Czy integracja psychodeliczna ma punkt końcowy?

Zastrzeżenie: Poglądy i opinie wyrażone w tym artykule są poglądami autorów i niekoniecznie odzwierciedlają oficjalną politykę lub stanowisko Chemical Collective lub jakichkolwiek stowarzyszonych stron.

Wprowadzenie

Integracja psychedeliczna odnosi się do procesu czerpania wglądów, lekcji, wizji, zmian perspektywy i emocjonalnych przełomów z doznania psychedelicznego i stosowania ich w codziennym życiu. Może to obejmować nasze postawy, światopogląd, zdrowie psychiczne, karierę, relacje, styl życia itp.

Ten proces włączania znaczących momentów z doświadczenia psychedelicznego do czyjegoś życia rodzi wiele pytań. Niektóre z tych obaw mogą być pragmatyczne – na przykład próba zrozumienia i skuteczny życie zmienia się w świetle doświadczenia.

Inne kwestie budzące niepokój mogą jednak dotyczyć etyki. Na przykład: jaką rolę powinien odgrywać terapeuta psychodeliczny we wspomaganiu integracji osoby? W tak zwanym „okresie krytycznym” (do około czterech tygodni po sesji, odpowiadającym tzw poświata), osoba będzie bardziej podatna na zmiany z powodu zwiększonej neuroplastyczności. Ma to duży potencjał terapeutyczny pod względem tego, co może osiągnąć terapia rozmową, ale oznacza to również, że wpływ terapeuty może być szczególnie silny. Jeśli terapeuta narzuca swoje interpretacje i światopogląd na doświadczenie klienta, może to być postrzegane zarówno jako obraza autonomii tego klienta, jak i rodzaj szkoda epistemiczna, ponieważ udaremnia zdolność klienta do zrozumienia swoich doświadczeń.

Te pragmatyczne i etyczne aspekty integracji psychedelików mają znaczenie, zwłaszcza że psychedeliki są akceptowane w branży zdrowia psychicznego i ogólnie w społeczeństwie. Mam nadzieję, że w przyszłości poruszę te tematy. Ale na razie chcę się skupić na pytaniu, które ostatnio chodzi mi po głowie, ponieważ odpowiedź na nie wydaje się szczególnie trudna:

• Czy psychodeliczna integracja ma punkt końcowy?

Obecnie istnieje wiele artykułów, przewodników, kursów, warsztatów, grup wsparcia i książek na temat integracji psychedelików, ale to, o czym nie słyszałem zbyt wiele, nawet w rozmowach wśród użytkowników psychedelików, to:

• Skąd wiesz, kiedy zintegrowałeś psychodeliczny wgląd?
• Czy może być moment, w którym „w pełni zintegrowałeś” doznanie psychodeliczne?

Oś czasu integracji psychodelicznej

– Przekształcanie odmiennych stanów w zmienione cechy –

Wiele firm psychodelicznych, platform edukacyjnych, trenerów integracji, pisarzy, badaczy i psychonautów stwierdzi, że integracja psychodeliczna:

Jest procesem, który obejmuje dni, tygodnie, miesiące, a nawet lata następujące po doznaniu psychedelicznym. Niektórzy w branży lub dziedzinie badań twierdzą, że integracja może trwać całe życie. Projekt UNITy na University College London (UCL), który bada neuroplastyczność indukowaną przez psychodeliki tryptaminowe, odnotowuje to w swoją definicję integracji psychodelicznej za powiązany 7-dniowy kurs, który oferuje.

Stwierdzenie, że psychodeliczna integracja trwa dni, tygodnie, miesiące i lata parzyste jest mówione; „parzysta” poprzedzająca „lata” oznacza, że ​​ten okres czasu może wydawać się zaskakujący i niezwykły. Ale czy dzieje się tak tylko dlatego, że ludzie powszechnie wierzą, że integracja powinna nastąpić w ciągu kilku tygodni lub miesięcy? Ponieważ badania kliniczne nad terapią psychedeliczną obejmują ograniczoną integrację (występujące w ciągu trzech tygodni), ludzie mogą sądzić, że tyle czasu powinna zająć integracja. 

W rzeczywistości kilka sesji integracyjnych z terapeutą w ciągu kilku tygodni wiąże się bardziej z ograniczeniami czasowymi i finansowymi. Często zarówno terapeuci, jak i uczestnicy badania chcieliby, aby te sesje były kontynuowane. Uczestniczyłem w psychedelicznym kręgu integracyjnym, w którym byli obecni uczestnicy badania psilocybinowej terapii depresji, i uczestniczyli w nim, ponieważ czuli, że potrzebują integracji sześć miesięcy po zakończeniu badania, z powodu powrotu emocjonalnego cierpienia.

