelikami. Dzieje się tak pomimo faktu, że doznanie meskaliny może być tak samo potężne i transformujące jak doznanie z jakimkolwiek innym psychedelikiem.

Co może wyjaśnić ten brak zainteresowania? Dlaczego nie ma wezwań do psychoterapii wspomaganej meskaliną? Chcę podkreślić niektóre z możliwych powodów i argumentować, że to pomijanie meskaliny jest błędem. Ten zaniedbany związek jest obiecującym narzędziem w psychoterapii, takim, które wiele osób uznałoby za lepsze od innych psychodelików.

Terapeutyczny potencjał meskaliny

Meskalina jest psychodelikiem, dla którego mamy najwcześniejsze dowody stosowania przez ludzi. Suszone guziki pejotlu odkryto w jaskini w Rio Grande w Teksasie, która ma około 5,700 lat [8], podczas gdy w Chavin de Huantar, kompleksie świątynnym w peruwiańskich Andach, datowanym na 1,200 rok p.n.e., można znaleźć kamienną rzeźbę przedstawiającą częściowo ludzką, częściowo jaguara, trzymającą kaktusa San Pedro [9].

Obecnie plemiona Tarahumara, Tepehúan i Huichol w północnym Meksyku, a także Navajo i Comanche w południowych Stanach Zjednoczonych używają pejotlu w rytualnej oprawie w celu uzdrawiania i nawiązywania kontaktu ze światem duchowym. Ponadto członkowie Native American Church (NAC) – religii pan-indyjskiej składającej się z różnych plemion indiańskich – uczestniczą w całonocnych ceremoniach pejotlowych jako sposób na otrzymywanie wizji i przesłań od Wielkiego Ducha (istoty najwyższej) . 

W wystarczająco wysokich dawkach meskalina może rzeczywiście wywołać głębokie wizje, uzdrowienie i mądrość, podobnie jak ayahuasca i grzyby psilocybinowe. Co ciekawe jednak, pisarz Mike Jay twierdzi, że rdzenni mieszkańcy używający kaktusów zawierających meskalinę nie zwracają zbytniej uwagi na pojawiające się wizje; zamiast tego skupiamy się na otrzymanych spostrzeżeniach [10]. Kontrastuje to z wczesnymi zachodnimi eksperymentatorami, którzy koncentrowali się bardzo na wizualnym aspekcie doświadczenia meskaliny. Te postacie literackie, naukowe i filozoficzne to między innymi Havelock Ellis, JA Symons, Jean-Paul Sartre, Aldous Huxley i HH Price.

Najbardziej znanym opisem doświadczenia meskaliny jest relacja Huxley'a Drzwi percepcji (1954), z którego widzimy, że związek jest zdolny do wywoływania głębokich doświadczeń i wglądów filozoficznych. Co więcej, kiedy brytyjski poseł Christopher Mayhew zabrał meskalinę na żywo w BBC Krajobraz pokaż w 1955, widzieliśmy, jak meskalina może powodować mistyczne skutki: po doświadczeniu Mayhew powiedział „wiele razy tego popołudnia istniałem poza czasem”; było to doświadczenie, które zabrało go „poza czas absolutny” [11].

Podczas gdy wiele osób uważa, że ​​meskalina nie wywołuje mistycznych efektów tak łatwo jak inne psychedeliki, nadal z pewnością może obejmować efekty takie jak rozpuszczanie ego, wnikliwość, poczucie "boskości", poczucie jedności, transcendencja czasu i przestrzeni, niewysłowioność i głęboko odczuł spokój i radość. Ale dlaczego ma to znaczenie w kontekście psychoterapii? Cóż, badacze psychedeliczni utrzymują, że doznanie mistyczne napędza skuteczność terapii wspomaganej psychedelikami [12]. Rzeczywiście, pacjenci z depresją, którzy wykazują największą poprawę w swoich objawach po terapii psilocybinowej, to ci, którzy uzyskują wysokie wyniki w kwestionariuszach mierzących doznania typu mistycznego.

