Syndeogenen: psychedelica als verbindingsgenererende middelen

Disclaimer: de standpunten en meningen in dit artikel zijn die van de auteurs en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs het officiële beleid of standpunt van het Chemical Collective of aanverwante partijen.

Introductie

Ik schreef eerder over hoe we aan psychedelica kunnen denken bedrieglijke chemicaliën, gebaseerd op hoe hun effecten vaak aansluiten bij de kenmerken van het bedrieger-archetype. Dit is niet bedoeld om andere termen voor psychedelica, zoals entheogeen of medicijn, te vervangen, maar slechts als aanvulling daarop. Maar er zijn nog meer unieke en veel voorkomende effecten die psychedelica hebben, en ik denk dat een verbeterde verbinding er één is die vooral opvalt. Dit is niet alleen een grotere verbondenheid in de zin van een meer verbondenheid met anderen; dit effect geldt ook voor de hersenen, onze ideeën, het zelf, de natuur, de wereld, het huidige moment, iets dat groter is dan wijzelf, en de werkelijkheid.

Daarom zou ik de term willen voorstellen syndeogeen als alternatief (maar geen vervanging) voor psychedelica. Dit is afgeleid van de Griekse woorden syndeo (wat ‘verbinden’ betekent) en genesthai (wat betekent ‘tot stand komen’ of ‘genereren’); syndeogen betekent dus ‘verbinding genereren’. Op basis van onderzoek en inzichten uit de psychedelische wetenschap en therapie kunnen we pleiten voor psychedelica als verbindingsgenererende middelen.

Hersenconnectiviteit, neurogenese en neuroplasticiteit

Hersenconnectiviteit verwijst naar een patroon van verbindingen tussen verschillende eenheden in de hersenen, en deze eenheden kunnen overeenkomen met individuele neuronen of gescheiden hersengebieden. Het connectiviteitspatroon wordt gevormd door structurele verbindingen zoals synapsen (de verbindingen tussen twee zenuwcellen) en dendrieten (sterk vertakte structuren die zich uitstrekken vanaf de zenuwcel, waar een neuron input ontvangt van andere cellen).

Onderzoekers hebben ontdekt dat psychedelica kunnen opwekken neurogenese (de creatie van nieuwe neuronen) en neuroplasticiteit (het aantal of de complexiteit van verbindingen tussen neuronen). Neurogenese kan worden gezien als neuroplasticiteit, omdat het de adaptieve reactie van de hersenen op nieuwe stress vergemakkelijkt door nieuwe neuronen in verwante gebieden te integreren. Bovendien geldt: hoe meer zenuwcellen er zijn, hoe groter het aantal en de complexiteit van de verbindingen die mogelijk zijn. 

Wat neurogenese betreft, resultaten uit onderzoeken zijn gemengd: LSD had geen effect op volwassen neurogenese bij ratten, een hoge (maar niet lage) dosis ayahuasca verminderde het bij ratten, en DMT en 5-MeO-DMT verhoogden dit bij muizen. Het bewijsmateriaal is veel gunstiger als het gaat om neuroplasticiteit, waarbij LSD, psilocybine en DMT de expressie bevorderen van genen die verband houden met synaptische plasticiteit (het wijzigen van de sterkte van verbindingen) en de synaptische en dendritische groei vergroten. Niettemin, meerdere studies hebben ontdekt dat psilocybine de neuroplasticiteit kan bevorderen door de neurogenese, dendritogenese en synaptogenese te vergroten.

Psychedelica werken in op de serotonine 5-HT2A-receptoren, dus we zouden de grootste toename in neuroplasticiteit verwachten in hersengebieden met een hoge 5-HT2A-receptorexpressie. Gegevens tot nu toe ondersteunen deze theorie. Het is aangetoond dat psychedelica dat doen Verbeter de synaps- en dendrietgroei in de neocortex en de hippocampus. Dit laatste hersengebied – gekoppeld aan leren, geheugen en emotie – is, net als dat, betrokken bij depressie bewijzen wat suggereert dat mensen die met dit geestelijke gezondheidsprobleem worstelen, een verminderde hippocampale neurogenese (AHN) bij volwassenen hebben. Studies hebben bevestigd dat depressie de hippocampus doet krimpen, wat al lang in verband wordt gebracht met depressieve symptomen. Het vermogen van psychedelica om neurogenese en neuroplasticiteit in de hippocampus te bevorderen wordt daarom in verband gebracht met hun voordelen voor de geestelijke gezondheid.