Wiara, że ​​integracja psychedeliczna powinna zwykle zająć tygodnie lub miesiące, może również wynikać z powszechnych narracji w kulturze psychedelicznej, pragnienia szybkiego uzdrowienia, chęci zakończenia jednej podróży jako „ukończonej i odkurzonej”, aby była gotowa na następną podróż, lub być może wierząc, że prawidłowe zintegrowanie jednego tripu wymaga ponownego tripu w celu prawdziwego uzdrowienia i jasności (czasami tak jest, ale nie zawsze). 

Punkty końcowe

Brudna rzeczywistość używania psychodelików polega na tym, że integracja jest niejednoznaczna. Nie jest jasne, kiedy integracja osiągnie punkt końcowy, jeśli w ogóle. Oczywiście mogą istnieć konkretne spostrzeżenia, które mają wyraźne implikacje dla codziennego życia. Na przykład, jeśli czujesz silne przekonanie, aby porzucić nałóg podczas doznania psychedelicznego i po tym pomyślnie rzucisz, powiedzmy, palenie, możesz śmiało powiedzieć, że ten wgląd został zintegrowany.

Dla kontrastu, wiele innych spostrzeżeń lub głęboko emocjonalnych i poruszających doświadczeń wywołanych przez psychodeliki może mieć znacznie szerszą naturę. Na przykład, jeśli czujesz, na poziomie trzewnym, że twoje życie powinno być nasycone pozytywnymi emocjami, które odczuwałeś w odmiennym stanie, czy naprawdę możemy powiedzieć, że ten zamiar kiedykolwiek zostanie w pełni zrealizowany? Nikt nie żyje cnotliwie ani zadowolony przez cały czas, a pozytywne emocje zawsze można dalej pielęgnować. Co więcej, zmieniające się okoliczności oznaczają, że zawsze będą pojawiać się nowe możliwości, które wystawiają psychodeliczne spostrzeżenia na próbę; sytuacje te mogą obejmować trudności w naszych interakcjach i relacjach z innymi, osobiste cierpienie lub cierpienie innych, lub podjęcie decyzji o obraniu nowego kierunku w życiu.

Telic czy Atelic?

Możemy myśleć o integracji psychedelicznej albo jako o tel or ateliczny proces lub czynność. 

• Działanie teliczne to takie, które ma punkt końcowy
• An aktywność ateliczna nie ma punktu końcowego. 

Te ostatnie mogą obejmować czynności takie jak tworzenie i docenianie sztuki i muzyki, czytanie, pisanie, podróżowanie, spędzanie czasu z przyjaciółmi i rodziną oraz chodzenie na spacer bez celu. Jednak wiele naszych projektów jest wyraźnie zorientowanych na cel; innymi słowy, są telic i mają punkt zakończenia. Projekty te obejmują osiągnięcie określonych ocen, wygranie konkursu lub nagrody, zakup domu, założenie rodziny, zdobycie pracy lub awans. 

Chociaż ustalenie, czy wgląd psychedeliczny będzie obejmował integrację teliczną czy ateliczną, może być trudne (są szare obszary i to, co na pierwszy rzut oka może wydawać się teliczne, w rzeczywistości może być ateliczne), nadal istnieją wyraźne przypadki, w których to rozróżnienie ma zastosowanie. Osiągnięcie określonego celu, motywowane doznaniem psychedelicznym, jest przykładem integracji telicznej, podczas gdy chęć ucieleśnienia określonej cnoty, postawy lub pozytywnego stanu emocjonalnego może być przykładem integracji atelicznej, ponieważ proces ten może nigdy się nie skończyć. Nigdy nie ma „punktu”, w którym stajesz się w pełni cnotliwą osobą. Rozwój cnoty trwa całe życie. 

Podkreślenie tego jest kluczowe kilka psychodeliczna integracja może trwać całe życie.

Jest to przydatne nie tylko w zapobieganiu rozczarowaniu, jeśli powrócą problemy osobiste i stres emocjonalny, ale także dlatego, że promuje ideę, że ponowne potykanie się w celu rozwoju lub uzdrowienia nie zawsze jest niezbędny (nawet jeśli może to pociągać za sobą dalsze spostrzeżenia i korzyści). Nie oznacza to, że nie powinieneś się tripować, jeśli nie zintegrowałeś wcześniejszych doświadczeń psychedelicznych. Ateliczna integracja oznacza jedynie, że lekcje z konkretnego doświadczenia mogą być istotne i stale stosowane przez całe twoje życie i wszystkie zmiany, przez które przechodzisz. 