Ponieważ meskalina może prowadzić do takich doświadczeń, istnieją wszelkie powody, by sądzić, że może być również pomocna na przykład w leczeniu depresji. Ale efekty mistyczne nie są jedynym aspektem psychedelików, który ma wartość terapeutyczną. Związki te pomagają również wpływać na zdrowie psychiczne ludzi poprzez:

• Zwiększenie połączenia z własnymi emocjami [13]
• Dokonywanie przełomów emocjonalnych [14]
• Wzmacnianie duchowości i regulacja emocji [15]
• Zachęcanie do akceptacji niepokojących emocji [16]
• Pozyskiwanie spostrzeżeń [17]
• Zwiększenie elastyczności psychologicznej [18]
• Zmienianie własnego poczucia siebie [19]

Są to wszystkie efekty, które może wywołać meskalina, o których często zgłaszają użytkownicy związku.

Oprócz pośredniego łączenia stosowania meskaliny z poprawą zdrowia psychicznego (na podstawie badań z innymi psychedelikami), a także anegdotycznych doniesień o jej korzyściach, istnieją pewne (ograniczone) badania nad terapeutycznym potencjałem meskaliny.

Badanie z 2021 roku, opublikowane w czasopiśmie ACS Farmakologia i nauka translacyjna, stwierdzili, że stosowanie meskaliny wydaje się być związane z poprawą warunków zdrowia psychicznego [20]. Naukowcy zrekrutowali 452 dorosłych z całego świata, którzy przynajmniej raz używali meskaliny. Następnie uczestnicy wypełnili obszerny kwestionariusz dotyczący ich doświadczeń, a także ocenę stanu zdrowia psychicznego dotyczącą objawów depresji, lęku, zespołu stresu pourazowego, nadużywania alkoholu lub zaburzeń związanych z nadużywaniem alkoholu oraz nadużywania narkotyków lub zaburzeń związanych z używaniem narkotyków.

Około jedna trzecia uczestników stwierdziła, że ​​ich doświadczenie meskaliny było jednym z pięciu najbardziej znaczących osobiście lub duchowo znaczących doświadczeń w ich życiu. Prawie połowa wskazała, że ​​doświadczyła depresji lub lęku w czasie stosowania meskaliny, a wśród osób, które miały depresję, 86% zgłosiło poprawę stanu po zastosowaniu leku, podczas gdy wśród osób, które odczuwały lęk, 80% zgłosiło poprawę. Jednak większość uczestników nie brała meskaliny z zamiarem poprawy ich zdrowia psychicznego.

Naukowcy odkryli, że korzyści dla zdrowia psychicznego były związane z konkretnymi aspektami doznania psychedelicznego, w tym z bardziej mistycznymi efektami, większym wglądem psychologicznym i większą liczbą efektów rozpadu ego. Autorzy dodają jednak pewne zastrzeżenia:

„Ważne jest, aby zwrócić uwagę na ograniczenia metodologiczne naszego badania i zachować ostrożność podczas interpretacji tych wyników” – powiedzieli naukowcy. „Ponieważ było to badanie przekrojowe, nie możemy wnioskować o przyczynowości dotyczącej wpływu meskaliny na stany psychiczne. Wyniki są również ograniczone przez możliwą samoselekcję osób przychylnie nastawionych do doznań psychedelicznych.”

„Niemniej jednak wyniki naszego badania wskazują, że meskalina podawana w naturalistycznym otoczeniu może ułatwiać niezamierzoną poprawę w zgłaszanych przez siebie depresjach, lękach, PTSD i zaburzeniach związanych z używaniem substancji”.

Badania z 1974 sugerują, że pejotl może być przydatny w leczeniu alkoholizmu wśród rdzennych Amerykanów [21]. Ponadto badanie z 2005 r. opublikowane w Biological Psychiatry nie znaleźli dowodów na długoterminowe deficyty psychologiczne lub poznawcze wśród rdzennych Amerykanów, którzy regularnie używają pejotlu w kontekście religijnym [22]. Naukowcy, którzy opublikowali badanie z 2021 r. dotyczące meskaliny, opublikowali późniejszy artykuł, w: Journal of Psychopharmacology, zauważając, że substancja ma „niski potencjał nadużywania” [23]. 

