Roland R. Griffiths en de psychedelische Renaissance

Disclaimer: de standpunten en meningen in dit artikel zijn die van de auteurs en weerspiegelen niet noodzakelijk het officiële beleid of standpunt van Chemical Collective of enige gelieerde partij.

Introductie

In oktober 17, 2023, Rolaen Griffiths is overleden aan darmkanker in zijn huis in Baltimore. Griffiths was professor bij de afdelingen psychiatrie en neurowetenschappen aan de Johns Hopkins University School of Medicine en was de inaugurele directeur van het Johns Hopkins Center on Psychedelic and Consciousness Research. Hoewel psychedelica verboden waren door de Controlled Substances Act uit 1970, bracht Griffiths op beroemde wijze psilocybine – het actieve ingrediënt in paddo’s – voor het eerst in decennia weer terug in het veld van medisch onderzoek. Zijn klinische onderzoeken en honderden gepubliceerde artikelen beginnen de significante therapeutische voordelen van het medicijn voor de behandeling van depressie en nicotineverslaving aan het licht te brengen en, misschien wel het meest dramatisch, een diepgaande vermindering van de angst voor het levenseinde bij mensen met kanker.

Griffiths leidde een opmerkelijk en indrukwekkend leven, wiens baanbrekende werk op het gebied van het wetenschappelijk onderzoek naar psychedelica heeft bijgedragen aan het tot stand brengen van een nieuw tijdperk van onderzoek naar deze voorheen illegale stoffen, die nu algemeen worden aangeduid als de 'psychedelische renaissance'.

Als een erfenisproject begon Griffiths, na zijn diagnose van kanker, de Roland R. Griffiths PhD Professorship Fund, een psychedelisch onderzoeksprogramma dat ernaar streeft:

“Het begrip van welzijn en spiritualiteit bevorderen ten dienste van het bevorderen van de menselijke bloei voor de komende generaties.”

Leven & Carrière

Roland Griffiths was dat wel geboren in Glen Cove, New York maar groeide op in de Bay Area van Californië. Hij voltooide zijn graad in psychologie aan het Occidental College en promoveerde vervolgens in 1972 aan de Universiteit van Minnesota. Zijn promotieonderzoek richtte zich op de effecten van barbituraten op gedrag, in het bijzonder hoe pentobarbital het leren van uitsterven beïnvloedt. Na het voltooien van zijn studie trad hij toe tot de faculteit van de Johns Hopkins University, waar hij zijn hele wetenschappelijke carrière doorbracht. Tijdens zijn tijd bij Hopkins leverde Griffiths baanbrekende bijdragen aan het begrip van psychoactieve drugs en speelde hij een belangrijke rol op het gebied van psychedelisch onderzoek. Zelfs als student stond zijn werk hoog aangeschreven, zoals blijkt uit zijn eerste gepubliceerde artikel in 1969. Dit papier, dat in 2003 opnieuw werd gepubliceerd, leverde streng gecontroleerde gegevens op die de bevindingen van een recent onderzoek in Science in twijfel trokken, waarin werd beweerd dat RNA-extracten het geheugen van het ene dier naar het andere konden overbrengen. Dit vermogen om bestaande theorieën met ernst aan te pakken, illustreert Griffiths’ combinatie van gezond scepticisme gecombineerd met het vermogen om 'entertainment van de fantasievolle'.

Toen Griffiths halverwege de jaren negentig geconfronteerd werd met een pauze in zijn carrière, herontdekte hij meditatie, wat leidde tot een diepgaande verschuiving in perspectief. Hij had als afgestudeerde student begin jaren zeventig voor het eerst meditatie geprobeerd, maar de praktijk vond geen weerklank bij hem. Hij probeerde de aanwijzingen te volgen, zijn gedachten tot rust te brengen en het eindeloze denken te pauzeren, zo niet te stoppen – maar elke keer ging de stem in hem onverminderd door. Twee decennia gingen voorbij voordat Griffiths nog een kans gaf op meditatie. Hij beschreef meditatie als:

De praktijk van dankbaarheid... van het absolute wonder dat wij deze hoogontwikkelde bewuste wezens zijn die dingen kunnen horen en zien en proeven, voortbewegen en bouwen. We hebben technologieën en wetenschap ontwikkeld om dingen te ontdekken. We hebben een cultuur ontwikkeld. En toch is het meest interessante van alles dat we ons ervan bewust zijn dat we ons ervan bewust zijn. Ik ben hier, en ik weet dat ik hier ben.

