De betekenisverhogende effecten van psychedelica

Disclaimer: de standpunten en meningen in dit artikel zijn die van de auteurs en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs het officiële beleid of standpunt van het Chemical Collective of aanverwante partijen.

Introductie

Tijdens een psychedelische ervaring kan alles zinvoller en betekenisvoller lijken – alles in zowel de uiterlijke wereld (wat we waarnemen) als de innerlijke wereld (alle gedachten en ideeën die we hebben). Geometrische hallucinaties kunnen zeer betekenisvol lijken, evenals spontane inzichten over onszelf, de wereld en de fundamentele realiteit. Het is al lang bekend dat psychedelica betekenisverhogende middelen zijn, maar er is weinig onderzoek gedaan naar hoe dit zich zou kunnen vertalen in voordelen of risico's.

De psychedelische onderzoeker Ido Hartogsohn publiceerde in 2018 een artikel in Grenzen in de neurowetenschap over de betekenisverhogende effecten van psychedelica. Hij “beweert dat de neiging van deze agenten om de perceptie van betekenis te vergroten waardevolle aanwijzingen biedt voor het verklaren van hun gerapporteerde vermogen om een ​​verscheidenheid aan therapeutische processen te stimuleren, de creativiteit te vergroten en mystieke ervaringen op te wekken.” Ik zou graag willen onderzoeken hoe de betekenisverbetering die door psychedelica wordt teweeggebracht, niet alleen voordelen maar ook risico's met zich mee kan brengen. De valkuilen van betekenisverbetering moeten worden benadrukt, zodat we ze kunnen vermijden.

Psychedelica veroorzaken diepgaande gevoelens van betekenis en betekenis

Een van de belangrijkste effecten van psychedelica is het versterken van de betekenisperceptie. Wat het object van onze aandacht ook mag zijn, psychedelica kunnen ervoor zorgen dat het dramatisch betekenisvoller lijkt dan het anders zou zijn. In het boek van Aldous Huxley The Doors of Perception (1954) beschrijft de auteur dat objecten onder invloed van mescaline ‘bijna beefden onder de druk van betekenis waarmee ze werden belast’. Dit is een veel voorkomende ervaring. Alles op het gebied van de waarneming kan betekenis uitstralen en barsten.

In psychedelische mystieke toestanden kan het gevoel van betekenis diepe hoogten bereiken. A 2006 studie over door psilocybine ondersteunde psychotherapie ontdekte dat “67% van de vrijwilligers de ervaring met psilocybine beoordeelde als de meest betekenisvolle ervaring van zijn of haar leven, of als een van de vijf meest betekenisvolle ervaringen van zijn of haar leven.” De ervaringen worden als zeer betekenisvol ervaren. In zekere zin zou dit geen verrassing moeten zijn, aangezien psychedelica vaak worden omschreven als 'psychedelica' loepen, versterkersof augmenteerders van bewustzijn. Dit betekent dus dat ze ‘mentale verschijnselen kunnen intensiveren en ervoor kunnen zorgen dat ze en hun betekenis groter, uitgestrekter en dramatischer lijken dan anders’, zoals Hartogsohn opmerkt.

De therapeutische voordelen van betekenisverbetering

Het betekenisverhogende effect van psychedelica staat in contrast met de manier waarop SSRI-antidepressiva lijken te werken. Deze medicijnen kunnen effectief zijn, maar voor veel mensen hangt dit samen met hun vermogen om de intensiteit van emotionele ervaringen te verminderen, waardoor mensen die anders overweldigd worden door gevoelens, kunnen omgaan en kunnen functioneren. Maar dit is een algemeen emotioneel afstompend effect: beide negatief en positieve emoties worden verminderd. Veel mensen die ze gebruiken, merken dan ook dat ze leiden tot een minder dramatische, meer afgevlakte ervaring van de wereld. Psychedelica hebben daarentegen het tegenovergestelde effect: ze versterken zowel emoties als hun betekenis. Hartogsohn schrijft: “SSRI-therapie werkt door het emotionele volume te verminderen, waardoor ervaringen draaglijker worden, terwijl psychedelische therapie functioneert door het emotionele volume te versterken en te eisen dat patiënten “de demon onder ogen zien.”

Vervolgens legt hij uit hoe de versterking van betekenis zich verhoudt tot psychedelische therapie. In de eerste plaats kunnen veel behandelingen werken via de placeborespons, die veel onderzoekers liever de 'betekenisreactie' noemen (het verwachten en geloven dat een behandeling werkt, stimuleert juist het optreden van die werkzaamheid). Het concept van betekenisrespons bevordert het idee dat subjectieve ervaringen van kennis, symbolen en betekenis aanzienlijke biologische en therapeutische effecten kunnen hebben. Het betekenisverhogende effect van psychedelica brengt automatisch een versterking van de placebo-respons met zich mee, wat kan helpen verklaren waarom psychedelische behandelingen zo effectief kunnen zijn. 