Ale brakuje badań nad meskaliną. Potrzebne są kontrolowane badania kliniczne, aby ustalić, jak skuteczna jest meskalina w leczeniu schorzeń psychicznych.

Korzyści z meskaliny w porównaniu z innymi psychedelikami

Nie należy lekceważyć meskaliny jako narzędzia psychoterapii, ponieważ wydaje się, że ma pewne wyjątkowe korzyści. Najprawdopodobniej z powodu bycia fenetylaminą (tak jak MDMA i 2CB również), meskalinowa przestrzeń nad głową ma tendencję do bycia bardziej przejrzystą, bardziej euforyczną i łatwiejszą do kontrolowania niż na przykład psilocybina. Wielu faktycznie porównuje meskalinę do bycia jak MDMA połączone z LSD lub psilocybiną. Doświadczenie meskaliny często charakteryzuje się uczuciem empatii, połączenia, miłości i fizycznej euforii. Chociaż możliwe jest oczywiście doznanie trudnego i przygnębiającego doświadczenia podczas przyjmowania meskaliny, wydaje się, że jest to mniej prawdopodobne niż przy LSD lub psilocybinie. 

Jaśniejsza, łatwiejsza w nawigacji przestrzeń nad głową w doświadczeniu meskaliny jest użyteczna w warunkach klinicznych, ponieważ może to zmniejszyć ryzyko niepożądanych reakcji psychologicznych. Wiele osób, które zmagają się ze stanem zdrowia psychicznego – zwłaszcza takim, który jest ciężki, przewlekły i niereagujący na inne terapie – może chcieć wypróbować terapię wspomaganą psychodelikami jako alternatywną, skuteczną opcję. Jednak mogą być niezdecydowani i zaniepokojeni doświadczaniem stanów niepokoju, strachu, paniki, utraty kontroli, zagubienia i uczucia przytłoczenia. Jeśli stosuje się meskalinę, takie reakcje mogą być mniej prawdopodobne.

Należy podkreślić, że powszechny niepokój obserwowany w próbach klinicznych z psilocybiną jest przejściowy, więc nie trwa długo [24]. Niemniej jednak próby te obejmują niewielką liczbę osób. Kiedy terapia psychodeliczna stanie się dostępna dla mas, możliwe jest, że wystąpią poważniejsze reakcje niepożądane. Rzeczywiście, nie jest niczym niezwykłym, że ludzie doświadczają silnych negatywnych doznań po spożyciu grzybów psilocybinowych, nawet w sprzyjających warunkach. Gdyby badania mogły wykazać, że meskalina prowadzi do mniej negatywnych efektów subiektywnych niż inne psychedeliki, to uczyniłoby to obiecującym uzupełnieniem psychoterapii.

Niektóre powody, dla których meskalina została zaniedbana w badaniach

Meskalina została po raz pierwszy zsyntetyzowana w laboratorium w 1919 roku, a następnie od 1920 roku siarczan meskaliny był dostępny jako czysty lek od europejskich dostawców aptecznych, takich jak Merck. Psychologowie i neurolodzy, szczególnie w Niemczech, podawali meskalinę dziesiątkom badanych, generując setki stron raportów dokumentujących ich wizje i objawienia. W latach pięćdziesiątych, kiedy psychiatria przyjęła podejście biomedyczne, meskalina była szeroko stosowana w badaniach nad schizofrenią. 

LSD istniało już w tym czasie (szwajcarski chemik Albert Hofmann zsyntetyzował je w 1943 r.). Ostatecznie psychiatrzy i farmakolodzy zgodzili się, że zatrucie meskaliną i LSD były bardzo podobne. Jednak Jay zauważa [25]:

„Najbardziej znaczącą różnicą była dawka. LSD było znacznie silniejsze: gram meskaliny to około trzech dawek, ale gram LSD to tysiące. To sprawiło, że LSD było bardziej intrygujące dla naukowców zajmujących się umysłem, ponieważ najwyraźniej działało z dużo większą precyzją nad mechanizmami mózgu aktywowanymi przez te leki. Był też oczywiście znacznie bardziej ekonomiczny”.