Verbeterde neurogenese en neuroplasticiteit zijn effecten die lang nadat een psychedelische ervaring voorbij is, kunnen blijven bestaan. Tijdens acute subjectieve effecten (de ervaring zelf) zien we een hyperverbonden brein. Hersengebieden die normaal niet met elkaar communiceren, beginnen te praten. Uit onderzoek bij mensen is gebleken dat therapie met psilocybine dit effect heeft de hersenconnectiviteit vergroten, zowel tijdens als na de behandeling.

Ideeën, creativiteit en synthese

Onderzoekers hebben ontdekt dat psychedelica vergroot de openheid voor ervaringen (een persoonlijkheidskenmerk dat wordt gekenmerkt door zeer nieuwsgierig en creatief zijn), hoewel de resultaten over de vraag of psychedelica de creativiteit kunnen vergroten dat wel zijn gemengd en ingewikkeld. Niettemin fungeren deze verbindingen voor veel gebruikers als krachtige generatoren van ideeën en creativiteit. In termen van deze discussie over verbinding lijken psychedelica het vermogen van mensen te vergroten om verbanden te leggen tussen ideeën of verschillende ideeën te synthetiseren, iets wat essentieel is voor creatief denken en het genereren van filosofische theorieën en wereldbeelden.

Meer verbonden met jezelf

Psychedelica worden op veel verschillende manieren ook geassocieerd met een grotere verbinding met jezelf. Ze kunnen de verbinding met de onbewuste geest (zoals de schaduw, Waaronder verdrongen herinneringen), iemands emoties en iemands authentieke zelf (in plaats van een vals en onaangepast zelfgevoel). Tijdens en na een psychedelische ervaring kan iemand merken dat hij op een nieuwe manier sterk verbonden is met zowel positieve als negatieve emoties; hun persoonlijke geschiedenis; en hun authentieke eigenschappen, waarden, houdingen, behoeften, verlangens en doelen.

Verbinding met anderen

Psychedelische ervaringen kunnen leiden tot een een groter gevoel van verbondenheid met andere mensen, vaak veroorzaakt door ervaringen van eenheid met andere levende wezens, beschreven als een toegenomen insluiting van anderen in het zelf. Deze gevoelens van verbondenheid tussen zichzelf en anderen gaan ook gepaard met verminderde depressieve symptomen. Je kunt je tijdens een psychedelische ervaring op verschillende manieren meer verbonden voelen met andere mensen:

• Ultieme eenheid (iedereen als intrinsiek verbonden en onderling afhankelijk zien, op een metafysisch niveau)
• Verbeterd mededogen (voortkomend uit gedachten en gevoelens die verband houden met de pijn van de mensheid, of het besef dat iedereen dezelfde moreel relevante eigenschappen heeft: gevoel en complexe emotionele levens)
• Toename van gevoelens van liefde en vriendelijkheid, waardoor iemand zijn relaties wil herstellen, verbeteren of versterken
• Meer empathie, binding en gemeenschapsgevoel tijdens groepspsychedelische ervaringen

Deze verbindingen met anderen zijn echter niet beperkt tot mensen. Je kunt ook voelen meer verbonden met niet-menselijke dieren gebaseerd op de soorten ervaringen die hierboven zijn beschreven.

Verhoogde verbondenheid met de natuur

Psychedelica zijn uniek in hun vermogen om te versterken verbondenheid met de natuur, wat verwijst naar hoe verbonden we ons voelen met de natuurlijke omgeving, met psilocybine bijzonder effectief bij het vergroten van deze eigenschap. De onderzoeker Sam Gandy is betrokken geweest bij een aantal onderzoeken naar het vermogen van psychedelica om iemands zelfidentificatie met de natuur te vergroten. In feite is een grotere verbondenheid met de natuur een van de langstdurende effecten van psychedelica, met zulke toenames de resterende twee jaar na een psychedelische ervaring. Dit wordt ook in verband gebracht met voordelen voor de geestelijke gezondheid.

Tijdens een psychedelische reis kun je je dieper verbonden voelen met de natuurlijke wereld en daarin ingebed zijn, in plaats van er los van te staan. Deze verbindingen kan ook veroorzaken biophilia: het idee, voorgesteld door bioloog E.O. Wilson, dat mensen een inherente voorliefde hebben voor de natuurlijke wereld. Door deze eigenschap te manifesteren en te versterken, versterken psychedelica niet alleen de band van mensen met de natuurlijke wereld, maar kunnen ze ook de motivatie vergroten om vaker verbinding te maken met de natuur. Dit is een gepassioneerd en normatief gevoel van verbondenheid. Bovendien geven mensen die psychedelische ervaringen in de natuur hebben vaak aan dat ze natuurverwantschap en biofilie zeer sterk ervaren.