Ateliczny aspekt integracji psychedelicznej podkreśla, że ​​przekształcenie odmiennych stanów w zmienione cechy jest często trudnym i długim procesem. Czasami może się to zdarzyć organicznie, ale stała samoświadomość i wysiłek mogą być również konieczne, aby zapewnić, że zmiany we wzorcach myślenia, odczuwania i działania są raczej długoterminowymi niż krótkotrwałymi przerwami w normalnej koleinie negatywnego mówienia do siebie i złych nawyków.

Psychodeliki nie są odpowiedzią

Same doznania psychedeliczne nie powinny być mimo wszystko postrzegane jako panaceum na cierpienie psychiczne (jak już wcześniej podkreślałem). Z jednej strony może to być frustrujące dla osób szukających ulgi w emocjonalnym stresie, gdy inne opcje zawiodły lub były niewystarczające. Ale z drugiej strony, zdolność doznań psychedelicznych do zachowania aktualności przez całe życie oznacza, że ​​pojedyncze doznanie może być tak bogate w znaczenie i mądrość, że może wytworzyć korzystne efekty falujące, nawet gdy ktoś zbliża się do końca życia (w rzeczywistości psychedeliki są skuteczny w łagodzeniu lęku przed śmiercią).

Ale jeśli integracja jest potencjalnie procesem trwającym całe życie i mamy nieustanne zaproszenia do stosowania psychodelicznej mądrości, w jaki sposób jednostki mogą być wspierane w tym procesie (jeśli czują, że potrzebują wsparcia)? Spędzanie lat na spotkaniach z terapeutą integracyjnym lub trenerem może okazać się kosztowne, a zatem dla wielu niedostępne (choć być może nie, jeśli sesje są rzadkie lub nieregularne).

Integracja grupowa

Inną opcją jest uczęszczanie do kół integracyjnych, z których część prowadzona jest przez terapeutów zajmujących się terapią psychodeliczną. Tymczasem inne są kierowane przez rówieśników (więc nie są prowadzone przez specjalistę ds. zdrowia psychicznego, ale przez kogoś doświadczonego w używaniu i integracji psychodelików). Te kręgi dzielenia się mogą być bezpłatne, oparte na darowiznach lub przystępne cenowo, a wielu uważa je za przydatne do integracji trudnych doświadczeń, a także lepszego zrozumienia bardziej pozytywnych (ale zagmatwanych i intensywnych) doświadczeń. Ponadto integracja może zostać wzmocniona – dla niektórych osób, przez pewien czas – kiedy staje się czynnością wspólnotową (w końcu odnoszenie się do innych i poczucie związku może być samo w sobie bardzo klarowne).

Jedynym problemem jest to, że nie ma wielu działających kół integracyjnych, zwłaszcza tych stacjonarnych, które mogą działać tylko w niektórych dużych miastach. (Takie spotkania grupowe również odbywają się online, ale jak wielu przekonało się podczas pandemii, formy wsparcia emocjonalnego online mogą nie być tak satysfakcjonujące jak wsparcie bezpośrednie). Z pewnością nie ma wystarczającej liczby kręgów integracyjnych, aby zaspokoić pragnienie ludzi uczęszczania na nie, które tylko wzrośnie wraz ze wzrostem używania psychedelików po środkach dekryminalizacji i legalizacji (zarówno do użytku medycznego, jak i rekreacyjnego) oraz destygmatyzacja tych związków. Aby to naprawić i umożliwić łatwiejszy dostęp do wsparcia integracji psychedelicznej, nieoceniające przestrzenie do dyskusji o doświadczeniach powinny stać się normą – powinny być szeroko dostępne, a lokalizacja geograficzna lub dochody ludzi nie ograniczają dostępu. Należy również podnieść ich świadomość, aby ci, którzy tak naprawdę nie są zaangażowani w społeczność psychodeliczną, wiedzieli, że są opcją.

Wnioski

Tylko poprzez docenienie trwającej czasami przez całe życie natury integracji psychedelicznej, kultura otaczająca odmienne stany może zmierzać w kierunku ciągłego wspierania i stosowania wglądów, zamiast modelu ciągłego „ładowania” lub „resetowania” poprzez intensywne psychodeliczne podróże. Ten ostatni model może być opłacalny dla dostawców terapii psychedelicznej, a nawet może wydawać się naturalną formą leczenia. Jednak są chwile, kiedy aby skutecznie iść naprzód, musimy wykorzystać stan psychodeliczny bez powrotu do niego.