Tak więc zaczynamy od tego, że produkcja meskaliny jest droższa. Dawki czystej, syntetycznej psilocybiny są również znacznie niższe niż te meskaliny (odpowiednio 25 mg i 500 mg dla silnego doznania). Typowe dawki meskaliny wyjaśniają również, dlaczego tajni chemicy nie zadają sobie trudu, aby to zrobić, ponieważ nie jest to tak opłacalne jak produkcja psychodelików, takich jak LSD czy 2CB. Syntetyczna meskalina jest zatem bardzo rzadka, chociaż niektórzy sprzedawcy są znani z sprzedawania jej w ciemnej sieci.

Badacze mogą również przeoczyć meskalinę na rzecz innych psychedelików ze względu na jej długi czas trwania (co również sprawiłoby, że psychoterapia wspomagana meskaliną byłaby droższa niż odmiana psilocybinowa, ze względu na większą ilość czasu). Nie jest niczym niespotykanym, aby podróż z dużą dawką meskaliny trwała ponad 16 godzin. Dla porównania, doznanie psilocybinowe trwa około sześciu godzin, podczas gdy doznanie LSD zwykle trwa 12 godzin (czasami dłużej). 

Powiedziawszy to, subiektywne efekty meskaliny mogą u wielu ludzi trwać mniej więcej tyle samo, co LSD. Co więcej, prowadzone są badania nad terapią wspomaganą ibogainą, a ośrodki leczenia działają w kilku krajach i obejmują podróże trwające 24 godziny lub dłużej. 

Innym możliwym powodem, dla którego jest mniejszy nacisk na psychoterapię wspomaganą meskaliną, mogą być nudności. Wiadomo, że meskalina powoduje więcej nudności i wymiotów niż psilocybina. Nawet w swojej syntetycznej postaci związek ten może być twardy dla żołądka, zwłaszcza w dużych dawkach (które byłyby stosowane w terapii psychedelicznej). 

Naukowcy z jednego z badań meskaliny z 2021 r. twierdzą jednak, że nudności i wymioty są częściej powiązane ze spożywaniem pejotlu niż inne metody przyjmowania meskaliny. Sugeruje się, że jest to spowodowane gorzkim smakiem, a także innymi substancjami chemicznymi znajdującymi się w roślinie, a nie tylko meskaliną. Należy jednak podkreślić, że San Pedro nadal może wywoływać zauważalne i przedłużające się nudności. 

Jeśli chodzi o syntetyczną meskalinę, ochotnicy w badaniu z 1992 roku, którzy przyjmowali tę formę leku, nie zgłaszali nudności ani wymiotów [26]. Nie oznacza to oczywiście, że czysta, syntetyczna wersja nie wywoła takich efektów, ponieważ wiele osób (w tym Jay) doświadczyło od niej mdłości. Ogólne prawdopodobieństwo jest jednak takie, że takie efekty fizyczne będą mniej prawdopodobne lub nie tak intensywne w porównaniu do spożywania pejotlu lub San Pedro. Na przykład James, który był chętny do doznania mistycznego z pejotlem, zamiast tego miał dzień wymiotów i biegunki. 

Pomimo potencjalnego, że meskalina może mieć więcej (początkowo) nieprzyjemnych efektów fizycznych niż psilocybina czy LSD, wiele osób jest gotowych zaakceptować tę cenę jako nagrodę za doznanie. Pacjenci chcący zapisać się na psychoterapię wspomaganą psychedelikami również powinni mieć taką opcję. 