Griffiths' baanbrekende artikel uit 2006: Psilocybine kan ervaringen van het mystieke type veroorzaken met een substantiële en duurzame persoonlijke betekenis en spirituele betekenis, speelde een cruciale rol bij het verjongen van een veld dat lange tijd gestigmatiseerd en sluimerend was. Dit is de naam:

Het Griffiths-effect

Hoewel het werk van Griffiths niet de enige katalysator was voor de psychedelische renaissance, maakten zijn reputatie als keiharde wetenschapper en de opvallende resultaten van het onderzoek uit 2006 hem tot een sleutelfiguur in het overwinnen van scepticisme. In tegenstelling tot de tegenculturele associaties uit het verleden benaderde Griffiths psychedelica met wetenschappelijke nauwkeurigheid, wat hem erkenning opleverde als:

Anti-Timothy Leary.

De resultaten van het onderzoek uit 2006 waren opvallend:

Psilocybine veroorzaakte een reeks acute perceptuele veranderingen, subjectieve ervaringen en stemmingen, waaronder angst. Psilocybine verhoogde ook de mate van mystieke ervaring. Na twee maanden beoordeelden de vrijwilligers de psilocybine-ervaring als substantiële persoonlijke betekenis en spirituele betekenis en schreven ze aan de ervaring aanhoudende positieve veranderingen in houding en gedrag toe, consistent met veranderingen beoordeeld door gemeenschapswaarnemers.

Griffiths en zijn team bij Johns Hopkins konden met enige zekerheid concluderen dat psilocybine, wanneer toegediend onder ondersteunende omstandigheden, ervaringen opwekte die vergelijkbaar waren met spontaan optredende mystieke ervaringen.

Het vermogen om deze intense ervaringen op betrouwbare wijze te produceren zal wetenschappelijk onderzoek naar de oorzaken en gevolgen ervan vergemakkelijken.

Mystici en mediteerders bewustzijn hebben onderzocht millennia lang. De afgelopen 17 jaar hebben honderden onderzoeksvrijwilligers in het laboratorium van Griffiths deze toestanden ervaren na het innemen van psilocybine. Zijn experimenten hebben verrassende resultaten opgeleverd. Deelnemers waren beter in staat om saanhoudende depressies van zich afschudden, stoppen met roken na tientallen jaren van mislukte pogingen, en zelfs, in het geval van mensen die met levensbedreigende vormen van kanker worden geconfronteerd, de angst voor de dood overstijgen

Dit wekte de hoop dat psilocybine door de FDA zou worden goedgekeurd als behandeling voor bepaalde psychische aandoeningen. Uiteindelijk geloofde Griffiths dat deze experimenten inzicht geven in de aard van het bewustzijn.

We raken zo verdwaald in de verhalen van ons leven dat we soms vergeten hoe ongelooflijk het is om ons ervan bewust te zijn.

Je brein over psychedelica

In een interview Samen met Johns Hopkins Magazine, kort voor zijn dood, legde Griffiths uitvoerig uit wat volgens hem de effecten van psychedelica zijn, evenals hun potentieel als katalysator voor verandering.

Er zijn neurochemische, neurofysiologische en hersennetwerkveranderingen die waarschijnlijk verantwoordelijk zijn voor de effecten die we voelen. Deze effecten kunnen resulteren in blijvende veranderingen, afgezien van de ervaring.

Voor degenen die direct bij hun onderzoek betrokken zijn, ongeacht hun persoonlijke ervaring met deze stoffen, en voor degenen die diepgaande psychedelische ervaringen met psychedelica hebben gehad, lijkt het onmiskenbaar dat de verandering in zelfgevoel en wereldbeeld diepgaand is.

Onder de juiste omstandigheden en in de juiste omgeving hebben mensen ervaringen:

dat kan worden omschreven als transcendent, een onderlinge verbondenheid van alle mensen en dingen. Samen met dit gevoel van verbondenheid ontstaat het gevoel dat de ervaring kostbaar is – of heilig, als je religieuze terminologie wilt gebruiken – en dat het absoluut waar is.

Dit krachtige gevoel van verbondenheid bevordert het verlangen om voor anderen te zorgen, met overtuigende ethische en sociale implicaties.

Het komt eigenlijk neer op de gouden regel: behandel anderen zoals u wilt dat zij u behandelen.