Sterker en frequenter contact met het huidige moment

Een 2020-studie gepubliceerd in Europese neuropsychofarmacologie onthulde dat een enkele dosis psilocybine kan leiden tot een toename van de mindfulness op de lange termijn (de aandacht op het huidige moment houden en een niet-oordelende houding aannemen tegenover de ontvouwing van ervaringen van moment tot moment). Dit komt overeen met de ervaringen van veel mensen met psychedelica.

Na een bijzonder diepgaande ervaring kan iemand het gevoel hebben meer verbonden te zijn met sensaties, ervaringen en de buitenwereld. En dit kan niet alleen tijdens de ‘nagloeiperiode’ (de stemmingsverbetering in de dagen en weken na een reis) maar maanden en zelfs jaren na een psychedelische sessie. Psychedelica kunnen mensen dus wegbrengen van het leven in hun gedachten – en van het gevoel losgekoppeld te zijn van alles – naar een staat van nauw contact met iemands onmiddellijke ervaringen. Deze staat van bewuster leven wordt geassocieerd met een betere geestelijke gezondheid, een grotere tevredenheid met het leven en meer gemoedsrust.

Verbinding met iets dat veel groter is dan wijzelf

Onderzoekers hebben ontdekt dat psychedelica kunnen leiden tot ontmoetingen met wat gebruikers omschrijven als God of de ultieme realiteit. Op deze manier kunnen deze ervaringen betrekking hebben op het verbinden met iets dat veel groter is dan wijzelf, wat een bovennatuurlijk wezen kan zijn, het hele universum, de fundamentele realiteit of de totaliteit van het bestaan ​​(en al deze beschrijvingen kunnen, voor sommige gebruikers, verwijzen naar de dezelfde enkele realiteit). De manier waarop gebruikers dit contact met iets dat schijnbaar veel groter is dan zijzelf interpreteren, varieert natuurlijk. In ieder geval worden deze ontmoetingen ook geassocieerd met langetermijnverbeteringen in de geestelijke gezondheidszorg.

Enige nuance is noodzakelijk

Hoewel ik geloof dat de bovenstaande discussie een sterk argument biedt om psychedelica als syndeogenen te beschouwen, is er toch enig evenwicht nodig. Psychedelica hebben tenslotte het potentieel om dat te zijn afkoppelen agenten. Een recente studie gepubliceerd in PLOS One toonde aan dat enkele van de meest voorkomende vormen van langdurige problemen na psychedelisch gebruik sociale ontkoppeling omvatten; depersonalisatie (het gevoel los te staan ​​van uw fysieke lichaam, uzelf of gedachten); en derealisatie (het gevoel dat de wereld onwerkelijk is, of het gevoel los te staan ​​van je omgeving).

Deze langdurige problemen na psychedelisch gebruik komen weliswaar zelden voor, maar worden nog steeds door veel gebruikers ervaren. Aan de andere kant is het ook waar dat psychedelica niet altijd ervaringen van het goddelijke opwekken, maar de term entheogeen wordt nog steeds algemeen gebruikt, en ze genezen niet altijd mensen (en kunnen mensen soms schade toebrengen), maar dat zijn ze wel. worden nog steeds medicijnen genoemd. Misschien kunnen we de syndeogene effecten van psychedelica omschrijven als algemeen voorkomend, en waarschijnlijker optredend in ideale omstandigheden (wanneer ‘set en setting’ worden gerespecteerd: een parate en voorbereide mentaliteit hebben, en ervoor zorgen dat omgevingsfactoren positieve ervaringen helpen ondersteunen). en de negatieve verminderen).

De term ‘psychedelisch’ (wat ‘geestmanifestatie’ betekent) zal altijd een ideale term zijn om te gebruiken bij het verwijzen naar dit soort verbindingen, vanwege de brede betekenis ervan – het omvat alle effecten die zich kunnen voordoen. Maar ik geloof dat als we willen vaststellen waarom psychedelica zo effectief zijn in het verbeteren van ons leven, het kan helpen om ook de term syndeogeen te gebruiken. De onderzoeker en klinisch psycholoog Rosalind Watts ontwikkelde de Watt Connectedness Scale (WCS), dat ons gevoel van verbondenheid met onszelf, anderen en de wijdere wereld meet, wat volgens haar en andere onderzoekers gecorreleerd is met de geestelijke gezondheidsresultaten na psychedelisch gebruik. Op veel verschillende niveaus kunnen deze verbindingen ons welzijn verbeteren door ons weg te brengen van ontkoppeling en in de richting van verbinding.

Sam Woolf | Communityblogger bij Chemical Collective | www.samwolfe.com

Sam is een van onze communitybloggers hier bij Chemical Collective. Als je geïnteresseerd bent om lid te worden van ons blogteam en betaald te worden om te schrijven over onderwerpen waar je gepassioneerd over bent, neem dan contact op met David via e-mail op blog@chemical-collective.com