Bovendien kunnen psychedelica de betekenis van de psychologische context (set) en omgevingscontext (setting) van een psychedelische ervaring versterken. Daarom is het belangrijk dat de mentaliteit van een persoon en de omgeving waarin hij of zij de ervaring opdoet (inclusief sociale en culturele factoren) op een positieve en betekenisvolle manier worden voorbereid. Verwachting, intentie en de relatie tussen de patiënt en de psychedelische therapeut kunnen allemaal betekenisvol zijn, en een dergelijke betekenis kan worden versterkt in de psychedelische ervaring, wat bijdraagt ​​aan positieve ervaringen en duurzame verandering.

Daarnaast kunnen mystieke ervaringen en inzichten versterkt worden door de betekenisvergrotende eigenschappen van psychedelica. Zoals Hartogsohn het stelt: “mystieke ervaringen en inzichten verkregen met psychedelica lijken subjectief belangrijker dan vergelijkbare niet-psychedelisch geïnduceerde ervaringen en inzichten dankzij de betekenisverhogende werking van deze drugs.” Sinds zowel mystieke ervaringen als inzichten in verband zijn gebracht met de therapeutische voordelen van psychedelica, lijkt het erop dat betekenisverbetering een cruciale rol zou kunnen spelen in deze relatie.

Filosofen, sociologen en psychotherapeuten waarschuwen er al lang voor dat moderne, geïndustrialiseerde samenlevingen lijden aan een betekeniscrisis, waarbij dit gebrek aan betekenis in verband wordt gebracht met de toenemende prevalentie van depressie, suïcidaliteit en andere vormen van psychologische problemen. Gevoelens van betekenis in het leven zijn gecorreleerd met een verhoogd psychologisch welzijn. Dit brengt Hartogsohn ertoe het volgende te overwegen:

Kunnen psychedelica helpen het stijgende aantal psychopathologieën te bestrijden door het individuele en sociale gevoel van betekenis en doel te versterken? We zijn ongetwijfeld nog ver verwijderd van het beantwoorden van dergelijke vragen, maar bewijs wijst wel op mogelijk significante implicaties die het psychedelische betekenisverbeteringsmodel zou kunnen hebben voor het versterken van de weerstand van de samenleving tegen mentale pathologie.

De risico's en valkuilen van het versterken van betekenis door middel van psychedelica

Er zijn verschillende valkuilen verbonden aan de versterking van betekenis in de psychedelische toestand. Ten eerste: als psychedelica de betekenis van alle inzichten vergroten, en niet alleen van ware of nuttige inzichten, zijn mensen wellicht eerder geneigd valse en onaangepaste ideeën te geloven. Onderzoekers hebben al betoogd dat dit een epistemisch risico van psychedelica waarmee rekening moet worden gehouden. In plaats van iemands kijk op de wereld te verduidelijken en overtuigingen te veranderen op een manier die de psychologische gezondheid bevordert, kan betekenisversterking leiden tot veelvoorkomende valkuilen bij psychedelisch gebruik, waaronder een opgeblazen ego, narcisme, een messiascomplex, samenzweringsdenken en sekteachtig gedrag. .

Aan de ene kant is het mogelijk dat betekenisverbetering de creativiteit verbetert. Hartogsohn merkt op:

Door de waargenomen betekenis van creatieve uitdagingen en inzichten te vergroten, geven psychedelica gebruikers de impuls om nieuwe, minder voor de hand liggende ideeën na te streven die ze anders misschien zouden hebben genegeerd; en met een grotere motivatie om nieuwe creatieve richtingen tot hun volle vertakkingen te verkennen…. Door mogelijke oplossingen te voorzien van een groter gevoel van betekenis en plausibiliteit, kunnen psychedelica helpen bij het verminderen van remmingen en zelfkritiek, en kunnen ze een grotere concentratie en enthousiasme voor creatief onderzoek aanwakkeren.

Aan de andere kant voegt hij eraan toe dat:

psychedelica kunnen ook de waargenomen betekenis van dergelijke creatieve doorbraken vergroten. Net als bij spirituele ervaringen wil dit niet zeggen dat creatieve doorbraken met psychedelica ongeldig zijn, maar dat men zich bewust moet zijn van de neiging om het belang van dergelijke doorbraken te overdrijven, vooral tijdens of kort na psychedelische ervaringen.

Als psychedelica ervoor zorgen dat “mentale en externe verschijnselen enorm veel belangrijker lijken”, kan dit leiden tot voordelen zoals “een opnieuw betoverde wereldervaring”, die herstellend kan zijn voor iedereen die zich belast voelt door een ontgoochelde kijk op de wereld. Deze verhoging van betekenis kan echter ook ‘magisch denken vergemakkelijken’, ook wel bekend als bijgelovig denken, wat de overtuiging is dat jouw ideeën, gedachten, daden, woorden of gebruik van symbolen de macht hebben om de loop van gebeurtenissen in het materiële te beïnvloeden. wereld.