In het interview legt Griffiths de metafoor uit van het herprogrammeren van een computerbesturingssysteem door de onderliggende machinecode te veranderen.

Een veranderd wereldbeeld en zelfgevoel zullen resulteren in andere keuzes voor hoe we ons in de toekomst moeten gedragen.

Ongeacht onze tientallen jaren van onderzoek als soort, tasten we nog steeds vrijwel volledig in het ongewisse over de aard van het bewustzijn, dat de wortel is van alle psychedelische, transcendente ervaringen. Griffiths zei dat hallucinogenen een:

Een prachtige kans om dit onderzoek vooruit te helpen op wat ik als de meest impactvolle manieren zou beschouwen, omdat er... gapende gaten zitten in wat we niet weten.

De ultieme reis

A Interview met de New York Times met Griffiths begin 2023 geeft een aangrijpende verklaring voor het einde van zijn leven:

Hij heeft de kennis vergroot over hoe we beter kunnen leren leven. Nu leert hij sterven.

De terminale diagnose van Griffiths levert krachtige anekdotische gegevens op ter ondersteuning van zijn decennialange onderzoek. Hij beschreef:

Transcendente positieve gevoelens over het bestaan ​​en... het grote mysterie van het bewustzijn... we weten allemaal dat we terminaal zijn. 

In plaats van een reden voor verdriet en melancholie, ervoer Griffiths zijn strijd als een middel om anderen aan te moedigen om:

Wakker worden!

Griffiths dankt zijn meditatiepraktijk en psychedelische ervaringen voor dit wereldbeeld. Griffiths oefende Vipassana-meditatie, die voortkomt uit de boeddhistische traditie. Dit is een vorm van mindfulness-meditatie die zich richt op de vergankelijke aard van de geest, van het bewustzijn, en je gaat inzien dat gedachten en emoties tijdelijk zijn. 

Het zijn geestesverschijnselen waarmee je je niet hoeft te identificeren. Die praktijk – en enige ervaring met psychedelica – was ongelooflijk nuttig, omdat ik besefte dat de beste manier om met deze diagnose om te gaan was door dankbaarheid te beoefenen voor de kostbaarheid van ons leven.

We kunnen niet terug naar de jaren zestig

Nu de psychedelische renaissance in volle gang is, en in het licht van de zich snel uitbreidende psychedelische industrie, samen met vele steunbetuigingen door beroemdheden, benadrukte Griffiths, samen met zijn collega's bij Johns Hopkins, de noodzaak om deze nieuwe cultuurbrede opwinding in evenwicht te brengen met wetenschappelijke streng toezicht.

Ze erkennen dat psychedelica niet universeel werken en pleiten voor een nauwkeurige bepaling van de risico's en voordelen.

Griffiths benadrukte hoe belangrijk het is om niet “terug te flitsen naar de jaren 60”. Zijn missie is altijd geweest de goedkeuring van psychedelica als therapie.

Vanaf het allereerste begin leek het mij dat we in kleine stapjes te werk zouden moeten gaan, te beginnen met het evalueren van de veiligheid en werkzaamheid via bestaande regelgevende en cultureel geaccepteerde kanalen, zoals medisch gebruik. Anders lopen we het risico de fouten van de jaren zestig te herhalen.

Dit is, zoals vermeld in de inleiding van dit artikel, de reden waarom Griffiths soms de “anti-Leary” werd genoemd. In de jaren zestig kreeg Timothy Leary kritiek omdat hij het wijdverbreide gebruik van psychedelische middelen aanmoedigde. specifiek LSD, zonder voldoende rekening te houden met de risico's voor individuen of voor de bredere cultuur. Het feit dat hij het gebruik ervan zelfs bij kinderen aanmoedigde, was een bijzonder twistpunt. Hoewel deze verbindingen al een therapeutische belofte vertoonden, resulteerde deze gedachteloze pleidooi in een reflexmatige reactie van regeringen en de bredere samenleving, en resulteerde angstzaaierij in de stopzetting van al het klinische onderzoek gedurende tientallen jaren.

Er zijn tegenwoordig velen die van mening zijn:

De trein is het station uit, er is absoluut geen manier om dit tegen te houden.