Obiecujące zmiany

Niektórzy badacze i firmy psychodeliczne zaczynają teraz wykazywać zainteresowanie terapeutycznym potencjałem meskaliny. MindMed, na przykład, zatwierdził badanie kontrolowane placebo, które oceni ostre skutki różnych dawek meskaliny i rolę receptora serotoninowego 5-HT2A w stanach wywołanych przez meskalinę [27]. Tego rodzaju danych brakuje obecnie w istniejącej literaturze. Dr Miri Halperin Wernli, prezes MindMed, stwierdziła [28]:

„Wierzymy, że lek będzie miał potężny wpływ na poprawę komunikacji między różnymi częściami mózgu w unikalny sposób, który w inny sposób byłby niedostępny dla świadomego umysłu. W miarę postępów ukierunkowane będą dalsze badania na populacjach pacjentów, które pomogą nam odróżnić związek między doświadczeniem wywołanym lekiem a jego integracją z procesem psychoterapeutycznym. Mamy nadzieję, że umożliwi to lepsze zrozumienie zmian behawioralnych i wyjątkowego wpływu tych potężnych leków na neuroplastyczność”.

W artykule dla Chacruny, Benjamin Bury argumentuje, że powinniśmy zdecydować się na syntetyczną meskalinę w świetle zmniejszającej się populacji pejotla [31]. (Korzystanie z kaktusa San Pedro, który rośnie znacznie szybciej niż pejotl i nie jest zagrożony, byłoby kolejną rozsądną alternatywą). Na końcu swojego artykułu Bury zauważa, że ​​psychodeliczny renesans został szczególnie naznaczony rozpoznaniem potencjału leczniczego leków roślinnych. Odnosząc to do syntetycznej meskaliny, pisze:

„Biorąc pod uwagę to podkreślenie, chciałbym zająć się potencjalnym założeniem, które mogło powstać niejawnie w istniejących założeniach kulturowych dotyczących związków bioaktywnych i dyskursu publicznego otaczającego ten ruch: że syntetyczne psychedeliki nie mają tej samej głębi lub zdolności do osobistego wglądu i uzdrawiania. Doświadczenie psychodeliczne powstaje w wyniku spotkania umysłu, substancji i sytuacji. Choć może to zabrzmieć banalnie, sprawia to, że ostatecznie nastawienie i otoczenie są najważniejsze dla określenia trajektorii i transformacyjnej mocy doświadczenia. Zużyta substancja jest tylko częścią otoczenia. Chociaż nie jest to bezpośredni odpowiednik doświadczenia pejotlowego, syntetyczna meskalina ma potencjalnie równą wartość i z pewnością może katalizować głębokie i znaczące doświadczenia dla tych, którzy podchodzą do jej użycia z odpowiednimi intencjami i szacunkiem dla doznania.

Ludzie mogą myśleć, że czyste, syntetyczne psychedeliki czerpią „magię” lub „duchową głębię” z rośliny lub grzyba, w których się znajdują, ale tak nie jest. Wiele osób ma zmieniające życie i bardzo znaczące doświadczenia z syntetyczną meskaliną (przykładem są podróże Huxleya i Mayhewa). To samo dotyczy syntetycznej psilocybiny stosowanej w próbach klinicznych. Należy o tym pamiętać, rozważając psychoterapię wspomaganą meskaliną, ponieważ jest to syntetyczna wersja leku, która byłaby stosowana w warunkach klinicznych. (Uwaga: ze względu na wpływ czyjegoś nastawienia przed wejściem w doznanie psychedeliczne, możliwe jest, że przekonanie, że doznanie kaktusa jest głębsze niż syntetyczne, może zachęcić do pojawienia się tych różnic w efektach.)

Opierając się na powyższej dyskusji, nie widzę powodu, dla którego połączenie meskaliny z psychoterapią nie miałoby być opcją dla pacjentów, zwłaszcza że wielu będzie komfortowych z dłuższą podróżą i bardziej pociąga ich meskalinowa przestrzeń nad głową. Związek ten był niezasłużenie pomijany w rozmowach na temat terapii wspomaganej psychedelikami, ale wraz z nowymi badaniami na horyzoncie sytuacja ta może się wkrótce zmienić.

Sama Woolfe'a | Bloger społecznościowy w Chemical Collective

Sam jest jednym z naszych blogerów społeczności w Chemical Collective. Jeśli chcesz dołączyć do naszego zespołu blogerów i zarabiać na pisaniu na tematy, które Cię pasjonują, skontaktuj się z Davidem za pośrednictwem poczty elektronicznej pod adresem blog@chemical-collective.com