Betekenisverbetering brengt ook potentiële psychologische risico’s met zich mee. Hartogsohn benadrukt dat:

de betekenisversterkende eigenschappen van psychedelica spelen ook een sleutelrol bij het bespoedigen van wat is beschreven als hun psychotomimetische of psychose-inducerende eigenschappen. De toegenomen intensiteit die psychedelica met zich meebrengen, en de toegenomen betekenis waarmee ze mentale objecten doordrenken, kunnen zich zowel manifesteren in spirituele openbaringen als in paranoïde denkpatronen, toegenomen angsten, versterkte fantasieën en andere pathologische denkpatronen.

Bovendien kan het versterken van betekenis door middel van psychedelica een aantal ethische problemen met zich meebrengen. Is het ethisch om de betekenis van ervaringen en relaties kunstmatig te vergroten? Als u dit wel doet, kan het risico toenemen dat een therapeut professionele en morele grenzen overschrijdt, evenals de impact die dit op de cliënt zal hebben. Sommigen zouden ook kunnen beweren dat het versterken van betekenis buiten de normale dimensies veel ervaringen en inzichten in waanvoorstellingen verandert, waardoor mensen alleen maar illusies van diepgang worden geboden. Er bestaat inderdaad bezorgdheid dat dit effect van psychedelica ertoe zou kunnen leiden dat therapeuten, gidsen of beoefenaars cliënten onder invloed zullen misleiden, of dat het er als alternatief toe zou kunnen leiden dat cliënten zich schuldig maken aan zelfbedrog. Hartogsohn betwist deze redenering echter:

Het argument lijkt op het eerste gezicht overtuigend, maar is aantoonbaar gebrekkig. Het berust op de veronderstelling dat er één ‘juist’ mentaal raamwerk bestaat van waaruit de wereld benaderd kan worden en dat elke psychochemisch geïnduceerde afwijking van die norm inherent verkeerd is. In de praktijk is het menselijk vermogen om ervaringen betekenisvol te relateren en op authentieke wijze te waarderen afhankelijk van talloze factoren uit het dagelijks leven, en aantoonbaar sterk verstoord door de levensomstandigheden in geatomiseerde, competitieve, gebureaucratiseerde samenlevingen met veel stress. Het psychedelische perspectief zou dus kunnen worden bekeken langs een tweepolig spectrum dat loopt van totale uitputting van betekenis tot overweldigende overvloed aan betekenis.

We zitten nog steeds met de vraag of er iets mis is met het gebruik van een chemische stof om meer betekenis te vinden in het leven en in iemands relaties. Studies tonen aan dat deze kunstmatig gestimuleerde inzichten op de lange termijn betekenisvol en nuttig blijken te zijn. Niettemin beweert de psychedelische onderzoeker Dennis McKenna dat we een ‘drugservaring’ niet kunnen scheiden van enige andere ervaring die we in het leven hebben:

Elke ervaring is een drugservaring. Of het nu wordt gemedieerd door onze eigen [endogene] medicijnen, of dat het wordt gemedieerd door stoffen die we binnenkrijgen en die voorkomen in planten, cognitie, bewustzijn, de werking van de hersenen, het is allemaal een chemisch gemedieerd proces. Het leven zelf is een drugservaring.

Maar zelfs als dit standpunt wordt aanvaard, lost het de netelige epistemische, psychologische en ethische risico's die zijn geschetst niet op. Hoe het ook zij, voor degenen die aan ernstige psychologische problemen lijden, lijkt de vraag of het verkeerd is om de betekenis kunstmatig te vergroten misschien niet zo belangrijk of relevant. De hoogste prioriteit zal het verlichten van het lijden zijn. 

Bovendien kunnen we het idee ter discussie stellen dat er iets ‘fout’ of ‘onwerkelijks’ is aan de betekenisniveaus die worden ervaren in de psychedelische toestand. De perceptie van betekenis is altijd subjectief en de betekenis, inhoud, relevantie en behulpzaamheid ervan hangen grotendeels af van de houding, kijk, overtuigingen en interpretatie van het individu dat de betekenis rechtstreeks ervaart. Natuurlijk kan dat individu (of anderen) de waarheidsgetrouwheid van zeer betekenisvolle ervaringen in twijfel trekken, maar dit brengt ons meer op het terrein van de filosofie, dat een aparte, diepgaande discussie verdient.

Sam Woolf | Communityblogger bij Chemical Collective | www.samwolfe.com

Sam is een van onze communitybloggers hier bij Chemical Collective. Als je geïnteresseerd bent om lid te worden van ons blogteam en betaald te worden om te schrijven over onderwerpen waar je gepassioneerd over bent, neem dan contact op met David via e-mail op blog@chemical-collective.com