Griffiths accepteerde deze opvatting niet, omdat hij bang was dat dit verdeeldheid en hernieuwde tegenstand zou kunnen bevorderen. In het tijdperk van de sociale media zou deze polarisatie van opvattingen en bijgevolg van de inhoud deze verdeeldheid kunnen verergeren, en dat op catastrofale wijze. Dit zou waarschijnlijk het onderzoek naar psychedelische stoffen kunnen vertragen. Griffiths verklaarde:

Hoewel uit onderzoek tot nu toe blijkt dat deze verbindingen relatief veilig zijn, zijn er reële risico's die kunnen resulteren in letsel, overlijden of het ontstaan ​​van nieuwe, invaliderende psychiatrische aandoeningen. We moeten op zijn minst op dergelijke problemen anticiperen, in plaats van het fantasievolle idee te hebben dat er geen risico's zijn.

Nalatenschap

Toen Griffiths voor het eerst de diagnose kanker kreeg, trad hij terug als directeur van het Center for Psychedelic & Consciousness Research en begon hij zich te concentreren op het stimuleren van de wijdverbreide acceptatie van seculiere spiritualiteit, waarbij universele vragen over menselijke ervaringen en de inherente onderlinge verbondenheid van onze ervaringen worden onderzocht, waarbij de diepgaande effecten van psychedelica voor het vormgeven van onze ethische en morele overtuigingen worden benadrukt. Hij begon:

De Roland R. Griffiths, Ph.D. Lectoraatsfonds voor psychedelisch onderzoek naar seculiere spiritualiteit en welzijn

Een platform bieden waarop deze ideeën in meer detail kunnen worden besproken en bestudeerd. Hij legt zijn motivatie uit in het New York Times-artikel:

Dit idee voor de schenking ontstond vlak na mijn diagnose, toen ik begon met het herwerken van het gedeelte over liefdadigheidsbijdragen van mijn testament. Mijn eerste gedachte was om een ​​donatie te doen aan effectieve goede doelen zoals GiveWell. Maar toen dacht ik: “Wat zou ik echt willen geven?” Het antwoord was het instellen van een hoogleraarschap en een fonds ter ondersteuning van een rigoureus programma van wereldklasse van empirisch psychedelisch onderzoek naar levenstransformatieve ervaringen ten dienste van de menselijke bloei.

Griffiths beschreef psychedelica als: “de krachtigste wetenschappelijke hulpmiddelen die momenteel beschikbaar zijn” voor het bestuderen van diepgaande, transcendente ervaringen en hun implicaties voor ons als individu en de bredere samenleving. 

We weten dat dit soort geestverruimende ervaringen, of ze nu van nature voorkomen of worden veroorzaakt door psychedelica of andere interventies, de persoonlijkheid, het wereldbeeld en het levenstraject kunnen veranderen en aanleiding kunnen geven tot prosociale neigingen met belangrijke ethische implicaties, vooral in het licht van de toenemende existentiële problemen. bedreigingen, zoals de voortdurende ontwikkeling van biologische en nucleaire wapens, kunstmatige intelligentie, enz.

Het schenkingsfonds, dat is beheerd door Johns Hopkins, maakt het mogelijk dat dit onderzoeksprogramma voor altijd kan worden voortgezet.

Conclusie

Zelfs na zijn dood blijft Griffiths een spilfiguur in het voortdurend evoluerende landschap van psychedelisch onderzoek. Zijn levenslange toewijding aan wetenschappelijke nauwkeurigheid, ondanks eerst onwettigheid, spot en later, meer recentelijk, overmatige opwinding komt duidelijk naar voren. Zijn eindeloze nieuwsgierigheid en geloof in het transformatieve potentieel van de menselijke geest blijven de toekomst van psychedelisch onderzoek vormgeven. Om af te ronden, in zijn eigen woorden:

Ik wil dat iedereen de vreugde en verwondering van elk moment van hun leven waardeert. We zouden verbaasd moeten zijn dat we hier zijn als we rondkijken naar het voortreffelijke wonder en de schoonheid van alles. Ik denk dat iedereen daar al een besef van heeft. Het leunt daar vollediger op. Er is elke dag een reden om te vieren dat we leven, dat we nog een dag hebben om te onderzoeken wat dit geschenk van bewust zijn is, van bewust zijn, van bewust zijn dat we ons bewust zijn. Dat is het diepe mysterie waar ik het steeds over heb. Dat moet gevierd worden!

David Blackbourn | Communityblogger bij Chemical Collective

David is een van onze communitybloggers hier bij Chemical Collective. Als je geïnteresseerd bent om lid te worden van ons blogteam en betaald te worden om te schrijven over onderwerpen waar je gepassioneerd over bent, neem dan contact op met David via e-mail op blog@chemical-collective.com